Naftoport Gdańsk NAFTOPORT Sp. z o.o. wykonuje przeładunki ropy naftowej i produktów ropopochodnych w Porcie Gdańskim. Spółka stanowi istotny element logistyki dostaw ropy naftowej dla polskich i niemieckich rafinerii oraz eksportu ropy z kierunku rosyjskiego. Naftoport wybudował i pozostaje wyłącznym właścicielem: infrastruktury portowej, złożonej z obiektów hydrotechnicznych wraz z urządzeniami do cumowania statków i instalacjami technologicznymi, dwóch stanowisk przeładunkowych o potencjale przeładunkowym 23 mln ton ropy naftowej i produktów ropopochodnych rocznie.

Stanowiska przeładunkowe Naftoportu znajdują się w zamkniętym basenie nr 2 Bazy Paliw ograniczonym falochronami, zaporą stałą oraz zaporą pneumatyczną oddzielającą ww. Basen od obrotnicy statków i toru podejściowego. Głębokość toru podejściowego i obrotnicy wynosi 17,5 m, szerokość toru - 350 m, długość toru 7,2 km. Do Basenu nr 2 w Bazie Przeładunku Paliw Płynnych w Porcie Północnym, w którym usytuowane są nabrzeża przeładunkowe Naftoportu mogą zawijać tankowce wielkości od 8 tys. ton do 300 tys. ton DWT oraz długości do 340 m i zanurzeniu 15 m. Ograniczenie zanurzenia do 15 m nie wynika z możliwości akwenów Zatoki Gdańskiej, a jedynie z tras marszrutowych tankowców przez Cieśniny Duńskie. Wprowadzanie statku do portu odbywa się w asyście kilku holowników, z których TYTAN i TAURUS, są obecnie jednymi z największych i najnowocześniejszych na Morzu Bałtyckim.

Ramiona przeładunkowe Na stanowisku "R" zainstalowano 4 szt. ramion przeładunkowych 16" oraz jedno ramię 12". Można na nich prowadzić przeładunek ropy naftowej z wydajnością do 10.000 m3/h oraz oleju napędowego i oleju opałowego. W przypadku stanowiska "T" zainstalowano - 4 szt. ramion 16" z przeznaczeniem do przeładunku ropy naftowej z wydajnością do 10.000 m3/h oraz 1 ramię 12’’ przeznaczone do przeładunku benzyny z wydajnością 2.500 m3/h. Każde z ramion posiada system OSR samoczynnego rozłączania po przekroczeniu strefy alarmowej. Położenie i stan ramion oraz zaworów są monitorowane poprzez pulpity w sterowniach ramion oraz poprzez systemy wizualizacyjne na ekranach komputerowych w dyspozytorni.

Instalacje zapory pneumatycznej Basen ze stanowiskami przeładunkowymi Naftoportu, od strony obrotnicy oddzielony jest zaporą pneumatyczną, która w przypadku rozlewu w basenie, uniemożliwia wypływ plam ropy. Zapora polega na zabudowaniu na dnie basenu rurociągów sprężonego powietrza z dyszami. Tłoczone i wypływające przez nie sprężone powietrze, tworzy na powierzchni wody wał skutecznie uniemożliwiający wypływ zanieczyszczeń. W przypadku większych rozlewów oraz w czasie dużego falowania wody, kry, zapora pneumatyczna wspomagana jest kilkoma rzędami zapór pływających.

Instalacja odzysku oparów VRU Stanowiska przeładunkowe "R" i "T" posiadają możliwość odbioru ze statków oparów węglowodorowych. Opary te następnie są oczyszczane ze związków siarki i węglowodorów, odzyskiwane drogą desorpcji próżniowej i rozpuszczane w ropie naftowej ładowanej na statek. Jest to instalacja aktualnie największa na świecie spośród opartych na technologii adsopcji na węglu aktywnym i zainstalowanych w portach morskich. Zapewnia ona ograniczenie emisji węglowodorów do 10g/m3. Na bieżąco monitorowana i automatycznie rejestrowana jest wielkość emisji węglowodorów do atmosfery. Dzięki temu systemowi Naftoport spełnia wszystkie polskie przepisy ochrony środowiska i wymogi przepisów Unii Europejskiej.

System obrony przeciwpożarowej: Obrona przeciwpożarowa stanowisk przeładunkowych odbywa się z lądu i wody. Są one wyposażone w stałe instalacje gaśnicze wodno – pianowe zapewniające normatywną intensywność podawania środków gaśniczych dla największego zbiornikowca i pomostów przeładunkowych. Są one wspomagane gaśniczymi samochodami i statkami pożarniczymi. Cały system obrony przeciwpożarowej jest sterowany komputerowo i posiada zintegrowany system zarządzania wykorzystujący telewizję przemysłową, kilka równoległych systemów miejscowego i zdalnego sterowania urządzeń, monitoring stanu urządzeń i aparatury, instalacje wykrywcze i sygnalizacyjne, system powiadamiania i rozgłaszania.

Naftoport jest dodatkowo wyposażony w m.in.: Systemy kontroli bezpiecznego dobijania i cumowania statków System monitorowania naprężenia lin cumowniczych Instalacje próbobrania

Przeładunki ropy naftowej i paliw płynnych w 2009 roku Ponad 7,1 mln ton ładunków płynnych obsłużył Naftoport w 2009 roku. Głównym towarem była ropa naftowa – 6,1 mln ton przeładowanych na rachunek międzynarodowych dostawców, a także polskich i niemieckich rafinerii. Pozostałe ładunki w obrocie stanowiły paliwa płynne: olej napędowy - 563 tys. ton, benzyna – 166 tys. ton, paliwo Jet -110 tys. ton, olej opałowy – 49 tys. ton Przy nabrzeżach Naftoportu w roku 2009 cumowało 135 statków, w tym 4 tankowce VLCC o tonażu 300 tyś DWT, 50 statków typu SUEZMAX i AFRAMAX (ponad 80 tys. ton nośności). Pozostałe statki, rzędu 6 do 50 tyś DWT przewoziły produkty rafinacji ropy naftowej.

Przeładunki w latach 2000-2006 (w mln ton)

Właściwości [olej napędowy] Temperatura początku wrzenia: ok Właściwości [olej napędowy] Temperatura początku wrzenia: ok. 123 °C Temperatura zapłonu: 55 °C Temperatura samozapłonu: 255 °C Gęstość w temp. 15 °C : 800 - 840 kg/m3 Lepkość w temp. 40 °C : 2,00 – 4,50 mm2/s   [olej opałowy] Temperatura początku/końca wrzenia : 180 – 360oC Temperatura zapłonu : min. 56oC Temperatura samozapłonu : 270oC Granice wybuchowości : 0,7 – 8,0 % obj.     [paliwo lotnicze jet] Temperatura (w 1013 hPa): - wrzenia [0C] : 150-290 - zapłonu [0C]: > 38 (tygiel zamknięty) - samozapłonu [0C]: > 2001) Gęstość produktu w 15 0C [g/cm3]: 0,755-0,840  

[benzyna] Temperatura/zakres wrzenia : od ok [benzyna] Temperatura/zakres wrzenia : od ok. 30 do 210oC Temperatura zapłonu : - 51oC Temperatura samozapłonu : 340°C (bezołowiowa 95) : 350 C (bezołowiowa 98) Granice wybuchowości : 1,3% obj. - 10,6%obj. (bezołowiowa 95) : 1,7% obj. - 10,5% obj. (bezołowiowa 98) Gęstość w temp.15oC : 0,720 – 0,775 g/cm3       [ropa naftowa] Temperatura wrzenia – ok. 150 ºC Temperatura zapłonu – powyżej –21 ºC Temp. samozapłonu – powyżej 250 ºC Dolna granica wybuchowości 40 g/m ³ Górna granica wybuch. 250 –300 g/m³