Paulina Okularczyk kl. VI B z Oddziałami Integracyjnymi Życie i twórczośc Henryka Sienkiewicza Życie Henryka Sienkiewicza Podróże Henryka Sienkiewicza Dzieła Henryka Sienkiewicza Adaptacje filmowe dzieł Henryka Sienkiewicza Dworek H. Sienkiewicza w Oblęgorku Galeria zdjęć Henryka Sienkiewicza Pomniki Henryka Sienkiewicza Projekt i wykonanie: Paulina Okularczyk kl. VI B Szkoła Podstawowa Nr 5 z Oddziałami Integracyjnymi im. H. Sienkiewicza w Myszkowie

Galeria zdjęć Henryka Sienkiewicza

Pomniki Henryka Sienkiewicza Pomnik Henryka Sienkiewicza w Łazienkach Pomnik Henryka Sienkiewicza w Veve Pomnik Henryka Sienkiewicza w Częstochowie

Pomnik H.Sienkiewicza w Częstochowie

Pomnik Henryka Sienkiewicza w Veve

Pomnik Henryka Sienkiewicza w Łazienkach

Galeria zdjęć Henryka Sienkiewicza

Biografia Henryka Sienkiewicza 5 V 1845 - 15 XI 1916 Od lat z górą 100 jest pisarzem w Polsce najpoczytniejszym - potwierdzają to badania nad czytelnictwem - oraz autorem polskim o największej popularności w świecie. Jego utwory w kraju stale osiągają wysokie nakłady, a Quo Vadis, powieść z czasów Nerona przetłumaczono na ponad 40 języków. Większość jego powieści "przełożono" też na scenariusze filmowe i zekranizowano. Urodził się we wsi Wola Okrzejska na Podlasiu w zubożałej rodzinie szlacheckiej, po mieczu wywodzącej się z Tatarów osiadłych na Litwie w XV i XVI w. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie studiował na Wydziale Filologicznym w Szkole Głównej Warszawskiej, trochę biedując i marząc o karierze literackiej. Debiutował jako student w 1869 r. w "Przeglądzie Tygodniowym". Po studiach, mając za sobą druk pierwszych utworów, objął w "Gazecie Polskiej" w 1873 r. stały felieton Bez tytułu, a w r. 1875 cykl Chwila obecna. Od 1874 r. prowadził dział literacki w "Niwie" i pracował nad trylogią nowelistyczną Stary sługa, Hania i Selim Mirza, ukończoną w r. 1876.W r. 1881 ożenił się z Marią Szetkiewiczówną rodem z Litwy. Przeżył z nią kilka szczęśliwych lat. W 1885 r. zmarła gruźlicę. Z tego małżeństwa miał dwoje dzieci. W 1893 r. wziął ślub z Marią Wołodkowiczówną z Odessy, związek ten jednak w 1895 r. zakończył się na jej wniosek rozwodem. W 1904 r. ożenił się ze znaną mu od 1888 r. Marią Babską.

Podróże Henryka Sienkiewicza Stany Zjednoczone Pobyt w Kalifornii przez 3 lata Paryż Lwów, Szczawnica i Krynica Wenecja i Rzym Warszawa i Litwa Kraków i Wiedeń Bruksela Francja i Anglia Szwajcaria, Tarnów, Zakopane

Adaptacje filmowe dzieł Henryka Sienkiewicza Krwawa dola wg Szkice węglem Na jasnym brzegu Bartek zwycięzca Janko Muzykant Quo Vadis Szkice węglem Krzyżacy Col ferro e col fuoco francusko-włoska ekranizacja Ogniem i mieczem Komedia pomyłek serial telewizyjny Przygody pana Michała wg filmu Pan Wołodyjowski z tego samego roku film fabularny i serial telewizyjny W pustyni i w puszczy Potop Latarnik Rodzina Połanieckich Marynia wg Rodzina Połanieckich Hania film fabularny i serial telewizyjny Ogniem i mieczem film fabularny i serial telewizyjny Quo vadis

Dzieła Henryka Sienkiewicza Nowele Powieści

Dworek H.Sienkiewicza w Oblęgorku Henryk Sienkiewicz z Oblęgorkiem związany jest od 1900 roku, kiedy to z okazji 25 lecia pracy literackiej otrzymał w darze od społeczeństwa, majątek ziemski i stylowy pałac. Dworek stanowił dla poety letnią rezydencję. Od 1958 r. w pałacyku mieści się muzeum, oddające wiernie wygląd wnętrza z czasów gdy przebywał tu i tworzył Henryk Sienkiewicz. Obejrzeć tu można wystawę biograficzno – literacką obejmującą m in. Obchody jubileuszu 25 – lecia pracy twórczej poety

Powieści Pan Wołodyjowski i Potop Krzyżacy i Bez Dogmatu Quo Vadis i Ogniem i Mieczem W pustyni i w puszczy oraz Rodzina Połanieckich Wiry i Na polu chwały

Wiry i Na polu chwały Na polu chwały" jest powieścią historyczną, której akcja rozgrywa się za czasów Jana III Sobieskiego. Główni bohaterowie to dwójka młodych ludzi - zubożały szlachcic Jacek Taczewski i panna Sienińska, sierota, wychowanka bogatego Gedeona Pągowskiego.

Potop i Pan Wołodyjowski Pan Wołodyjowski - trzecia z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza (pozostałe części to Ogniem i mieczem ii Potop . Wydanie książkowe miało miejsce w latach 1887-1888 Fabuła powieści przedstawia wydarzenia historyczne w latach 1668–1672. Był to okres wojen z Turcją Potop - druga z powieści tworzących Trylogię Henryka Sienkiewicza (pozostałe części to Ogniem i mieczem i Pan Wołodyjowski, opowiadająca o potopie szwedzkim z lat 1655-1660.

Krzyżacy Krzyżacy - tytuł powieści historycznej Henryka Sienkiewicza, drukowanej w czasopiśmie "Tygodnik Ilustrowany" w latach 1897-1900, a wydanej w postaci książkowej w roku 1900. Akcja utworu toczy się najprawdopodobniej w latach 1399 (rok śmierci Królowej Jadwigi) - 1410 (bitwa pod Grunwaldem) W okresie publikacji powieść była protestem przeciwko germanizacji prowadzonej przez władze zaboru pruskiego. Sienkiewicz pisał "Krzyżaków" "ku pokrzepieniu serc" Polaków. Chciał, aby jego książka ukazywała Polskę w okresie świetności jej oręża. Tłem historycznym "Krzyżaków" Sienkiewicza jest fragment historii Polski, przedstawiający konflikt jagiellońskiej Polski z zakonem krzyżackim. Przy pisaniu powieści autor korzystał z "Kroniki Janka z Czarnkowa", "Historii Jana Długosza", dzieł takich

Quo Vadis i Ogniem i mieczem Quo vadis. Powieść z czasów Nerona to powieść historyczna Henryka Sienkiewicza napisana w latach 1895-96. Najpierw była publikowana w poszczególnych wydaniach "Gazety Polskiej" w latach 1895-96. Premiera książki odbyła się w Krakowie, w 1896 roku. Powieść odniosła światowy sukces i została przetłumaczona na czterdzieści języków i właśnie za ta książkę otrzymał Nagrodę Nobla Ogniem i mieczem - jedna z powieści historycznych napisanych przez Henryka Sienkiewicza. Akcja powieści wiąże się z powstaniem Chmielnickiego na Ukrainie. Ogniem i mieczem to część tzw. Trylogii (pozostałe części: Potop, Pan Wołodyjowski.

Rodzina Połanieckich i W pustyni i w puszczy „Rodzina Połanieckich” to jedna z nielicznych w dorobku Sienkiewicza powieści o tematyce współczesnej. Początkowo ostro krytykowana za zachowawczość i "filisterstwo", z czasem zyskała zwolenników i obrońców. Szczególnie żywy pozostał do dziś sposób przedstawienia miłości, daleki od utrwalonego w dziewiętnastowiecznej literaturze polskiej. Przede wszystkim główny bohater, Stanisław Połaniecki, jest uwikłany w relacje uczuciowe z kilkoma kobietami, co nie nosi jednak znamion tragicznego rozdarcia. Miłość nie jest czymś stałym, na zawsze określonym. Pisarz przedstawia w swej powieści całe spektrum uczuć miłosnych - od cielęcego zauroczenia Litki po cynizm kokietek czy czysto fizyczny pociąg bohatera do zamężnej kobiety. W pustyni i w puszczy to powieść dla młodzieży z 1912 roku autorstwa Henryka Sienkiewicza. Książka opowiada o podróży Stasia Tarkowskiego i Nel Rawlison przez Afrykę. Powieść została dwukrotnie sfilmowana - w 1973 przez Władysława Ślesickiego (w rolach głównych: Tomasz Mędrzak i Monika Rosca oraz w 2001 przez Gavina Hooda (jako Staś i Nel wystąpili Adam Fidusiewicz i Karolina Sawka). W obu przypadkach, z nakręconego materiału zostały stworzone jednocześnie film kinowy i mini-serial telewizyjny. Wersja z 1973 roku jest bliższa pierwowzorowi literackiemu.

Nowele Wspomnienie z Maripozy i Latarnik Sachem i Janko Muzykant Bartek Zwycięzca i Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela Za chlebem Orso Jamioł Hania Humoreski z teki Wojszyły Szkice węglem Niewola tatarska

Bartek Zwycięzc a i Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela Lektura szkolna dla klasy 7. Historia z czasów zaborów. Bartek, chłop z poznańskiego, manipulowany przez zaborcze władze podejmuje złą decyzję podczas głosowania. Zamiast głosować na polskiego kandydata, oddaje głos na kandydata pruskiego. Obraz XIX wiecznej polskiej wsi w Wielkopolsce. Nowela Henryka Sienkiewicza. Michaś, dziecko gnębione w zgermanizowanej szkole za polski akcent w obowiązującym języku niemieckim, pragnie za wszelką cenę spełnić pokładane w nim nadzieje matki. Bezwzględnie dyskryminowany przez pruskich nauczycieli, przeciążony pracą ponad siły, umiera z wyczerpania, uprzednio usunięty ze szkoły za niewłaściwy stosunek do zaborcy. Nowela była protestem Sienkiewicza przeciwko barbarzyńskim metodom wychowawczym, stosowanym w rosyjskich szkołach Królestwa Polskiego. Dla zmylenia carskiej cenzury użył w opisywanych zdarzeniach realiów zaboru pruskiego, ale współcześni mu czytelnicy, doskonale orientowali się w intencjach pisarza.

Latarnik i Wspomnienia z Maripozy Latarnik" jest chyba najbardziej klasycznym przedstawicielem noweli spośród dzieł Sienkiewicza. Napisał ją podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych. Chyba właśnie z tego powodu jest to utwór wyjątkowo patriotyczny, pokazujący, że nawet na emigracji, w miejscu oddalonym o wiele tysięcy kilometrów od ojczyzny i odciętym od świata, nadal jesteśmy Polakami. Pokazuje na podstawie przeżyć głównego bohatera problematyczne zjawisko, jakim jest tułaczka rodaków po świecie.

Sachem i Janko Muzykant Nowela ta, po raz pierwszy wydrukowana w „Słowie” w 1883 roku, jest jednym z owoców amerykańskiej przygody Sienkiewicza. Stanowi ona ironiczną parabolę ukazującą troskę pisarza o zachowanie polskiego ducha na ziemiach objętych wzmożoną germanizacją. Sienkiewicz snuje analogie między sytuacją indiańskiej wioski Chiavatty (należącej do plemienia Czarnych Węży) przemienionej przez niemieckich najeźdźców w miasto Antylopa, a położeniem ludności polskiej pod zaborem pruskim. Nie ulega wątpliwości, że wspólnym wrogiem Polaków i Czarnych Węży są koloniści, osadnicy niemieccy, którzy w sposób bezpardonowy usiłują wyniszczyć rdzennych mieszkańców, aby zdobyć dla siebie nowe tereny i zaprowadzić na jak największym obszarze „pruski lud”. Bohaterem noweli jest chłopiec, który tylko na pozór jest taki sam, jak inne wiejskie dzieci. Jednak otaczający świat był inny niż jego rówieśników, był to bowiem świat muzyki. Grało mu wszystko: las, karczma, wieś, wiatr na pustynnych polach, szumiące drzewa, nawet widły, którymi miał rozrzucać gnój. Marzył o muzyce, o skrzypcach. Mógł przecież wyrosnąć na artystę, lecz nikt nie chciał mu pomóc, dlatego jego marzenie nie mogło się ziścić. Raczej kierowano pod jego adresem groźby i uważano go za „odmieńca”. Toteż krótkie były losy małego grajka, do którego śmierci przyczyniła się chęć dotknięcia chociaż raz wymarzonych skrzypiec. Autor obwinia o śmierć Janka i zmarnowanie jego talentu, nie Stojkę, który bez umiaru bił chłopca. Oskarża tych, którzy z pracy chłopców żyli i których bogate dwory odbiły się od chłopskiej nędzy. Mówi, że myśleli tylko o sobie, nie mówili ojczystym językiem, że tak jak panienka z dworu i jej narzeczony, zachwycili się tym co obce, nie dostrzegając nawet, że w ich wsi zginęło dziecko, z którego mógł wyrosnąć wielki artysta