Prezentacja Dzwonnicy w Sitańcu Opracowanie: Paweł Kowalski Zamość 2007
Lokalizacja i opis sytuacyjny obiektu Dzwonnica znajduje się w południowej części miejscowości Sitaniec przy lokalnej drodze do Sitańca-Wolicy, będącej odnogą drogi Lublin – Zamość.
Dzwonnica położona jest ok Dzwonnica położona jest ok. 100 m na zachód od kościoła parafialnego na terenie plebanii. Kościół pw. św. Bartłomieja Ap. wybudowany w latach 1907-1913 ufundowany przez Maurycego Zamoyskiego
Na północ od obiektu znajduje się zakon sióstr Klarysek
Historia obiektu Dzwonnica wybudowana została w 1741 r. przy nieistniejącym modrzewiowym kościele z 1698 r. spalonym w czasie I Wojny Światowej. Najdawniejsza wzmianaka o wsi Sitaniec pochodzi z 1420 r. kiedy jej właścielem był Wojciech Sitaniecki. On też fundował tu kościół p.w. św. Wojciecha i św. Bartłomieja. W 1583 r. Sitaniec przeszedł w formie darowizny do Jana Zamoyskiego i odtąd pozostawał stale w ordynacji zamojskiej. Kościół ten wzniosła Anna Zamoyska, był on poświęcony w 1699 r, restaurowany w latach 1736 i 1779. Został spalony w 1915 r.
Do 1915 r. pełnił rolę cmentarza przykościelnego Do 1915 r. pełnił rolę cmentarza przykościelnego. Obecnie użytkowany jako sad parafialny ze stacjami drogi krzyżowej Nowy kościół zlokalizowano w innym miejscu, natomiast dzwonnicę pozostawiono jako wejście na nieistniejący cmentarz przykościelny
W 1981 r. przemurowano szkarpy i nakryto je daszkiem z eternitu. W latach 1941 – 1942 dzwonnica została częściowo uszkodzona i odbudowana dopiero w 1981 r.
Materiały i konstrukcja Murowana z cegieł ceramicznych pełnych, łączonych wapienną zaprawą, nakryta dwuspadowym daszkiem z eternitu. Dzwonnica założona jest na planie wydłużonego prostokąta, dwukondygnacyjna, oszkarpowana na skrajach przyziemia Więcej informacji w Wojewódzkim Urzędzie Ochrony Zabytków w Lublinie – kartoteka dokumentacyjna
W krótkich bocznych ścianach schodki na górną kondygnację W dolnej kondygnacji na osi zamknięty metalową kratą przejazd, skrajne osie zamurowane
Całość wieńczy niepełne belkowanie i metalowy krzyż W środkowej arkadzie znajduje się XIII wieczna rzeźba przedstawiająca Najświętszą Maryję Pannę Niepokalanie Poczętą Całość wieńczy niepełne belkowanie i metalowy krzyż
Elewacja północna analogiczna
Dziękuję za uwagę