Ziółka ziółeczka to witamin beczka

w kosmetyce – pokrzywa korzystnie działa na skórę i włosy w kosmetyce – pokrzywa korzystnie działa  na skórę i włosy. Zmniejsza łojotok i łupież. w leczeniu - pokrzywa pobudza czynność wydzielniczą żołądka, trzustki i wątroby.  Pokrzywa znosi stany zapalne w przewodzie pokarmowym, a także hamuje małe krwawienia. Może być dobrym lekiem w zaburzeniach czynności przewodu pokarmowego, a nawet biegunkach. Związki czynne z pokrzyw obniżają poziom cukru we krwi i mogą być używane jako leki uzupełniające działanie leków przeciwcukrzycowych. Związki zawarte w pokrzywie zapobiegają nadmiernemu poceniu się i mogą z powodzeniem wyeliminować lub znacznie ograniczyć konieczność stosowania dezodorantów. Pokrzywa, dzięki zawartości żelaza, może być cennym źródłem związków żelaza w stanach jego niedoboru, np. po krwotokach, chorobach wyniszczających, u kobiet obficie miesiączkujących, u krwiodawców.

Bylica piołun (Artemisia absinthium) Stosowana wewnętrznie pomaga w dolegliwościach woreczka żółciowego, wspomaga procesy trawienne, poprawia apetyt i zwalcza robaki. Stosowana zewnętrznie w leczeniu siniaków i ukąszeń. Przeciwwskazana kobietom w ciąży i karmiącym piersią.  Bylica piołun

 Bylica estragon (Artemisia dracunculus) Jej liście są pożądaną przyprawą, w szczególności do dań z kurczaka i jaj. Poza tym stosowana jest do sosów, dressingów i musztard. Stymuluje procesy trawienne, zwalcza niestrawność i działa przeciwrobaczo. Zewnętrznie stosowana jest w reumatyzmie i bólach zębów. Nie podawać kobietom w ciąży i karmiącym piersią.  Bylica estragon

 Rumianek (Matricaria Recutita) Wewnętrznie stosowany jest w rozstroju żołądka na tle nerwowym, bezsenności, chorobie lokomocyjnej, ząbkowaniu i niemowlęcym drżeniu mięśniowym. Zewnętrznie używa się go w leczeniu ran, poparzeń słonecznych, oparzeń wrzątkiem, hemoroidów, zapaleń sutka, owrzodzeń żylakowych. W kosmetyce wykorzystywany jest jako emolient oraz środek antyalergiczny, poza tym świetnie odżywia włosy.  Rumianek

 Żywokost lekarski (Symphytum officinale) Roślina ta jest szczególnie bogata w wapń i witaminę B12, lecz zawiera również alantoinę, która występuje w jej liściach i systemie korzeniowym. Substancja ta w postaci kremów i maści stymuluje obudowę komórek naskórka. Stosowana na rany i zasinienia skutecznie i szybko pomaga usunąć sińce i obrzęki.  Żywokost lekarski

Szanta zwyczajna Szanta zwyczajna (Marrubium vulgare) Roślina ta zawiera silny środek wykrztuśny. Pomaga w zapaleniu oskrzeli, astmie, nieżycie dróg nosowych, kaszlu piersiowym, przeziębieniach, kokluszu, a także w zaburzeniach wątroby i woreczka żółciowego, durze brzusznym i kołataniu serca. 

 Melisa lekarska (Melissa officinalis) Znana z właściwości przeciwstresowych, roślina ta podawana jest krowom mlecznym dla ułatwienia procesu dojenia. U człowieka ma efekt uspakajający i jest całkowicie bezpiecznym środkiem do łagodzenia codziennych nerwów i stresów. Dodatek liści melisy do sałatki nada jej cytrynowy posmak.  Melisa lekarska

Dziurawiec Zwyczajny należy do rodziny dziurawcowatych Dziurawiec Zwyczajny należy do rodziny dziurawcowatych. Często nazywany jest świętojańskim zielem gdyż zazwyczaj zakwita na św. Jana (24 czerwca). Występuje zazwyczaj przy drogach, na skraju lasu, wzgórzach i łąkach. Osiąga zazwyczaj od 25 do 80 cm wysokości, posiada sztywną i gałęzistą łodygę, owalne liście i złocistożółte kwiaty zebrane w baldachogrono. Aby się upewnić najlepiej rozgnieść kwiat, z którego powinien wypłynąć czerwony sok. Druga cecha to gdy spojrzymy pod światło na liście – sprawiają wrażenie, że są pokłute bo mają maleńkie otworki, wyglądające jak czarne kropki. Dziurawiec kwitnie od czerwca do września, surowcem zielarskim są świeże kwiaty oraz suszone ziele. Dziurawiec Zwyczajny

Mięta pieprzowa inaczej mięta lekarska to bylina należąca do rodziny wargowych (jasnowatych). Pochodzi ze skrzyżowania mięty nadwodnej z miętą zieloną. Uprawiana jest w całej Europie, Azji, Australii oraz Ameryce Południowej. Zazwyczaj wyrasta na wysokość od 30 do 90 cm. Mięta pieprzowa z odmiany „Mitcham” (nazwa miejscowości), która jest najczęściej uprawiana pochodzi z Anglii z miejscowości leżącej w hrabstwie Surrey. W strefie umiarkowanej jest około 25 gatunków mięt, a w Polsce 8. Te najbardziej znane to: mięta kędzierzawa, okrągłolistna, zielona, mięta polej itp. jednak największe znaczenie ma mięta pieprzowa zwana też czarną bo ma ciemnozielone liście, a łodygi nabiegłe fioletem. Mięta pieprzowa

Szałwia Lekarska Szałwia Lekarska należy do rodziny skrzypowatych. W Polsce rośnie aż 9 gatunków skrzypu, ale tylko Skrzyp Polny nadaje się do celów leczniczych. Występuje zazwyczaj na wilgotnych łąkach, polach w ogródkach, miedzach, kartofliskach, przydrożach, skarpach czy nasypach kolejowych. Szałwia Lekarska

Szałwia znana jest w Polsce co najmniej od kilkuset lat Szałwia znana jest w Polsce co najmniej od kilkuset lat. Od dawna uważano ją za lek uniwersalny i przypisywano znaczne właściwości lecznicze. Ziele szałwii to silnie rozgałęziona krzewinka, osiągająca do 60 cm wysokości, wydzielająca dość silny zapach przypominający woń kamfory. Szałwia najczęściej uprawiana jest w ogrodach, w miejscach słonecznych, na żyznej, bogatej w wapń glebie. Ma fiołkowe kwiecie oraz szarozielone, jajowate i kosmate liście. Szałwia Lekarska

Tymianek wywodzi się z basenu Morza Śródziemnego Tymianek wywodzi się z basenu Morza Śródziemnego. Uprawiany na całym świecie. Charakterystyczny mocny zapach. Co interesujące, istnieje nawet tymianek pachnący cytryną. Pochodzi z wymieszania odpowiedniej klasy ziół. Precyzyjnie wydobywa z potraw aromat. Tymianek

Dziś zjadłam ziółek tyle, że brzuszek pęknie zaraz, Przedstawię wam wierszyk który wymyśliłam oto on: Dziś zjadłam ziółek tyle, że brzuszek pęknie zaraz, ale bardzo mi smakuje mniam mniam mniam!

Informacje zdobyty są ze strony http://leczniczeziola.com.pl /ziola-lecznicze/