Ziołolecznictwo

Ziołolecznictwo czy inaczej fitoterapia jest rodzajem leczenia, w którym znajdują zastosowanie surowce oraz przetwory roślinne. Zaliczyć tu należy także rośliny znane nam z codziennej diety, czyli warzywa oraz owoce.

Historia ziołolecznictwa Na całym świecie jest ponad 20.000 rodzajów roślin, które są używane w celach medycznych. Wciąż jesteśmy świadkami wytwarzania coraz to nowych produktów kosmetycznych i do pielęgnacji skóry na bazie przeróżnych składników. Na przykład świeże pomidory albo ananas potrafią usunąć martwe komórki skóry już po kilku minutach. Olej marchwiowy i sok z aloe vera potrafią skutecznie eliminować szkodliwe ultrafioletowe promienie słoneczne, które najbardziej mają wpływ na starzenie się skóry. Rumianek i rabarbar można z powodzeniem stosować do rozjaśniania włosów, henna daje włosom ciepły, czerwony kolor, a indygo nadaje się do farbowania na niebiesko.

Rumianek Roślina występuje w całej Europie, Ameryce Północnej i Australii. W Polsce pospolita w stanie jako chwast segetalny i ruderalny, surowiec pochodzi jednak z hodowli. Opis: Koszyczki są o małej średnicy - 15mm. Najbardziej charakterystyczne dla tego surowca jest występowanie pustego osadnika. Kwiaty żeńskie są języczkowate (12mm), białe, leżą na obwodzie. Korona zakończona trzema ząbkami na dole przechodząca w rurkę. Kwiaty rurkowate są żółte (obupłciowe) o średnicy 3mm. Znajdują się one wewnątrz koszyczka. Mają 5 ząbków i pręcików, ich korona jest dzwonkowato rozszerzona. W obydwu kwiatach słupki dolne. Zapach surowca jest silny, swoisty. Działanie: Wyciągi z surowca po podaniu doustnym działają przeciwzapalnie na błony śluzowe przewodu pokarmowego, zwłaszcza żołądka. Działanie przeciwbakteryjne jest nieznaczne. Związki czynne są wydalane z moczem, dzięki czemu wywierają słabe działanie przeciwzapalne na kłębuszki nerkowe, moczowody i pęcherz.

Kwiatostan lipy Charakterystyka: Lipy rosną w całym kraju, największe skupiska spotyka się na południu. Jest drzewem popularnym w całej Europie. Kwiaty lipy szeroko i drobnolistnej są cennym surowcem leczniczym. Nie należy zbierać lipy srebrzystej,której liście są od spodu srebrzystej barwy. Opis: Kwiatostany lipy sa zółtawo-białe pozbawione płonnych pręcików, bardzo wonne, miododajne z nagą szyjką słupka. Skupione są po dwa do sześciu wiszących groniastych lub wiechowatych kwiatostanach, których osie są zrośnięte mniej więcej połowie z wielkimi bladozielonymi lub żółtawozielonymi owalnymi podsadkami. Kielich ma pięć żółtawo-białych działek i pięć płatków korona, bardzo wąskich żółtych. Działanie: Związki czynne, zawarte w kwiatach lipy, pobudzają wydzielanie gruczołów trawiennych, zwiększając wydzielanie soku żołądkowego, żółci, a także produkcję moczu. Poprawiają, więc trawienie i przyswajanie pokarmów oraz wydalanie toksycznych produktów przemiany materii. Bogata zawartość śluzów działa osłaniające na śluzówkę żołądka, zapobiega samostrawieniu. Kwiaty lipy są od wieków znanym środkiem napotnym, korzystnym w leczeniu przeziębień, angin, gryp oraz zapaleń oskrzeli i płuc. Związki zawarte w wywarach z lipy mają działanie uspokajające. Chociaż jest ono łagodne, może być z powodzeniem polecane ludziom pracującym umysłowo, w stanach znużenia i przemęczenia, w przypadkach słabej koncentracji uwagi. Lipa przynosi także ulgę w nerwobólach. Wyciągi z lipy mogą być używane do płukania ust i gardła, a także do kąpieli przy bólach kostnych i nerwobólach. Używane do płukania włosów wzmacniają je i zapobiegają wypadaniu.

Liść pokrzywy Wystepowanie : Pokrzywa rośnie prawie na całym świecie, za wyjątkiem strefy tropikalnej i okolic podbiegunowych. W Polsce rośnie po przychaciach, w zaroślach, olszynach, na śmietniskach, wilgotnych siedliskach w lasach, na pastwiskach. Działanie: Jest stosowana w stanach zapalnych dróg moczowych. Zawarte w korzeniu sitosterole wykorzystywane są w leczeniu łagodnego przerostu prostaty, w początkowym stadium choroby. Nie likwidują choroby, ale spowalniają jej rozwój. Wpływa dodatnio na procesy przemiany materii, pobudza działalność gruczołów wydzielania wewnętrznego i zwiększa ilość krwinek czerwonych, poprawia perystaltykę jelit. Liść pokrzywy stosowany jest do pielęgnacji skóry i włosów skłonnych do przetłuszczania się i zawarty jest w licznych kosmetykach. Szczególnie polecana jest na wiosenne osłabienie.

Liście mięty pieprzowej Opis: Ma rozgałęzioną, czworokątną łodygę, obficie ulistniona. Liście sa wydłużone, ostro zakończone, z ząbkowanymi brzegami. Nakrzyżległe, na wyraźnych, krótkich ogonkach, lancetowatojajowate do podługojajowatych, zaostrzone, nierównomiernie ostro piłkowane. Z wierzchu ciemnozielone, spodem jaśniejsze, z obu stron gruczołkowato, żółto kropkowane. Działanie : Ułatwia trawienie, działając żółciopędnie Działa antyseptycznie - hamuje rozwój bakterii chorobotwórczych - stosowana w bakteryjnych zakażeniach przewodu pokarmowego Rozkurcza mięśnie gładkie - przynosi ulgę w bólach menstruacyjnych, kolkach Ma działanie przeciwbólowe Pobudza wydzielanie soków żołądkowych - ułatwia trawienie

Liść melisy Melisa jest wieloletnia rośliną miododajna, osiągającą wysokość 30-80 cm. Roślina ta rośnie dziko w południowej Europie, północnej Afryce Azji Mniejszej, a także południowej Szwajcarii. Melisa jest uprawiana w wielu krajach Basenu Morza Śródziemnego, w europejskiej części Rosji, w Ameryce Północnej, a także w Polsce. Silnie rozgałęziona łodyga jest obficie ulistniona. Liście, ułożone naprzeciwlegle, są jajowate, grubo karbowane-ząbkowane. Bladoniebieskie lub żółtawe kwiaty zebrane są nibyokółki w pachwinach liści. Uprawa: Melisa lubi cieple, nasłonecznione miejsca i dobra ziemie. Rozmnaża się ja z nasion wysiewanych wiosna wprost do gruntu lub przez podział starszych roślin.