I Ty możesz zmienić świat na lepszy! Wyprawa Misyjna Dzieci po Afryce GAMBIA 22 listopada 2010r.

Głównym produktem eksportowym kraju są orzeszki ziemne. GAMBIA Jest to najmniejsze państwo w Afryce, położone w zachodniej części tego kontynentu. Stolicą Gambii jest Bandżul. Język urzędowy to angielski. Około 90% osób tam mieszkających to wyznawcy islamu. Głównym produktem eksportowym kraju są orzeszki ziemne.

GAMBIA Flaga Gambii składa się z 4 kolorów ułożonych w pasy. Trzy z nich: czerwony, niebieski i zielony są oddzielone od siebie czwartą barwą czyli bielą. Czerwień symbolizuje słońce, które świeci nad Gambią bardzo często. Niebieski jest symbolem rzeki Gambia, która płynie przez środek tego kraju. Zieleń to lasy porastające Gambię. Biel symbolizuje pokój i jedność w Gambii.

Terytorium Gambii jest wąskim pasem ziemi, który rozciąga się w głąb kontynentu afrykańskiego. Sąsiaduje ze wszystkich stron z państwem o nazwie Senegal. Gambia jest tak mała, że gdybyśmy wycięli jej kształt z atlasu świata i przyłożyli do mapy Polski, to zmieściłaby się 28 razy.

RZEKA JEST GAMBIĄ Przez Gambię przepływa rzeka o takiej samej nazwie. Dzieli ona terytorium kraju na całej jego długości. Nie ma na niej ani jednego mostu. Jest to jedyna rzeka w Afryce, która o każdej porze roku jest dostępna dla statków. Mówi się, że rzeka jest krajem, a kraj rzeką. W jej wodach można spotkać takie zwierzęta jak krokodyle czy hipopotamy, a jeśli ma się szczęście to nawet delfiny.

PTASI RAJ Ptaki w Gambii są dosłownie wszędzie. Nikt do nich nie strzela, nie płoszy, nie łapie. Kraj ten jest istnym ptasim rajem. Występuje tam około 550 gatunków tych skrzydlatych stworzeń. W zimie w Polsce mówi się, że ptaki odleciały do ciepłych krajów. Znaczna ich część dolatuje właśnie do Gambii. Można tam spotkać kukułki, wilgi, a także piecuszki czy żołny.

GAMBIJSKIE ZWYCZAJE Powiedzenie w Gambii krótkiego „CZEŚĆ” na powitanie uchodzi za brak uprzejmości! Pozdrawiając znajomego słowami Salaam aleikum (Pokój z Tobą), podaje się mu rękę.

GAMBIJSKIE ZWYCZAJE Kiedy pozdrawia się starszego człowieka, wymawia się jego imię i wielokrotnie jego nazwisko. Ceremonia ta trwa minutę do dwóch i zawsze pojawiają się pytania o zdrowie członków rodziny i ogólne powodzenie w życiu. Dzieci mówią do wszystkich dorosłych kobiet „mamo” albo „ciociu”, a do mężczyzn „tato” albo „wujku”.

TAJEMNICZE KAMIENNE KRĘGI Kamienne kręgi można znaleźć w dorzeczu rzeki Gambia. Nie wiadomo kto je postawił ani jaka jest ich funkcja. Przypuszcza się, że były to groby Władców. Kręgi tworzy od 10 do 24 ustawionych kamieni. Kamienne kręgi wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

TAJEMNICZE KAMIENNE KRĘGI

GRIOCI Mile widzianymi gośćmi w gambijskich wioskach są Grioci, czyli wędrowni gawędziarze – muzykanci. Ich zawód polega na opowiadaniu historii, przekazywaniu tradycji ustnych i wiedzy pokoleń. Griota otacza się niezwykłym szacunkiem, obawia się jego siły pochodzącej z niezwykłej mądrości życiowej i wiedzy. Nie każdy może zostać Griotem. Jest to umiejętność dziedziczona z pokolenia na pokolenie.

GAMBIA I JEJ PROBLEMY Ludność Gambii jest bardzo uboga. Zbiory zależą w dużej mierze od kaprysów pogody. Brak jest przemysłu, który dawałby ludziom zatrudnienie. Poza stolicą - jest niewiele możliwości zdobycia pracy. Gambijczycy uprawiają ryż i orzeszki ziemne, a także trudnią się rybołówstwem.

CODZIENNOŚĆ W GAMBII Większość Gambijczyków nie używa sztućców. Lewą dłonią mocno chwytają miseczki a prawą jedzą. Przy jedzeniu nie mówi się wiele. Na stole pojawia się przede wszystkim ryż, a także: ruy (kaszka), churra (kaszka owsiana), accara (pieczona fasolka).

MISJE W GAMBII Katolicy stanowią w Gambii zaledwie garstkę wśród wyznawców islamu. Pierwsze polskie misjonarki ze Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame stanęły na gambijskiej ziemi w 1990 roku. Siostry rozpoczęły pracę od zorganizowania szkółek, tzw. nursery schools, w kilkunastu miejscowościach w buszu. Musiały zadbać o remont i przystosowanie pomieszczeń dla szkółek, jak i o przygotowanie miejscowych osób na nauczycieli.

MISJE W GAMBII Konieczne okazało się dożywienie dzieci. Szybko siostry zaczęły także pracę dla tamtejszych kobiet, gromadząc je na spotkania lekcyjne higieny, żywienia i opieki nad dziećmi, gotowania, szycia, uprawy roślin.  Jednym z pierwszorzędnych zadań sióstr w Gambii od początku jest towarzyszenie kapłanom w podróżach do różnych miejscowości w buszu i czuwanie nad oprawą liturgiczną nabożeństw oraz przygotowaniem godnych miejsc dla Liturgii. Także w zastępstwie brakującego kapłana siostry prowadzą nabożeństwa.

Ich postawa jest prosta, szczera i otwarta.” MISJE W GAMBII Nie jest łatwo opisać dzień gambijskiej misjonarki, ponieważ każdy z nich jest  niepowtarzalny! Rozpoczynamy go modlitwą poranną i udziałem w Eucharystii. „Czego uczymy się od tych ludzi? - piszą siostry - Przede wszystkim cierpliwości. Gambijczycy, nigdy się nie śpieszą, choćby się nawet paliło. Na wszystko mówią "no problem". Z nadzieją i zaufaniem podchodzą do różnych spraw, podczas gdy my tak lubimy się zamartwiać. Ich postawa jest prosta, szczera i otwarta.”

MODLITWA DZIECI ZA AFRYKĘ Panie Jezu, prosimy Cię za wielki kontynent afrykański. W sposób szczególny powierzamy Ci Gambię - kraj, do którego dzisiaj duchowo wędrujemy. Spójrz łaskawie na wszystkich ludzi, którzy tam żyją i spraw, aby Cię poznali, w Ciebie uwierzyli i Tobie służyli. Prosimy Cię również za wszystkie żyjące tam dzieci, szczególnie za te, które Cię jeszcze nie znają, bezdomne i opuszczone, cierpiące głód i pozbawione wszelkiej opieki. Poślij do nich wielu misjonarzy, aby głosili im słowem i dobrymi czynami Twoją nieskończoną miłość. Panie Jezu, naucz nas, jak stawać się apostołami i misjonarzami Twojej Dobrej Nowiny. Naucz, jak świadczyć o Twojej miłości, niosąc pomoc duchową i materialną naszym rówieśnikom. Pomóż nam świadectwem naszego życia i dobrymi czynami zmieniać świat na lepszy. Amen.