Grafika na stronie internetowej

Rodzaje grafiki Grafika wektorowa (obiektowa) – jeden z dwóch podstawowych rodzajów grafiki komputerowej, w której obraz opisany jest za pomocą figur geometrycznych (w przypadku grafiki dwuwymiarowej) lub brył geometrycznych (w przypadku grafiki trójwymiarowej), umiejscowionych w matematycznie zdefiniowanym układzie współrzędnych, odpowiednio dwu- lub trójwymiarowym. Drugim z podstawowych typów grafiki komputerowej jest grafika rastrowa. Grafika rastrowa -prezentacja obrazu za pomocą pionowo-poziomej siatki odpowiednio kolorowanych pikseli na monitorze komputera, drukarce lub innym urządzeniu wyjściowym.

Sposoby zapisu obrazu cyfrowego Obraz zapisany w postaci cyfrowej składa się z leżących blisko siebie punktów(pikseli). Piksel jest najmniejszym elementem zapisanego obrazu. Ma postać kwadratu lub prostokąta i jest wypełniony jednym kolorem. Kolor jest definiowany dla każdego piksela osobno. W zależności o użytej palety barw punkt może przyjmować nawet 65 tysięcy kolorów. Podczas zapisywania obrazu zapamiętywane jest położenie punktu i jego kolor. Piksele tworzące obraz są ułożone w kolumnach i wierszach, tworząc siatkę zwaną mapą bitową. Ze względu na to, że obraz składa się z oddzielnych pikseli, przy jego powiększaniu uzyskujemy efekt schodkowania. Przy zapisie obrazu cyfrowego są stosowane różne metody jego kompresji. Kompresja może być bezstratna(zmniejszenie objętości pliku nie powoduje pogorszenia jakości obrazu) lub stratna (po skompresowaniu następuje pogorszenie jakości obrazu).

Jakość obrazu Rozdzielczość geometryczna – określa liczbę pikseli przypadających na jednostkę długości obrazu. Miarą rozdzielczości jest liczba pikseli przypadająca na cal-ppi. Można stosować inną miarę , np.: piksel na milimetr. Im większa rozdzielczość tym lepsza jest jego jakość, ale również większy rozmiar pliku. Zbyt niska rozdzielczość to pogorszenie jakości obrazu. Rozdzielczość radiometryczna – określa jasność piksela. Do jasności piksela najczęściej wykorzystuje się 8 bitów i wtedy można uzyskać 256 stopni jasności. Czasami stosuję się zapis 4 bitowy, co daje 16 stopni jasności . W profesjonalnych zastosowaniach do zapisu jasności wykorzystuje się 10, 12 i więcej bitów. Rozmiar obrazu – określa fizyczna wielkość obrazu zdefiniowanego za pomocą dwóch parametrów: szerokości oraz wysokości. Można go podawać w pikselach, calach i milimetrach.

Jakość obrazu Głębia koloru – określa liczbę barw możliwych do uzyskania w obrazie. Skoro kolor każdego piksela jest zapisywany przy użyciu określonej liczby bitów, głębia koloru jest informacją o tym, ile bitów potrzeba, aby opisać kolor każdego piksela. Im większa liczba bitów przeznaczonych na zapisanie piksela, tym większa paleta kolorów i lepsza jakość obrazu. Aby można było odwzorować kolory naturalne, liczba bitów opisujących kolor nie powinna być mniejsza niż 24. Miarą głębi koloru jest bpp. Histogram obrazu cyfrowego to wykres przedstawiający liczbę pikseli o określonej jasności występujących w obrazie. Na podstawie histogramu można określić cechy obrazu. Obraz o dobrej jakości ma histogram w miarę wyrównany, a jasności pikseli przyjmują wartości od zera do wartości maksymalnej.

Metody pozyskiwania obrazów Zdjęcie fotograficzne (zdjęcie, fotografia) – ogólna nazwa czegoś, co zostało sfotografowane, czyli sam obraz zapisany dowolną techniką fotograficzną. Fotografia przedstawiająca kobiety z plemienia Hmong oglądające zdjęcia Fizycznie obraz ten może występować w kilku postaciach – negatyw, slajd (diapozytyw, przezrocze), odbitka fotograficzna a także obraz utrwalony bezpośrednio w postaci cyfrowej. To, co w potocznym języku nazywa się zdjęciem, czyli obraz oglądany na papierze fotograficznym (odbitka), to tylko jedno z zastosowań tego terminu. Istnieją dwie zasadnicze techniki zapisu fotografii. W przypadku techniki srebrowej (czyli fotografii tradycyjnej) zdjęcie fotograficzne po naświetleniu na filmie przyjmuje postać obrazu utajonego, po czym w procesie wywoływania zmienia się w obraz jawny. W technice cyfrowej podziału takiego nie ma, a obraz przyjmuje od razu postać cyfrową. Skaner – urządzenie służące do przebiegowego odczytywania: obrazu, kodu paskowego lub magnetycznego, fal radiowych itp. do formy elektronicznej (najczęściej cyfrowej). Skaner przeszukuje kolejne pasma informacji odczytując je lub rejestrując. Nie jest to więc zwykły czytnik, a czytnik krokowy (np. skaner obrazu nie rejestruje całego obrazu w jednej chwili jak aparat fotograficzny, a zamiast tego rejestruje kolejne linie obrazu - dlatego głowica czytająca skanera przesuwa się lub skanowane medium pod nią). Nazwa skanera jako czytnika przebiegowego, często przenoszona jest na czytniki nieprzebiegowe (np. elektroniczne).

Modele barw RGB – jeden z modeli przestrzeni barw, opisywanej współrzędnymi RGB. Jego nazwa powstała ze złożenia pierwszych liter angielskich nazw barw: R – red (czerwonej), G – green (zielonej) i B – blue (niebieskiej), z których model ten się składa. Jest to model wynikający z właściwości odbiorczych ludzkiego oka, w którym wrażenie widzenia dowolnej barwy można wywołać przez zmieszanie w ustalonych proporcjach trzech wiązek światła o barwie czerwonej, zielonej i niebieskiej (zob. promieniowanie elektromagnetyczne). CMYK – zestaw czterech podstawowych kolorów farb drukarskich stosowanych powszechnie w druku wielobarwnym w poligrafii i metodach pokrewnych (atramenty, tonery i inne materiały barwiące w drukarkach komputerowych, kserokopiarkach itp.). Na zestaw tych kolorów mówi się również barwy procesowe lub kolory triadowe (kolor i barwa w jęz. polskim to synonimy). CMYK to jednocześnie jedna z przestrzeni barw w pracy z grafiką komputerową. HSV (ang. Hue Saturation Value) – model opisu przestrzeni barw zaproponowany w 1978 roku przez Alveya Raya Smitha. Stożek przestrzeni barw HSV. Model HSV nawiązuje do sposobu, w jakim widzi ludzki narząd wzroku, gdzie wszystkie barwy postrzegane są jako światło pochodzące z oświetlenia. Według tego modelu wszelkie barwy wywodzą się ze światła białego, gdzie część widma zostaje wchłonięta, a część odbita od oświetlanych przedmiotów

Formaty plików graficznych BMP - format pliku z grafiką bitmapową. Opracowany pierwotnie dla systemu OS/2, wykorzystywany później także w interfejsach systemów z rodziny Microsoft Windows™, jednak jako wolny od patentów jest dostępny i – mimo dużych rozmiarów – popularny jako format przechowywania danych również na wszystkich pozostałych platformach. Zawiera w sobie prostą kompresję bezstratną RLE(która nie musi być użyta), informację o użytych kolorach. Obsługuje tryby RGB oraz RGBA. JPEG - metoda kompresji statycznych obrazów rastrowych, przeznaczona głównie do stratnego zapisu obrazów naturalnych (pejzaży, portretów itp.), charakteryzujących się płynnymi przejściami barw oraz brakiem lub małą ilością ostrych krawędzi i drobnych detali. GIF - format pliku graficznego z kompresją bezstratną stworzony w 1987 roku przez firmę CompuServe. Pliki tego typu są powszechnie używane na stronach WWW, gdyż pozwalają na tworzenie animacji dwustanową przezroczystością.

Formaty plików graficznych PNG -  rastrowy format plików graficznych oraz system bezstratnej kompresji danych graficznych. PSD -  format pliku, w którym zapisuje grafikę dwuwymiarową program Adobe Photoshop. Format ten zachowuje wszystkie informacje o danej grafice, bez utraty jakości, pozwala na zachowanie warstw grafiki, ich przezroczystości, efektów oraz warstw tekstowych. Pliki .psd są odczytywane w programach Photoshop, Krita, GIMP oraz kilu innych popularnych programach graficznych. SVG - uniwersalny format dwuwymiarowej grafiki wektorowej (statycznej i animowanej), nieobwarowany licencjami i patentami. Format SVG powstał z myślą o zastosowaniu na stronach WWW. Używany jest również jako niezależny od platformy systemowej format grafiki wektorowej. SVG należy do rodziny XML, więc może być integrowany z innymi językami, jak na przykład XHTML. TIFF -  komputerowy format plików graficznych. Służy do zapisywania grafiki rastrowej. Format TIFF pozwala na zapisywanie obrazów stworzonych w trybie kreskowym, skali szarości oraz w wielu trybach koloru i wielu głębiach bitowych koloru. Przechowuje ścieżki i kanały alfa, profile koloru, komentarze tekstowe.

Prezentację wykonał Bartosz Marcinkowski kl. III ti