KOMÓRKA – podstawowa jednostka budulcowa i czynnościowa organizmu

Prezentacja na temat: "KOMÓRKA – podstawowa jednostka budulcowa i czynnościowa organizmu"— Zapis prezentacji:

1 KOMÓRKA – podstawowa jednostka budulcowa i czynnościowa organizmu
KOMÓRKA – podstawowa jednostka budulcowa i czynnościowa organizmu. TKANKA – zespół wyspecjalizowanych komórek ( tk. nabłonkowa, mięśniowa, łączna i nerwowa). UKŁAD NARZĄDÓW – zespół narządów współdziałających ze sobą w pełnieniu określonych funkcji. ORGANIZM – powiązane wzajemnymi zależnościami i współpracujące ze sobą układy narządów.

2 HOMEOSTAZA – zdolność zachowania względnie stałych warunków środowiska wewnętrznego.

3 BIAŁKA – związki organiczne zbudowane z aminokwasów; spełniają w organizmie funkcje budulcowe, transportujące i regulacyjne. Białka pełnowartościowe zawierają wszystkie aminokwasy egzogenne w odpowiednich proporcjach. CUKRY (węglowodany) – występują w organizmie w postaci cukrów prostych, dwucukrów i wielocukrów; podstawowe związki energetyczne organizmu (glukoza); funkcje zapasowe (glikogen). Celuloza w jelicie człowieka nie ulega trawieniu tzw. węglowodan niedostępny. TŁUSZCZE – bogate źródło energia (glicerol + kwasy tłuszczowe); także funkcje budulcowe, ochronne i termoizolacyjne. Są pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. WODA –warunkuje przebieg reakcji chemicznych; dobry rozpuszczalnik; składnik wszystkich płynów ustrojowych.

4 DIETA PODSTAWOWA – dostarczanie do organizmu wszystkich niezbędnych składników pokarmowych w odpowiednich ilościach i proporcjach. BŁONNIK – kompleks składników budujących ściany komórkowe roślin (głównie celuloza), reguluje czynności przewodu pokarmowego.

5 AMINOKWASY EGZOGENNE - aminokwasy, które nie są wytwarzane przez organizm ludzki, niezbędne do jego funkcjonowania. NNKT – niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe, uczestniczą w przemianach cholesterolu, zmniejszają ryzyko zawału serca. EMULGACJA – rozbijanie tłuszczu na drobne kuleczki, co zwiększa powierzchnię kontaktu z enzymami trawiennymi. RUCHY ROBACZKOWE – rytmiczne skurcze mięśni gładkich, które przesuwają treść pokarmową w układzie pokarmowym i mieszają ją z enzymami trawiennymi. SOK ŻOŁĄDKOWY – enzymy trawienny + kwas solny. KOSMKI JELITOWE – palczaste wypustki zwiększające powierzchnię chłonna jelita cienkiego.

6 PRÓCHNICA – choroba zębów wywołana przez bakterie namnażające się w jamie ustnej na resztkach jedzenia.

7 ODDYCHANIE KOMÓRKOWE TLENOWE – Glukoza + tlen = dwutlenek węgla + woda + energia

8 WENTYLACJA PŁUC – naprzemienne, rytmiczne wykonywanie wdechów i wydechów ( ok oddechów na minutę). DYFUZJA – samorzutne przemieszczanie się cząsteczek substancji dążących do wyrównania stężeń. W płucach tlen przenika z pęcherzyków płucnych do krwi, a dwutlenek węgla w kierunku przeciwnym. W tkankach tlen przenika z krwi do komórek, a dwutlenek węgla z komórek do krwi.

9 ZASTAWKI – fałdy zbudowane głównie z tkanki łącznej zapobiegające cofaniu się krwi w sercu i naczyniach żylnych oraz limfy w naczyniach limfatycznych. NACZYNIA WIEŃCOWE – zaopatrują serce w tlen i substancje odżywcze, odprowadzają z komórek tego mięśnia zbędne produkty przemiany materii. KRWIOBIEG MAŁY – zapewnia wymianę gazową między krwią a powietrzem wypełniającym pęcherzyki płucne ( prawa komora - tętnica płucna – naczynia włosowate płuc - żyły płucne – lewy przedsionek). KRWIOBIEG DUŻY – zapewnia wszystkim komórkom ciała tlen i usuwa dwutlenek węgla ( lewa komora – aorta – naczynia włosowate narządów - żyły główne – prawy przedsionek).

10 HEMOGLOBINA (Hb) – czerwony barwnik występujący w erytrocytach krwi
HEMOGLOBINA (Hb) – czerwony barwnik występujący w erytrocytach krwi. Przenosi gazy oddechowe, głównie tlen. LIMFA – nadmiar płynu tkankowego, który jest zbierany przez włosowate naczynia limfatyczne z przestrzeni międzykomórkowych. MIAŻDŻYCA – przewlekła choroba tętnic, polega na gromadzeniu się w ich ścianach związków tłuszczowych(głównie cholesterolu) i złogów wapnia.