SÓL – dobro czy zło?

Światowa Organizacja Zdrowia WHO zaleca, aby w ciągu dnia nie spożywać więcej niż 7-8 g soli na dobę (płaska łyżeczka do herbaty).

Zbyt duża ilość soli w naszym organizmie przyczynia się do rozwoju wielu groźnych chorób, m.in. nadciśnienia tętniczego i udarów mózgu. Ostatnio stwierdzono również, że zapadalność na nowotwór żołądka ma związek z nadmiernym spożyciem soli.

Nadmiar soli w naszym organizmie jest jednak szkodliwy dla zdrowia Nadmiar soli w naszym organizmie jest jednak szkodliwy dla zdrowia. Trzeba pamiętać, że 60% spożywanej soli dodajemy do potraw podczas gotowania i w trakcie jedzenia. Reszta pochodzi z produktów przemysłowych (30%) i naturalnej żywności (10%). Najwięcej soli dostarczają sery żółte, konserwy mięsne i rybne, ryby wędzone, wędliny, mieszanki przyprawowe, koncentraty sosów, kostki bulionowe, zupy w proszku. Źródłem jej dużej ilości jest też żywność typu "fast-food" - frytki, pizza, hamburgery, hot-dogi.

Minerały w diecie

Składniki mineralne (pierwiastki biogenne) odgrywają ważną rolę w regulowaniu wszystkich reakcji w naszym organizmie. Decydują o stałości składu chemicznego oraz utrzymują właściwe pH każdej komórki żywego organizmu. Ze względu na znaczną rozpiętość poszczególnych składników mineralnych, dzielimy je na makroelementy i mikroelementy. Podział ten jest powszechnie stosowany.

Do makroelementów należą : - fosfor - składnik kości, bierze udział w przemianach energetycznych. Przyjmujemy 700-900 mg - magnez - bierze udział w syntezie białek i przy skurczach włókien mięśniowych. Przyjmujemy 300-370 mg - wapń - odpowiedzialny za skurcze włókien mięśniowych, reguluje pracę sera, zmacnia kości. Przyjmujemy ok. 900 mg - potas - odpowiedzialny za skurcze włókien mięśniowych, bierze udział w syntezie glukozy i glikogenu oraz przy tworzeniu białek. Przyjmujemy ok. 3500 mg - siarka - katalizator enzymów, odtruwa organizm. - węgiel, tlen, wodór, azot, sód, chlor, siarka. Na te minerały dzienne zapotrzebowanie wynosi 100mg. Mikroelementy : - żelazo, jod, fluor, miedź, cynk, chrom, wanad, molibden, mangan, krzem, cyna, selen, kobalt. Występują one w organizmie w niewielkich ilościach śladowych.

Składniki mineralne znajdują się w postaci związków zarówno nieorganicznych (fosforanów, siarczanów, węglanów metali), jak i organicznych. Źródłem składników mineralnych są różne produkty żywnościowe pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz woda i sól kuchenna. Zawartość ich jest bardzo zróżnicowana. Oto podstawowe źródła wybranych pierwiastków : Wapń - mleko, sery, ciemnozielone jarzyny, jarzyny suszone Fosfor - mleko, sery, mięso, drób, ziarna zbóż Żelazo - jaja, chude mięso, warzywa, ziarna zbóż, zielone liście jarzyn Chrom - tłuszcze, oleje roślinne, mięso

Można dodać, że pojawiają się już na naszym rynku produkty o zmniejszonej zawartości soli, na przykład pieczywo czy niesolony sok pomidorowy. Najlepszym sposobem zmniejszenia spożycia soli jest ograniczenie jej używania podczas przygotowywania posiłków i dosalania przy stole. Liczne badania wykazały, że w przypadku wielu zup, potraw mięsnych i półmięsnych większość osób, jeżeli ma możliwość wyboru, woli niższe stężenia soli niż zwyczajowo stosowane. Sól nie musi być dodawana na przykład podczas gotowania warzyw, zwłaszcza jeżeli gotujemy je w garnkach ze stali szlachetnej, gdzie utrata składników mineralnych jest naprawdę niewielka.

Ograniczenie dodatku soli podczas przyrządzania potraw będzie łatwiejsze, jeżeli wykorzystamy naturalne przyprawy ziołowe i korzenne w celu uatrakcyjnienia smaku i zapachu różnych dań. Najlepsze rezultaty daje stosowanie takich przypraw jak bazylia, estragon, tymianek i imbir.

W przypadku niektórych chorób, jak nadciśnienie tętnicze, niewydolność krążenia, kiedy należy w diecie drastycznie ograniczyć ilość soli, można stosować jej substytuty. Powinny one być nieszkodliwe dla zdrowia, mieć właściwości smakowe zbliżone do NaCl i czysty słony smak. Dotychczas nie udało się jednak stworzyć takiego idealnego substytutu. Najczęściej stosuje się mieszaninę chlorku potasu i chlorku sodu w różnych proporcjach oraz kwasy organiczne i ich sole. Należy pamiętać, że niskosodowych substytutów soli zawierających potas nie powinny używać osoby cierpiące na cukrzycę i niektóre schorzenia nerek.

Dziękuje za obejrzenie mojej prezentacji ;)