Piecki - Migowo Kurs Przewodnicki 2012/2013

Potocznie: Morena Obecny obszar dzielnicy powstał w wyniku połączenia dwóch poddańskich wsi Piecek i Migowa. w granicach miasta Gdańska od 15.01.1954r., powierzchnia 4,32 km², ludność ok. 23.000, gęstość zamieszkania 5294/ km², dzielnica usytuowana jest w strefie krawędziowej Wysoczyzny Gdańskiej.

Historia Piecek Piecki – historyczna wieś, której początki sięgają czasów krzyżackich, wówczas wieś należała do tzw. komturstwa gdańskiego. W 1439 jako Pietzkendorf (wtórnie spolszczona i zalegalizowana po wojnie jako Piecki) nadana przez Krzyżaków rycerzom Maciejowi z Łostowic i Jakubowi Czanowi na ok. 200 ha, W 1445 licząca 35 ogrodów wieś przechodzi na własność szpitala św. Elżbiety połączonego w 1546 ze szpitalem św. Ducha.,

Historia Piecek Zarząd szpitali wydzierżawia ogrody rodzinom patrycjuszowskim m.in. Speymannów, Köhne-Jaskich, Uphagenów. Wieś staje się modnym letniskiem, powstają dwory i gospody. Mieszkańcy otrzymują wilkierz, funkcjonuje szkoła i wiejska „ciemnica”.

Historia Piecek Wojny i oblężenia w latach 1433, 1577, 1565 i 1758 przynoszą zniszczenia, rabunek i kontrybucje. W 1807 r. w dworze stacjonował sztab marszałka Franciszka Lefebvre – późniejszego honorowego księcia Gdańska. W 1819 r. wieś liczyła 87 mieszkańców, 10 domów i 192 ha gruntów a w 1923 r. 70 domów i 294 osoby.

Historia Migowa Migowo (1379 Emugow, 1437 Muckaw, od 1565 Müggau), Początkowo wieś wzdłuż szlaku drożnego Siedlce–Kokoszki z odgałęzieniem do Strzyży (ob. ul. Dolne Migowo). W 1379 wydana do osadzenia na prawie chełmińskim przez komtura gdańskiego sołtysowi Klausowi Kluckowowi, w 1400 istniała karczma; wieś oprócz czynszu płaconego w pieniądzu zobowiązana była dostarczać również skarbowi krzyżackiemu dwie kury rocznie. W 1454 z nadania króla Kazimierza Jagiellończyka własność Głównego Miasta, oddawana w dzierżawę.

Historia Migowa W XVI w. istniała tu cegielnia a od pocz. XVII w. oczyszczalnia wosku eksportowanego do Niemiec i Hiszpani. W 1707 wieś i znajdujący się w niej dworek sołtysa spalone przez wojska rosyjskie. W 1869 r. wieś miała 156 mieszkańców, powierzchnia liczyła 334,5 ha. Od końca XVIII w. stopniowo nabierała charakteru podmiejskiej rezydencji gdańszczan – wybudowano dwór w barokowym parku.

Historia Migowa W 1939 rozpoczęto budowę (której nie zakończono) łącznika z Wrzeszcza do planowanej autostrady Berlin– Królewiec (zniwelowany teren ma być ob. wykorzystany pod budowę ul. Nowej Bulońskiej, w stronę ul. Kartuskiej). 26 III 1942 gmina M. została włączona w granice adm. miasta Gdańska.

Rozwój osiedla – linia tramwajowa i PKM

Jaśkowa Dolina Do Piecek zaliczano także Jaśkową Dolinę, nazwana tak od Andrzeja Köhne-Jaskiego , który w 1616 r. kupił „dwór z ogrodem, włókę ziemi, las i stawy kramarskie” oraz młyn „na gruntach oliwskich”. W 1623 r. otwarto gospodę „dla mieszkańców, obcych, zbłąkanych i podróżnych”. W 1739 r. powstała karczma w „Drugiej Jaśkowej Dolinie”. W głębi doliny zaczęto organizować imprezy pod gołym niebem. W 1753 r. piekarze uzyskali prawo sprzedawania na nich strucli, bułek maślanych i pierników. Gdańszczanie jeździli tu jak warszawiacy na Bielany. Najtłoczniej było na Sobótkę – 23 czerwca.

Jaśkowa Dolina Jaśkową Dolinę włączono do obszaru miejskiego w 1814r. Na tzw. Jaśkowej Łące założono parkiety do tańca, ustawiono huśtawki i maszt do wspinania. W imprezach brało udział do 20 tysięcy ludzi. W 1832 r. miasto wykupiło tereny Sobótki i Jaśkowy Las. Do 1840 r. założono ścieżki, polanki i miejsca widokowe. Przy wejściu stoi do dziś „Leśny Domek”, wówczas gospoda.

Jaśkowa Dolina W 1840 r. wydzielono Gaj Gutenberga z altanką, w której później stanął pomnik Gutenberga. W drugiej połowie XIX w. w Jaśkowej Dolinie zaczęli się osiedlać milionerzy. Już w 1858 r. Steffensowie - ci od Złotej Kamieniczki - mieli tu letni domek, później piękną willę (obecny nr 15). Klasycystyczny dworek nr 17 stanął na miejscu rezydencji Köhne-Jaskich.

Przy ul. Pawłowskiego cieszy oko bajkowy pałacyk słynnego architekta Henkenhafa,

Dziękuję za uwagę