ŚWIAT WARHAMMERA

Świat Warhammera w wielu aspektach przypomina naszą Ziemię z okresu późnego średniowiecza. Na mapie świata, pomimo nieco innego kształtu lądów, bez trudu rozpoznać można Europę (zwaną tutaj Starym Światem), Amerykę Południową zwaną Lustrią oraz inne kontynenty.

Państwa Starego Świata i ich kultura także były wzorowane na krajach z prawdziwego świata: potężne Imperium to Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego, Bretonnia to średniowieczna Francja, a stepy Kislevu zajmują tereny odpowiadające geograficznie położeniu Królestwa Polskiego i Rosji.

Podobieństwa do rzeczywistości kończą się jednak na geografii - istnieje tu magia, a obok ludzi żyją typowe dla „fantasy” istoty rodem z baśni i legend, takie jak jaszczuroludzie, elfy, krasnoludy, niziołki, orki, nieumarli czy szczuropodobni Skaveni.

Mimo to Warhammer nie jest typowym światem „fantasy” - cały czas wisi nad nim widmo zagłady. Północne i południowe bieguny to tak zwane Pustkowia Chaosu, gdzie z bram do innego wymiaru wylewają się zastępy demonów - żołnierzy Bogów Chaosu. Chaos jest motywem charakterystycznym dla Warhammera i w większości gier, których akcja dzieje się w tym universum, gracze muszą w jakiś sposób przeciwstawić się temu pradawnemu złu.

WARHAMMER JAKO GRA Warhammer jest grą strategiczną. Do rozegrania standardowej partii potrzebne są przynajmniej dwie różne armie, makieta terenu i przynajmniej dwóch graczy. Każdy z nich posiada swoje figurki, tworzące oddziały.

ARMIE: Zwierzoludzie Bretonnia Chaos Mroczne Elfy Krasnoludy Imperium i Kislev Elfy Wysokiego Rodu Jaszczuroludzie Królestwa Ogrów Orki i Gobliny Szczuroludzie Królowie Grobowców Wampiry Elfy Leśne

WARHAMMER- MALOWANIE FIGUREK

TECHNIKA SUCHEGO PĘDZLA Nazwa "suchy pędzel" jest dosłownym tłumaczeniem angielskiego słowa "drybrush" określającego technikę nakładania farby przy pomocy pędzla o prawie suchym włosiu. Technika ta jest bardzo szeroko stosowana przez wielu malarzy ze względu na szybkość uzyskiwania efektu. Nie jest jednak pozbawiona wad.

Z racji samej techniki trudne jest wykonanie dokładnego "drybrushu" detali. Poza tym figurki malowane z przewagą użycia tej techniki wyglądają jak zakurzone. "Drybrush" jest bardzo dobrą metodą do wykańczania niektórych detali takich jak kolczugi, włosy itp., ale nie nadaje się do malowania wszystkich powierzchni.

Po zamoczeniu włosia w farbie należy malować nim po kartce Po zamoczeniu włosia w farbie należy malować nim po kartce. Początkowo pędzel zostawia sporo farby, potem mniej, później tylko smugi. Kiedy nie zostawia już śladów na gładkiej kartce, to znaczy, że jest już gotowy do malowania. Mimo, iż nie zostawia on śladów na gładkiej kartce, to jeśli pociągnie się tym pędzlem po chropowatej powierzchni, farba z pędzla zostanie na najbardziej wystających powierzchniach. Dzięki temu można podkreślić jaśniejszym kolorem fakturę (np. kolczugę, włosy) lub bardziej wystające elementy (wytarta oksyda na broni, krawędzie)

TECHNIKA MOKREGO PĘDZLA Sposób pracy jest podobny do „techniki suchego pędzla” lecz pędzel jest mocno wilgotny, z nałożoną większą ilością farby, która nie zostaje wycierana, lub jej ilość jest tylko nieznacznie zmniejszana.

DEKORACJA TRADYCYJNEJ PODSTAWKI Podstawka jest jednym z elementów figurki. Sprzedawana jest gładka, koloru czarnego. Lepiej jednak wygląda po zmianie jej wizerunku.

Zacząć należy od pomalowania podstawki Zacząć należy od pomalowania podstawki. Najczęściej używana do tego celu jest farbka „cytadeli” pt. „Graveyard Earth”. Następnie smarujemy podstawkę klejem wikolowym i posypujemy sztucznymi kamykami.

W zależności od tego, czy kolor kamyków nas satysfakcjonuje, czy nie, możemy dodatkowo je pomalować. Na koniec, w niektórych miejscach sypiemy sztuczną trawę, przytwierdzając ją przy użyciu takiego samego kleju.

UPROSZCZONY SCHEMAT MALOWANIA Po wyschnięciu i utwardzeniu podkładu, czyli po około trzech tygodniach, farba jest odporna na zmywanie, a nawet zdrapywanie ewentualnych „wpadek”, przystępujemy do malowania.

Zaczynamy oczywiście od koloru ciała, chyba że figurka ma mieć biały mundurek - wtedy należy zacząć od niego. Po pomalowaniu całej figurki na kolory podstawowe, przystępujemy do jej stopniowego cieniowania - możemy to zrobić oczywiście po skończeniu każdego z elementów.

Aby figurkę pocieniować musimy użyć tzw. wnikacza Aby figurkę pocieniować musimy użyć tzw. wnikacza. Wykonujemy go albo ciemniejszym odcieniem koloru podstawowego albo podstawowym kolorem z dodatkiem czarnego.

Farbę, którą mamy użyć jako wnikacza, rozrzedzamy rozpuszczalnikiem farby i malujemy nią zagłębienia. Rozrzedzona farba sama w nie wchodzi, wypukłe powierzchnie pozostawiając nienaruszone. Firma Citadel produkuje gotowe wnikacze („washe”) które mają na celu ukazanie "głębi" fałd ubrania.

Następnie, po wyschnięciu rozpoczynamy ścieranie które przeprowadzamy techniką suchego pędzla. Można to również zrobić techniką nazywaną „techniką mokrego pędzla”. Na koniec dekorujemy podstawkę i przyklejamy ją do figurki.

KARINA BYŁA PIERWSZĄ OSOBĄ, KTÓRA WIDZIAŁA TĘ PREZENTACJĘ KARINA BYŁA PIERWSZĄ OSOBĄ, KTÓRA WIDZIAŁA TĘ PREZENTACJĘ. BYŁA NIĄ BARDZO ZAINTERESOWANA.

SZKOŁA: S.G. I.M. S.F. KLONOWICA AUTOR: PIOTR MAZUR SZKOŁA: S.G. I.M. S.F. KLONOWICA PRZEDMIOT: TECHNIKA 21.04.2007r.