Z PUNKTU WIDZENIA POGOTOWIA OPIEKUŃCZEGO PROBLEMY WYCHOWANKÓW Z PUNKTU WIDZENIA POGOTOWIA OPIEKUŃCZEGO Opracowała: s. Marta Kamińska

Idea założenia placówki opiekuńczo – wychowawczej w Wasilkowie zrodziła się w lutym 2002 roku podczas dyskusji we Wspólnocie nad charyzmatem Zgromadzenia i wiernością Założycielowi. Siostry dostrzegły możliwość swojej służby w środowisku lokalnym owocem czego było utworzenie Pogotowia Opiekuńczego „OPOKA”, które rozpoczęło działalność w dniu 10 października 2003 roku.

Placówka jest przeznaczona dla 14 dziewcząt od 7 do 18 roku życia Placówka jest przeznaczona dla 14 dziewcząt od 7 do 18 roku życia. W wyjątkowych przypadkach mogą być przyjmowane dzieci młodsze i chłopcy, szczególnie w przypadku łączenia rodzeństw.

Główne przyczyny umieszczania dzieci w Pogotowiu Opiekuńczym „OPOKA” w Wasilkowie alkoholizm jednego lub obojga rodziców(przemoc, ubóstwo i bezrobocie) choroby psychiczne rodziców z różnymi rodzajami zaburzeń funkcjonowania społecznego zjawisko eurosieroctwa dysfunkcyjność rodzin, nieradzenie rodziców z zaburzeniami i demoralizacją swoich dzieci Przestępczość rodziców(kara więzienia)

Placówka zapewnia całodobową opiekę pielęgniarską, w razie potrzeby lekarską, pomoc psychologiczną, pomoc pedagogiczną, wdrażanie w systematyczną naukę szkolną, zaspokojenie potrzeb podstawowych oraz wyższych, uczenie zasad funkcjonowania społecznego, naukę zachowań asertywnych, pomoc w usamodzielnianiu, podnoszenie samooceny wychowanków poprzez pomoc w odkrywaniu oraz realizację osobistych zdolności, poszanowanie godności, motywowanie do dalszego kształcenia, radzenie sobie z negatywnymi emocjami, zmniejszenie cech demoralizacji, leczenie dzieci u specjalistów, pozytywne spędzanie wolnego czasu w placówce i poza nią, wsparcie wychowawców w chwilach trudnych, korzystanie z różnego typu terapii.

Placówka pracuje również z rodzicami i rodzinami dzieci Placówka pracuje również z rodzicami i rodzinami dzieci. Współpracujemy również z instytucjami, które są wsparciem dla rodzin i dzieci: PCPR, Sądy Rodzinne i dla Nieletnich, policja, lekarze rodzinni i specjaliści, fundacje, ośrodki gminne, szkoły, w których uczą się wychowankowie.

GŁÓWNE PROBLEMY WYCHOWANKÓW Absencja szkolna Absencja szkolna jest zjawiskiem, którego głównymi przyczynami są: brak akceptacji ze strony kolegów, koleżanek w klasie i szkole, niemożność osiągnięcia sukcesu, brak pozytywnej motywacji do nauki, niedostosowanie programu nauczania do możliwości i umiejętności ucznia.

Niepowodzenia szkolne, których doświadcza dziecko, prowadzą często do powstania zaburzeń osobowości i osłabienia poczucia własnej wartości. Dziecko czuje się gorsze, staje się agresywne lub zamyka się w sobie.

Dziecko wykazuje dużą trudność w zintegrowaniu się z klasą, manifestuje to niesłownością, ordynarnym zachowaniem, dokuczaniem innym dzieciom, niewłaściwym zachowaniem wobec nauczycieli oraz złym wypełnianiem obowiązków szkolnych. Dzieci czują, że są inaczej spostrzegane zarówno przez rówieśników, jak i nauczycieli. Często są posądzane o kradzieże i inne przewinienia.

Przemoc fizyczna i psychiczna Załamanie się środowiska wychowawczego powoduje, że dziecko przeżywa dysonans poznawczy (dziecko nie wie jak ma się zachować w nowym nieznanym dla siebie środowisku). Na pierwsze gesty ze strony wychowawców zwykle reaguje lękiem, płaczem czy agresją.

Dzieci mają duże trudności z dostosowaniem się do panujących zasad oraz regulaminu. Najczęściej swój sprzeciw manifestują poprzez agresywną postawę wobec otoczenia a także samego siebie. Dlatego najważniejszym zadaniem w początkowym okresie pobytu wychowanków jest pomoc w adaptacji w nowym, nieznanym środowisku.

Niezaspokojenie potrzeb emocjonalnych wychowanków w ich środowisku rodzinnym powoduje szereg poważnych konsekwencji w ich zachowaniu: zachowania agresywne i autoagresywne myśli i próby samobójcze nieumiejętność nawiązywania prawidłowych relacji z rówieśnikami i dorosłymi szukanie akceptacji w grupach ludzi zdemoralizowanych ucieczka w alkohol i narkotyki poczucie odrzucenia.

Młodzież oraz dzieci niedostosowane społecznie ujawniają poważne problemy z radzeniem sobie z emocjami, takimi jak: złość, gniew, nienawiść, lęk, poczucie winy, zazdrość itp.

Najczęstszą formą radzenia sobie z nimi jest niekontrolowane ich wyrażanie, poprzez stosowanie przemocy sadystycznej dla przyjemności wobec innych osób oraz przedmiotów.

Nieumiejętność gospodarowania wolnym czasem Pojawiające się różnego rodzaju zaburzenia w funkcjonowaniu społecznym i zachowaniu dzieci oraz młodzieży świadczyć mogą o zakłóceniach i utrwalonych nawykach szkodliwego dla siebie, bądź otoczenia, spędzania wolnego czasu.

Naszych wychowanków często cechuje egocentryzm, niezdolność do większego wysiłku fizycznego i psychicznego, brak pozytywnych zainteresowań. Są w większości rozgoryczeni, nie akceptują norm społeczno – moralnych. Wszystkie te cechy utrudniają im efektywne spędzanie wolnego czasu.

Zajęcia w ramach czasu wolnego odgrywają dużą rolę w całokształcie pracy opiekuńczo – wychowawczej. Organizowanie czasu wolnego rozwija w wychowankach obowiązkowość i samodyscyplinę ( ich zdolności, talenty, uczą się nowych czynności).

Omówione wyżej zachowania są wynikiem sieroctwa społecznego dlatego szczególne znaczenie dla prawidłowego rozwoju ma zaspokojenie ich potrzeb psychicznych, takich jak: potrzeba bezpieczeństwa, miłości, akceptacji i więzi emocjonalnej, które realizowane są w pracy wychowawczej placówki.