Polska myśl ekonomiczna XX w.- cz. 2. Okres powojenny: 1944-1989

Warunki rozwoju Polska w strefie wpływów sowieckich Doktryna socjalizmu nakazowo-rozdzielczego Sytuacja polityczna: pluralizm powojenny, likwidacja odrębności politycznych i samorządowych, monopolizacja życia w latach 1948-1956, odwilż październikowa, stagnacja doktryny marksistowskiej za W. Gomułki, otwarcie na zachód za E. Gierka, kryzys społeczno-gospodarczy 1980-81, stan wojenny i gospodarcza izolacja Polski

Warunki rozwoju ekonomii politycznej Okres I: Współistnienie różnych szkół ekonomicznych (1944-1948) Okres II: monopol ekonomii marksistowskiej w dogmatycznej postaci (1946-1956) Okres III: Zrównoważony rozwój gospodarczy i nieśmiałe próby reformy ekonomii politycznej (1956-1970) Okres IV: Upadek realnego socjalizmu i stopniowy powrót do klasycznej ekonomii politycznej (1971-1989)

Losy ośrodków ekonomicznych w okresie powojennej odbudowy Utrata dwóch ośrodków akademickich: Wilno, Lwów i budowa nowych, w tym na ziemiach odzyskanych: Łódź, Gdańsk, Wrocław, Toruń Straty materialne Rozproszenie ekonomistów polskich po świecie

Losy ekonomistów w okresie powojennej odbudowy Ważniejsi ekonomiści czynni w tym okresie: Warszawa - Edward Lipski, Stanisław Grabski, Stefan Zalewski, Aleksy Wakar Kraków – Adam Krzyżanowski Poznań – Edward Taylor

Losy ekonomistów w okresie powojennej odbudowy Oskar Lange przeszedł do polityki i dyplomacji jako ambasador Polski w USA i przedstawiciel przy ONZ Czesław Bobrowski – organizator i prezes Centralnego Urzedu Planowania, autor trzyletniego planu gospodarczego, preferującego produkcję środków konsumpcji i zakładającego pluralizm myśli ekonomicznej. Zwalczany od 1948 r.

Losy ekonomistów w okresie powojennej odbudowy Jan Drewnowki, Kazimierz Secomski, Józef Zagórski – debiut młodych ekonomistów

Monopolizacja gospodarki i myśli ekonomicznej (1948-1956) Hilary Minc (1905-1974), Włodzinierz Brus (1921), Stefan Jędrychowski (1990-1996). Powrót do Polski Michała Kaleckiego w1955 r. opracowanie teorii wzrosty gospodarczego

Próby reformy ekonomii marksistowskiej (1956-1970) Ośrodek poznański – powrót do pracy E. Taylora, debiut Wacława Wilczyńskiego. Powrót do działalności O. Langego. Aktywność M. Kaleckiego. Nagonka antysemicka. Daiałalność K. Secomskiego i W. Sadowskiego

Ekonomia polityczna między Wschodem a Zachodem (1971-1989) Józef Pajestka (1924-1994), Zdzislaw Sadowski (1925) jako prekursor transformacji. Stefan Kurowski (1923) i gospodarka samorządowa Marek Belka – znawca keynesizmu i monetaryzmu, autor dostosowania ich do warunków środkowowschodnich