I WYDARZENIA PATRIOTYCZNE ORGANIZACJE I WYDARZENIA PATRIOTYCZNE

ORGANIZACJE

HUSARIA Husaria – polska formacja wojskowa, początkowo lekka, potem lekko-ciężka, Ostatecznie - ciężkozbrojna kawaleria (zwana jazdą - ciężkozbrojna jazda). Nie była znana w innych krajach Europy. Taktyka walki roty husarskiej sprowadzała się do uderzenia w pełnym galopie (w ostatniej fazie przechodzącym w cwał) przy użyciu długich na 4,5-5,5 metrów kopii, co pozwalało na przełamanie każdej formacji kawalerii lub piechoty przeciwnika. Po przełamaniu i tzw. "skruszeniu" kopii husarze walczyli tak samo jak każda inna formacja kawaleryjska narodowego autoramentu, z tym że husarze posiadali broń dodatkową, zastępującą krótką włócznię, a mianowicie koncerze. W jednym tylko wypadku husaria odstępowała od swej podstawowej taktyki i odrzucała kopie, a mianowicie w bitwach z Tatarami, którzy stosowali taktykę "roju", zarówno w ataku jak i ucieczce.

LEGIONY POLSKIE Legiony Polskie – polskie oddziały wojskowe utworzone w 1914 r. w Galicji z inicjatywy Józefa Piłsudskiego oraz Naczelnego Komitetu Narodowego jako oddzielna formacja armii austro-węgierskiej. Skupiły polskie organizacje wojskowe, m.in. oddziały Związku Strzeleckiego "Strzelec" i Polskie Drużyny Strzeleckie. Legiony Polskie podlegały naczelnemu dowództwu austriackiemu, miały składać przysięgę wg formuły przyjętej w austriackim pospolitym ruszeniu. Każdy z Legionów Polskich miał liczyć 8 tys. żołnierzy rekrutowanych spośród mężczyzn niepodlegających powszechnemu obowiązkowi służby wojskowej w armii austro-węgierskiej lub ochotników z Królestwa.

POW – POLSKA ORGANIZACJA WOJSKOWA Polska Organizacja Wojskowa (POW) – tajna organizacja militarna założona z inicjatywy Józefa Piłsudskiego 22 X 1914 r. w Warszawie. Działała w Królestwie Polskim, Galicji, na Ukrainie i w Rosji, a następnie także w Wielkopolsce i na Śląsku. Bezpośrednim jej zadaniem była początkowo dywersja na tyłach wojsk rosyjskich. W 1917 r. podjęła też akcję przeciw Niemcom, przeszedłszy wraz ze swym faktycznym kierownictwem politycznym, czyli PPS, na pozycje prokoalicyjne. Odegrała znaczną rolę podczas rozbrajania Austriaków i Niemców w listopadzie 1918 r. i stanowiła siłę zbrojną rządu lubelskiego, a w grudniu 1918 r. weszła do Wojska Polskiego.

AK – ARMIA KRAJOWA Armia Krajowa (AK) – zakonspirowana siła zbrojna polskiego podziemia w czasach II wojny światowej, działająca pod okupacją niemiecką i radziecką na obszarze państwa polskiego w granicach sprzed 1 września 1939 r. oraz poza nimi. Była najsilniejszą i najlepiej zorganizowaną armią podziemną z działających w tamtym czasie w Europie. Głównym jej zadaniem było prowadzenie oporu zbrojnego przeciwko okupantowi hitlerowskiemu i przygotowanie mającego wybuchnąć w sposobnej chwili ogólnokrajowego powstania.

NSZ – NARODOWE SIŁY ZBROJNE Narodowe Siły Zbrojne (NSZ) – polska konspiracyjna organizacja wojskowa obozu narodowego działająca podczas II wojny światowej i w okresie powojennym. Obok Armii Krajowej największa formacja polityczno-wojskowa podczas okupacji. Narodowe Siły Zbrojne w czasie okupacji liczyły według różnych danych od 70 tys. (w październiku 1943 72,5 tys.) do 100 tys. ludzi. Narodowe Siły Zbrojne powstały formalnie 20 września 1942 r., gdyż tego dnia został wydany przez pierwszego Komendanta Głównego NSZ, płk. Ignacego Oziewicza ps. "Czesław", Rozkaz nr 1/42, w którym zawiadamiał o objęciu powyższej funkcji.

SZARE SZEREGI Szare Szeregi – kryptonim konspiracyjny Organizacji Harcerzy ZHP i szerzej – całego Związku Harcerstwa Polskiego, w okresie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej 1939 -1945. Szare Szeregi zostały powołane 27 września 1939 w Warszawie przez grono członków Naczelnej Rady Harcerskiej. Szare Szeregi współpracowały z Delegaturą Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Kraj oraz Komendą Główną Armii Krajowej. Całością konspiracyjnego ZHP kierowało Naczelnictwo, początkowo 5, a od zimy 1943/44 – 6-osobowe. Do sierpnia 1942 przewodniczącym Szarych Szeregów był ks. hm. RP Jan Mauersberger, po jego śmierci dr Tadeusz Kupczyński.

WYDARZENIA

POWSTANIE LISTOPADOWE Powstanie listopadowe - wystąpienie zbrojne przeciwko Rosji, rozpoczęte 29 listopada 1830 r., a zakończone 21 października 1831 r. Powodem powstanie było łamanie konstytucji z 1815 r. przez cara Mikołaja I, wysłanie wojsk polskich do tłumienia powstań w Belgii oraz odkrycie przez policję carską spisku Piotra Wysockiego w Szkole Podchorążych. Powstanie upadło, gdy powstańcy ponieśli klęskę pod Ostrołęką, co niosło za sobą wiele negatywnych skutków tj. likwidacja polskich instytucji naukowo-oświatowych na terenach Królestwa Polskiego.

SZARE SZEREGI POWSTANIE STYCZNIOWE Powstanie styczniowe - powstanie narodowe przeciwko zaborcom rosyjskim, rozpoczęte 22.01.1863 r., zakończone jesienią 1864 r. Objęło tereny Królestwa Polskiego, Litwy, Białorusi i części Ukrainy. Spowodowane uciskiem narodowym, walką chłopów o ziemię, wzmożeniem nastrojów patriotycznych. Początkowo kierowane przez „czerwonych”, którzy rozpoczęli walkę partyzancką, potem przez „białych”. Powstanie styczniowe zostało stłumione po śmierci Traugutta.

NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” Lato 1980 - podwyżka cen mięsa powoduje wybuch strajków pracowników większości zakładów pracy w Polsce. Największy w Stoczni Gdańskiej pod przywództwem Lecha Wałęsy. Pojawiają się żądania polityczne - 17 września 1980 powstaje NSZZ „Solidarność”. Władze radzieckie planują wkroczyć do Polski. Groźba doprowadza do wprowadzenia 13.12.1981 r. stanu wojennego i internowanie przywódców Solidarności. Wybuchają zamieszki, giną ludzie. Niezadowolenie społeczne zmusiło władzę do podjęcia dialogu z członkami Solidarności - obrady Okrągłego Stołu, przeprowadzono pierwsze wolne wybory – premierem został Tadeusz Mazowiecki. Nastąpił koniec socjalistycznej Polski.

Słownik historii Polski Bibliografia: Słownik historii Polski http://www.wikipedia.pl/ http://www.google.pl/ http://husaria1.webpark.pl/ http://portalwiedzy.onet.pl/ Wykonała: Klaudia