Powstanie kościuszkowskie Polskie powstanie narodowe przeciw Rosji w 1794 r. Spowodowane II rozbiorem Polski i rządami Targowicy.

Przysięga Kościuszki na rynku krakowskim Wybuch powstania Powstanie przyspiesza decyzja o redukcji liczebności wojska polskiego. Generał Antoni Madaliński odmówił złożenia broni i na czele armii wyruszył z Ostrołęki w kierunku Krakowa. 24 marca na rynku krakowskim Tadeusz Kościuszko, złożył przysięgę obejmując dowództwo nad polskimi oddziałami. Akt powstania nadawał Kościuszce tytuł Najwyższego Naczelnika Siły Zbrojnej Narodowej. Przysięga Kościuszki na rynku krakowskim

Racławice 4 kwietnia 1794 pod Racławicami wojska powstańcze pod wodzą Kościuszki stoczyły zwycięską bitwę z wojskami rosyjskimi dowodzonymi przez generała majora Denisowa. O losie bitwy rozstrzygnął atak kosynierów (chłopów wyposażonych w kosy). Szczególnie wyróżnił się chłop Wojciech Głowacki, który sam zdobył jedną z armat nieprzyjaciela.

Insurekcja warszawska i wileńska 17 kwietnia 1794 wybuchła insurekcja warszawska. Pospólstwo warszawskie pod wodzą szewca Jana Kilińskiego wypędziło garnizon rosyjski ze stolicy. 23 kwietnia 1794 wybuchła insurekcja w Wilnie, którą dowodził Jakub Jasiński. Ogłoszono Akt Powstania Narodu Litewskiego. Powstanie odniosło sukces.

Uniwersał połaniecki 7 maja 1794 Kościuszko wydał w Połańcu uniwersał regulujący powinności gruntowe włościan i zapewniający dla nich opiekę rządową, bezpieczeństwo własności i sprawiedliwość w komisjach porządkowych. Akt ten, miał zapewnić poparcie chłopów dla powstania.

Ostatnie miesiące powstania 6 czerwca pod Szczekocinami doszło do kolejnej bitwy wojsk polskich z połączonymi siłami rosyjsko-pruskimi. Po zaciętych walkach Polacy zmuszeni zostali do odwrotu, a Kościuszko został lekko ranny. 28 czerwca 1794 miało miejsce wieszanie zdrajców na szubienicach w Warszawie.

Ostatnie miesiące powstania Od 13 lipca do 6 września 1794 trwało oblężenie Warszawy przez Rosjan i Prusaków. 10 października w bitwie pod Maciejowicami ranny Kościuszko dostał się do niewoli, po czym został uwięziony w twierdzy pietropawłowskiej w Petersburgu. 4 listopada wojska Suworowa i Fersena ruszyły na Warszawę. Po zdobyciu szturmem Pragi Rosjanie dokonali rzezi ludności. 5 listopada skapitulowały wojska broniące Warszawy.

Upadek powstania 16 listopada 1795 roku pod Radoszycami nastąpiło ostateczne rozwiązanie oddziałów powstańczych przez naczelnika Wawrzeckiego i kapitulacja przed Suworowem. 24 października 1795 Rosja, Prusy i Austria dokonały III rozbioru Polski. Rzeczpospolita znikła z mapy Europy.

W prezentacji wykorzystano materiały pochodzące z: www.wikipedia.pl (repozytorium wolnych zasobów projektów Fundacji Wikimedia). Microsoft Clip Gallery. Autor prezentacji: Jolanta Woźniak – Partyka