Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: Zespół Szkół Gastronomicznych ID grupy: 97/91_MF_G1 Kompetencja: Matematyczno-fizyczna Temat projektowy: Zjawiska optyczne w atmosferze. Semestr/rok szkolny: Semestr I, 2009/2010.

Spis treści Zjawisko odbicia i załamania światła. Przyrządy optyczne. Rozszczepienie światła białego w pryzmacie. Złudzenia optyczne.

Prawo odbicia Kąt odbicia jest równy kątowi padania, a promień padający, promień odbity i normalna leżą w jednej płaszczyźnie.

Prawo odbicia wykorzystywane jest na przykład w tzw Prawo odbicia wykorzystywane jest na przykład w tzw. Światłach odblaskowych. Promień odbity od gładkich ścian A i B wracał w stronę źródła światła, kąt między ścianami musi być kątem prostym.

Kiedy mówimy o odbiciu zakładamy, że granica ośrodków jest „płaska”, czyli gładka. Powierzchnia , która nie spełniałaby tego warunku odbijałaby światło w różnych kierunkach, czyli ulegałoby ono rozproszeniu.

Przykładem powyższego zjawiska może być fakt, że światło padające na lustro odbija się, natomiast padając na kartkę białego papieru ulega rozproszeniu. Dzięki rozpraszaniu światła widzimy obiekty, które same nie są źródłami światła, na przykład Księżyc, planety i większość spotykanych na co dzień przedmiotów.

Jeżeli ośrodek II jest przezroczysty dla światła, to promień który pada „rozdziela się” na promień odbity i promień, który będzie rozchodzić się w ośrodku II. Kierunek tego promienia jest inny, niż promienia padającego. Zjawisko to nazywamy załamaniem światła.

Kąt załamania i padania wiąże prawo załamania, zwane także prawem Snelliusa. Stosunek sinusa kąta padania do sinusa kata załamania jest dla dwóch danych ośrodków wielkością stałą, równą stosunkowi szybkości światła w tych ośrodkach i zwaną względnym współczynnikiem załamania światła ośrodka drugiego względem pierwszego:

Przyrządy optyczne. Jak działają przyrządy optyczne widzimy za pomocą naszych oczu. Gałka oczna jest w przybliżeniu kulista. Blisko jej przedniej ściany znajduje się soczewka wypukła osłonięta tęczówką, w której umieszczony jest przezroczysty otwór zwany źrenicą.

Ten właśnie najprostszy i najbardziej dostępny może jednak działać nieprawidłowo, w skutek różnych wad, a obraz przez nas widziany jest nieostry, rozmazany. Aby temu zaradzić musimy użyć odpowiedniej soczewki. Krótkowidz ma wydłużoną gałkę oczna, zatem aby obraz przedmiotu był wyraźny musi użyć soczewki rozpraszającej. Natomiast dalekowidz dla osiągnięcia wyraźnego obrazu używa soczewki skupiającej.

Innym z przedmiotów optycznych ogólno dostępnych jest aparat fotograficzny. Podobnie jak w oku w aparacie otrzymujemy obrazy rzeczywiste, pomniejszone i odwrócone. Wsuwając lub wysuwając obiektyw regulujemy ostrość obrazu na filmie.

Pryzmat. Jeśli na pryzmat pada wiązka światła słonecznego lub białego ze zwykłej żarówki, to na tablicy umieszczonej za nim pojawia się „tęcza”. Uzyskany efekt, zwany rozszczepieniem światła białego, oznacza że światło białe jest mieszaniną światła o różnych długościach fal.

Typowym i łatwo zauważalnym przykładem rozszczepianie się światła w życiu codziennym jest tęcza jak również zorza polarna. Oto kilka obrazów ilustrujących to zjawisko.

Złudzenia optyczne. Na zakończenie kilka złudzeń optycznych.

Odpowiedz na pytanie z obrazka.

Kwadrat 3D. *wykorzystano rysunki i ilustracje z podręcznika „Fizyka dla szkół ponadgimnazjalnych” M. Fiałkowska, K. Fiałkowski, B. Saganowska, wyd. ZamKor oraz z zasobów internetu.