Biologia jako nauka eksperymentalna

Doświadczenie I: W jaki sposób żółć działa na tłuszcz? Żółć jest to zielonkawo-brunatny, lepki i kleisty płyn, o odczynie obojętnym. Zawiera barwniki żółciowe, kwasy żółciowe i ich sole, cholesterol, lecytynę, mocznik, sole mineralne, sole kwasów tłuszczowych. Żółć jest niezbędna w procesie emulgowania tłuszczów, czyli rozbijania ich na drobną zawiesinę umożliwiającą trawienie. Żółć wspomaga trawienie i wchłanianie tłuszczów oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach: A, D, E, K i F. Razem z żółcią wydalany jest cholesterol, kwasy żółciowe, leki, toksyny, barwniki żółciowe i substancje nieorganiczne, takie jak związki miedzi, cynku i rtęci.

Hipoteza: żółć niszczy aminokwasy, znajdujące się w żołądku.

Etapy doświadczenia: 1. Do dwóch szklanek nalej taką samą ilość wody. 2. Do każdej szklanki dodaj łyżeczkę oleju. 3. Do jednej szklanki wlej pół łyżeczki płynu do mycia naczyń. 4. Obserwuj zachodzące w szklankach zmiany.

Potrzebny sprzęt: dwie szklanki, łyżeczka Potrzebny sprzęt: dwie szklanki, łyżeczka. Potrzebne substancje: olej, woda, płyn do mycia naczyń. Potrzebne organizmy: brak

Próba kontrolna: Próbą kontrolną jest pierwsza szklanka z wodą, do której wlewamy olej. Próba badawcza: Próbą badawczą jest druga szklanka z wodą, do której oprócz oleju dolewamy płyn do mycia naczyń.

Termin przeprowadzania doświadczenia: 14 kwietnia 2011 r.

Obserwacje w trakcie trwania doświadczenia: W szklance wody z olejem, olej zebrał się na powierzchni wody, tworząc jedną dużą kroplę. W szklance wody z olejem, do której wlaliśmy płyn do mycia naczyń, olej został rozbity na mniejsze kuleczki.

Analiza otrzymanych wyników: Płyn do mycia naczyń (podobnie jak żółć) powoduje rozbicie się oleju na mniejsze części.

Potwierdzenie hipotezy

Doświadczenie II: Czy w wydychanym powietrzu znajduje się dwutlenek węgla? Obecność dwutlenku węgla można stwierdzić za pomocą wody wapiennej. W zetknięciu się wody wapiennej z dwutlenkiem węgla następuje reakcja: CO2 + Ca(OH)2 → H2O + CaCO3 Wytrącenie się węglanu wapnia powoduje zmętnienie wody wapiennej. Skład powietrza wdychanego: azot – 78% tlen – 21% dwutlenek węgla – 0,04% inne gazy – ok. 1% para wodna – ok. 0,8% Skład powietrza wydychanego: tlen – 17% dwutlenek węgla – 4% azot – 78% inne gazy – ok. 1% para wodna – ok. 6%

Hipoteza: W wydychanym powietrzu znajduje się dwutlenek węgla.

Etapy doświadczenia: 1. Napełnij dwie szklanki wodą wapienną i poczekaj aż opadnie osad. 2. Zlej roztwór znad osadu. 3. Do pierwszej szklanki włóż końcówkę gumowej gruszki tuż pod powierzchnię roztworu i delikatnie wpompuj powietrze z płuc. Zaobserwuj szybkość mętnienia płynu. 4.Do drugiej szklanki włóż słomkę tuż pod powierzchnię roztworu i delikatnie wdmuchaj powietrze z płuc. Zaobserwuj zmiany w płynie.

Potrzebny sprzęt: dwie szklanki, gumowa gruszka, słomka Potrzebny sprzęt: dwie szklanki, gumowa gruszka, słomka. Potrzebne odczynniki: woda wapienna. Potrzebne organizmy: człowiek (badana osoba).

Próba kontrolna: Woda wapienna traktowana powietrzem z gruszki.

Próba badawcza: Woda wapienna traktowana powietrzem wydychanym przez badanego z płuc.

Termin przeprowadzenia doświadczenia: 6 maja 2011 r.

Obserwacje w trakcie trwania doświadczenia: 1 Obserwacje w trakcie trwania doświadczenia: 1. Woda wapienna mętnieje pod wpływem wpompowywanego powietrza z gruszki ( sprawdzenie reakcji charakterystycznej). 2. Pod wpływem powietrza wdmuchiwanego z płuc woda wapienna również mętnieje. 3. Woda wapienna mętnieje bardziej pod wpływem powietrza wdmuchiwanego z płuc.

Analiza otrzymanych wyników: Woda wapienna mętnieje pod wpływem wdmuchiwanego powietrza, co świadczy o tym, że to powietrze zawiera dwutlenek węgla. Mocniejsze zmętnienie wody wapiennej traktowanej powietrzem z płuc niż tym z gumowej gruszki może świadczyć o tym, że powietrze z płuc zawiera więcej dwutlenku węgla.

Wnioski z doświadczenia: W wydychanym powietrzu znajduje się dwutlenek węgla.

Potwierdzenie hipotezy

Karolina Gibała II H