Pismo japońskie

Spis treści Katakana Kanji Rōmaji Po pierwsze – jak napisać i powiedzieć Japonia po japońsku Kilka słów ogólnie Rodzaje pisma Wprowadzenie do japońskich sylabariuszy Hiragana Tabela przedstawiająca hiraganę Katakana Tabela przedstawiająca katakanę Kanji Kanji – ciąg dalszy Przykładowe kanji Rōmaji

Po pierwsze – jak napisać i powiedzieć Japonia po japońsku Zapisane znakami chińskimi (kanji) słowo Japonia (jap. 日本, Japonia) ma dwa sposoby odczytywania: Nihon oraz Nippon. Pierwsze jest używane w języku codziennym, drugie – wykorzystuje się raczej w oficjalnych sytuacjach. Znaki te tłumaczy się jako: Kraj Wschodzącego Słońca (日 – słońce; dzień 本 – korzeń; pochodzenie, początek). Określenie to pochodzi z Chin i odnosi się do położenia geograficznego Japonii względem kontynentalnej Azji: Chińczykom wydawało się, że słońce przychodzi codziennie z Wysp Japońskich. Wcześniejszą nazwą Japonii, jeszcze sprzed nawiązania kontaktów z Chinami, nadaną przez ludność zamieszkującą jej ziemie było Yamato (jap. 倭 lub 大和, Yamato?).

Kilka słów ogólnie Japońskie pismo, system pisma ideograficzno-sylabicznego wywodzący się z pisma chińskiego, mający dwa funkcjonujące obok siebie, sylabariusze: katakana i hiragana, po 46 znaków każdy, oraz kilka tys. popularnie używanych znaków chińskich (kanji). Pismo zostało sprowadzone do Japonii w V w., sylabariusze wywiedzione ze znaków chińskich ukształtowały się ok. IX w.

Rodzaje pisma W języku japońskim wyróżniamy trzy systemy pisma – dwa sylabariusze zwane hiragana i katakana oraz znaki chińskie, adaptowane na grunt japoński, zwane kanji. W szczątkowej postaci występuje także zapis alfabetem łacińskim.

Wprowadzenie do japońskich sylabariuszy Sylabariusze można porównać do naszego alfabetu, z jedną istotną różnicą – poszczególne znaki nie oznaczają liter, lecz gotowe sylaby. Wszystkie sylaby w języku japońskim (z wyjątkiem N, które też uważane jest za oddzielną sylabę) są otwarte, tzn. zakończone samogłoską. Obydwa sylabariusze – hiragana oraz katakana zawierają po 46 sylab (za ich pomocą oraz przy użyciu symboli udźwięczniania i ubezdźwięczniania można zapisać wszystkie dźwięki języka japońskiego). Sposób ich odczytu jest jednakowy, różnią się zaś pochodzeniem oraz zakresem użycia.

Hiragana Hiragana powstała poprzez uproszczenie niektórych znaków kanji. Używana jest do zapisu: - Końcówek gramatycznych czasowników, przymiotników, a także partykuł i czasowników pomocniczych. - Słów rodzimych, dla których nie istnieją znaki kanji. - Słów, których zwyczajowo nie zapisujemy znakami (gdyż są one np. zbyt skomplikowane), a do zapisu których nie użyjemy katakany (o czym później) W przeszłości hiragana uważana była za pismo kobiece, gdyż wykształceni mężczyźni używali na ogół znaków kanji oraz katakany.

Tabela przedstawiająca hiraganę

Katakana Katakana powstała z przekształcenia fragmentów niektórych znaków. Używana jest do zapisu: - Słów pochodzenia obcego, nazw i imion zagranicznych. - Onomatopei (nie zawsze) - Czytań znaków kanji (np. nazw obcojęzycznych zapisanych znakami – imiona chińskie) - Nazw własnych z mitologii japońskiej Katakany używamy także do podkreślenia pewnych słów: - Terminologii naukowej (biologia, geologia, etnografia) Rzeczowników, które chcemy specjalnie podkreślić Katakana powstała w celu zapisu czytań znaków chińskich)

Tabela przedstawiająca katakanę

Kanji Chińskie znaki (słowo kanji - znaczy "znaki cesarstwa Han") oparte są na piśmie obrazkowym, gdzie jeden znak symbolizuje jedną ideę. Japońskie pismo ideograficzne, wywodzące się z pisma chińskiego Przeciętny Japończyk zna kilka tysięcy znaków kanji.

Kanji – ciąg dalszy Uznany słownik Daikanwa jiten ocenia liczbę stworzonych znaków na około 50.000, lecz większość z nich nie jest w powszechnym użyciu nawet w Chinach, gdyż np. oznaczają nazwy miejscowe, zwierząt i roślin. Japońska administracja ustaliła oficjalną listę podstawowych kanji, tzw. zestaw jōyō, który zawiera 1945 znaków

Przykładowe kanji

Rōmaji Rōmaji (ロ ー マ 字) to system zapisu języka japońskiego korzystający jedynie z liter alfabetu łacińskiego (Rōma oznacza Rzym/rzymski a ji - znak/znaki). Nie jest zbyt popularny w samej Japonii, stosuje się go głównie w materiałach dla cudzoziemców.

Sprawdź co zapamiętałeś i czego się nauczyłeś  試験 - TEST A teraz pora na krótki test ;) Sprawdź co zapamiętałeś i czego się nauczyłeś 

PROSZĘ KLIKAĆ W LUDZIKÓW (CHIBI) PRZY DOBRYCH ODPOWIEDZIACH ;)

Jak brzmi nazwa Japonii po japońsku ? 日本 ( Nippon ) 訓読み ( Kun'yomi ) 草書 ( Sousho )

Bardzo dobra odpowiedź ;))

Niestety jest to błędna odpowiedź ;((

Ile systemów pisma wyróżniamy w języku japońskim ? 5 1 3

Bardzo dobra odpowiedź ;))

Niestety jest to błędna odpowiedź ;((

Jak nazywają się te sylabariusze ?? Hiragana, Katakana i Kaisho Kaisho, Gyousho i Sousho Hiragana, Katakana i Kanji

Bardzo dobra odpowiedź ;))

Niestety jest to błędna odpowiedź ;((

Do zapisu słów rodzimych, dla których nie istnieją znaki kanji używa się? Katakany Hiragany Rōmaji

Bardzo dobra odpowiedź ;))

Niestety jest to błędna odpowiedź ;((

あ – W hiraganie jest to znak ? Ka

Bardzo dobra odpowiedź ;))

Niestety jest to błędna odpowiedź ;((

Do zapisu słów pochodzenia obcego, nazw i imion zagranicznych używa się ? Kanji Katakany Hiragany

Bardzo dobra odpowiedź ;))

Niestety jest to błędna odpowiedź ;((

エ – W katakanie jest to znak ? Ko E Tsu

Bardzo dobra odpowiedź ;))

Niestety jest to błędna odpowiedź ;((

Co znaczy słowo „kanji” ? Japonia Chińskie znaki Znaki cesarstwa Han

Bardzo dobra odpowiedź ;))

Niestety jest to błędna odpowiedź ;((

Jak nazywa się obecna lista podstawowych kanji ? Jōyō Tōyō Fuji

Bardzo dobra odpowiedź ;))

Niestety jest to błędna odpowiedź ;((

Jak nazywa się system zapisu korzystający jedynie z liter alfabetu łacińskiego ? Kioto Rōmaji Kanji

Bardzo dobra odpowiedź ;))

Niestety jest to błędna odpowiedź ;((

Po pierwsze – jak napisać i powiedzieć Japonia po japońsku Zapisane znakami chińskimi (kanji) słowo Japonia (jap. 日本, Japonia) ma dwa sposoby odczytywania: Nihon oraz Nippon. Pierwsze jest używane w języku codziennym, drugie – wykorzystuje się raczej w oficjalnych sytuacjach. Znaki te tłumaczy się jako: Kraj Wschodzącego Słońca (日 – słońce; dzień 本 – korzeń; pochodzenie, początek). Określenie to pochodzi z Chin i odnosi się do położenia geograficznego Japonii względem kontynentalnej Azji: Chińczykom wydawało się, że słońce przychodzi codziennie z Wysp Japońskich. Wcześniejszą nazwą Japonii, jeszcze sprzed nawiązania kontaktów z Chinami, nadaną przez ludność zamieszkującą jej ziemie było Yamato (jap. 倭 lub 大和, Yamato?).

Kilka słów ogólnie Japońskie pismo, system pisma ideograficzno-sylabicznego wywodzący się z pisma chińskiego, mający dwa funkcjonujące obok siebie, sylabariusze: katakana i hiragana, po 46 znaków każdy, oraz kilka tys. popularnie używanych znaków chińskich (kanji). Pismo zostało sprowadzone do Japonii w V w., sylabariusze wywiedzione ze znaków chińskich ukształtowały się ok. IX w.

Rodzaje pisma W języku japońskim wyróżniamy trzy systemy pisma – dwa sylabariusze zwane hiragana i katakana oraz znaki chińskie, adaptowane na grunt japoński, zwane kanji. W szczątkowej postaci występuje także zapis alfabetem łacińskim.

Wprowadzenie do japońskich sylabariuszy Sylabariusze można porównać do naszego alfabetu, z jedną istotną różnicą – poszczególne znaki nie oznaczają liter, lecz gotowe sylaby. Wszystkie sylaby w języku japońskim (z wyjątkiem N, które też uważane jest za oddzielną sylabę) są otwarte, tzn. zakończone samogłoską. Obydwa sylabariusze – hiragana oraz katakana zawierają po 46 sylab (za ich pomocą oraz przy użyciu symboli udźwięczniania i ubezdźwięczniania można zapisać wszystkie dźwięki języka japońskiego). Sposób ich odczytu jest jednakowy, różnią się zaś pochodzeniem oraz zakresem użycia.

- Słów rodzimych, dla których nie istnieją znaki kanji. Hiragana Hiragana powstała poprzez uproszczenie niektórych znaków kanji. Używana jest do zapisu: - Końcówek gramatycznych czasowników, przymiotników, a także partykuł i czasowników pomocniczych. - Słów rodzimych, dla których nie istnieją znaki kanji. - Słów, których zwyczajowo nie zapisujemy znakami (gdyż są one np. zbyt skomplikowane), a do zapisu których nie użyjemy katakany (o czym później) W przeszłości hiragana uważana była za pismo kobiece, gdyż wykształceni mężczyźni używali na ogół znaków kanji oraz katakany.

Tabela przedstawiająca hiraganę

- Słów pochodzenia obcego, nazw i imion zagranicznych. Katakana Katakana powstała z przekształcenia fragmentów niektórych znaków. Używana jest do zapisu: - Słów pochodzenia obcego, nazw i imion zagranicznych. - Onomatopei (nie zawsze) - Czytań znaków kanji (np. nazw obcojęzycznych zapisanych znakami – imiona chińskie) - Nazw własnych z mitologii japońskiej Katakany używamy także do podkreślenia pewnych słów: - Terminologii naukowej (biologia, geologia, etnografia) Rzeczowników, które chcemy specjalnie podkreślić Katakana powstała w celu zapisu czytań znaków chińskich)

Tabela przedstawiająca katakanę

Japońskie pismo ideograficzne, wywodzące się z pisma chińskiego Kanji Chińskie znaki (słowo kanji - znaczy "znaki cesarstwa Han") oparte są na piśmie obrazkowym, gdzie jeden znak symbolizuje jedną ideę. Japońskie pismo ideograficzne, wywodzące się z pisma chińskiego Przeciętny Japończyk zna kilka tysięcy znaków kanji.

Kanji – ciąg dalszy Uznany słownik Daikanwa jiten ocenia liczbę stworzonych znaków na około 50.000, lecz większość z nich nie jest w powszechnym użyciu nawet w Chinach, gdyż np. oznaczają nazwy miejscowe, zwierząt i roślin. Japońska administracja ustaliła oficjalną listę podstawowych kanji, tzw. zestaw jōyō, który zawiera 1945 znaków

Przykładowe kanji

Rōmaji Rōmaji (ロ ー マ 字) to system zapisu języka japońskiego korzystający jedynie z liter alfabetu łacińskiego (Rōma oznacza Rzym/rzymski a ji - znak/znaki). Nie jest zbyt popularny w samej Japonii, stosuje się go głównie w materiałach dla cudzoziemców.

Prezentację przygotował: Było to już ostatnie pytanie. Dziękuję za rozwiązanie mojego testu i oglądnięcie mojej prezentacji  Prezentację przygotował: Dominik Górni kl. II B