Biomedyczne podstawy NPR dr n. med   Biomedyczne podstawy NPR dr n.med. Alina Deluga Katedra Środowiskowej Opieki Zdrowotnej Uniwersytet Medyczny w Lublinie  

W 1987 r. Światowa Organizacja Zdrowia wydała zalecenia promujące (NPR), które zostało określone w języku angielskim (fertility awareness methods). Po polsku tłumaczy się to pojęcie jako „metody rozpoznawania płodności”, chociaż w dosłownym tłumaczeniu oznacza ono „metody uświadamiania płodności”. Polegają one na wykorzystywaniu umiejętności prowadzenia przez kobietę samoobserwacji cyklu miesiączkowego (objawów obiektywnych i subiektywnych towarzyszących fazie płodności i fazom niepłodności), w celu świadomego dostosowania czasu współżycia małżeńskiego do zadań odpowiedzialnego rodzicielstwa. [1] WHO. Fertility awarness methods. Kopenhaga: 1987 s. 38.

Stosowanie przez małżonków metod rozpoznawania płodności wymaga od kobiety systematycznego prowadzenia obserwacji, a od mężczyzny zachowania okresowej powściągliwości. Etycznie poprawna regulacja poczęć tego najpierw od małżonków wymaga, aby w pełni uznawali i doceniali prawdziwe wartości życia rodziny, oraz by nauczyli się doskonale panować nad sobą i nad swymi popędami. Nie ulega żadnej wątpliwości, że rozumne i wolne kierowanie popędami wymaga ascezy, ażeby znaki miłości, właściwe dla życia małżeńskiego, zgodne były z etycznym porządkiem, co konieczne jest zwłaszcza dla zachowania okresowej wstrzemięźliwości. (H V, 21)

Biomedyczne i naukowe podstawy NPR 1672 r – holenderski lekarz i anatom Re’gnier de Graaf odkrył komórkę jajową 1677 r – holenderski przyrodnik Antonie van Leeuwehock obserwuje poraz pierwszy plemnik pod mikroskopem 1905 r - holenderski ginekolog Theodor van de Velde opisał dwufazowy przebieg temperatury w cyklu kobiecym oraz podał prawidłowy sposób pomiaru. W 1927 r odkrył, że wzrost PTC jest związany z powstaniem ciałka żółtego po owulacji 1923 r - japoński ginekolog Kisumaku Ogino opublikował prace dotyczącą cyklicznych zmian w macicy. Przypuszczalny termin owulacji określił na 12-16 dni przed miesiączką

1929 r - austriacki ginekolog Herman Knaus niezależnie od Ogino podał na podstawie swoich badań, że owulacja przypada na 15 dni przed miesiączką. 1930 r - niemiecki ksiądz Wilhelm Hillenbrand, proboszcz z Rott w ramach duszpasterskich porad uczył kobiety pomiaru PTC. Przyczynił się do uściślenia reguł pomiaru PTC. Otrzymał tytuł ojca metody termicznej. 1950 r – doktor Edward Keefe, wykonał pierwszą fotografię śluzu szyjkowego, rozciągniętego między palcami. W 1962 r, ukazała się jego praca pt., Rozpoznawanie dni możliwej płodności za pomocą samoobserwacji szyjki macicy.

Zdolność przekazywania życia dokonuje się w organizmie kobiety na skutek zachodzących cyklicznych zmian w układzie płciowym pod wpływem hormonalnych procesów sterujących

Obserwację wydzielania śluzu szyjkowego (rozwój objawu śluzu), Do objawów głównych i dodatkowych objawów podlegających samoobserwacji, które dostarczają kobiecie przesłanek pozwalających na przypuszczenie, że w danym cyklu wystąpiła owulacja zalicza się: Pomiary podstawowej temperatury ciała (wykazanie jej dwufazowego przebiegu), Obserwację wydzielania śluzu szyjkowego (rozwój objawu śluzu), Ocenę przedowulacyjnych zmian szyjki macicy (rozwój objawu szyjki macicy), Obserwację dodatkowych objawów płodności między innymi tj; ból owulacyjny, krwawienie owulacyjne, obrzmienie piersi, powiększenie węzła chłonnego w pachwinie po stronie owulacji, zmiany skórne, obrzęki

Podstawowa temperatura ciała (PTC) PTC to temperatura w warunkach podstawowej przemiany materii, która ma miejsce w czasie snu i utrzymuje się tuż po przebudzeniu się, ale jeszcze przed wstaniem z łóżka, wzrasta pod wpływem progesteronu. W 1948 roku Dawis i Fugo [1] po raz pierwszy stwierdzili na podstawie pomiarów hormonalnych wystąpienie wzrostu stężenia progesteronu mniej więcej w połowie cyklu. To odkrycie potwierdziło słuszność hipotezy Van de Velde (1927), że istnieje związek czasowy i przyczynowy między wzrostem poziomu progesteronu a wzrostem podstawowej temperatury ciała.[2] [1] M. E. Davis, N. W. Fugo. The cause of phisiologic basal temperature changes in women. J Clin Endocrinol. 1948 nr 8. s. 550. [2] K. G. Ober. Aufwachtemperatur und Ovarialfunktion. Klin.Wochenschr. 1952 nr 30 s. 357-364.

Palpacja szyjki macicy – sposób zaznaczania na karcie obserwacji cyklu Szyjka macicy Palpacja szyjki macicy – sposób zaznaczania na karcie obserwacji cyklu

Typowy przebieg rozwoju objawu śluzu i sposób jego zapisu na karcie obserwacji cyklu    

Rodzaje śluzu szyjkowego Śluz G - zależny od progesteronu Śluz L - estrogenozależny, Śluz S - estrogenozależny Śluz P – estrogenozależny występuje pod postacią śluzu P2 i P6 Ponadto w śluzie szyjkowym znajduje się zwykle mała ilość wydzieliny, która nie należy do żadnego z wymienionych typów śluzu. Może to być wydzielina endometrialna lub jajowodowa albo powierzchniowe glikoproteiny, które są obecne we wszystkich komórkach ciała. Stanowią one razem śluz F.

Samoobserwacja głównych objawów płodności jest wykorzystywana w metodach rozpoznawania płodności (MRP) obserwacja objawu śluzu w metodzie owulacyjnej Billingsa w metodzie termicznej, pomiary podstawowej temperatury ciała obserwacje obu tych objawów w metodach objawowo-termicznych, które uwzględniają także obliczenia, biorące pod uwagę długość poprzednich cykli lub czas trwania fazy niskiej temperatury w poprzednich cyklach.

Do metod objawowo-termicznych należy między innymi: • metoda podwójnego sprawdzenia według A. Flynn , • metoda według J. Rötzera, • metoda według S. i J. F. Kiplleyów, • polska modyfikacja metody według T. Kramarek. Poszczególne odmiany tych metod w zależności od autora różnią się sposobem prowadzenia kart obserwacji cyklu, stosowaniem linii pomocniczych oraz definicjami niektórych kryteriów.

Poznanie, przyjęcie i zaakceptowanie przez małżonków praw natury, które rządzą cudownym darem prokreacji może tylko umocnić ich miłość i wzajemne porozumienie oraz otworzyć ich na przyjęcie nowego życia

Dziękuję za uwagę