Bezimienny z Koszalina Wyk. Katarzyna Kotarba II GD – praca w ramach projektu. Na podstawie osobistego wywiadu z powstańcem.

Zdjęcia są z prywatnego albumu pana Bielaka, który mi udostępnił. Nieznani, zasłużeni. Wiele się mówi o wybitnych wykonawcach z Koszalina. W tłumach opowiada się jak bardzo wpłynęli na nasze życie i przyszłość. W tej prezentacji nie chcę pisać o piosenkarzu, malarzu lub poecie. Jest to obraz wybitnego człowieka – powstańca. Nie wiele się słyszy o ‘Dzieciach Wojny’, dlatego ja postaram się przedstawić postać wartą minuty uwagi. Osobiście przeprowadzałam wywiad w ramach rajdu Ogólnopolskiego ‘Arsenał 2011 – Bezimienni’ w Warszawie, wraz z moją drużyną HKTP PTTK ‘Sezam’ im. Aleksandra Kamińskiego w Koszalinie. Zdjęcia są z prywatnego albumu pana Bielaka, który mi udostępnił.

Janusz Bielak Janusz Bielak ps. „Bil” i „Stefan” (ur. 2 września 1927 r. w Lublinie), używał również nazwisk : Jan Koszerski oraz Jerzy Konarski. Członek Armii Krajowej, oddelegowany do kierowania I Oddziałem Bojowych Szkół Szarych Szeregów, aktualnie docent dr habilitowany.

Harcerzem być Do Związku Harcerstwa Polskiego należy od 1936 r. – występuje w drużynie LDH, W 1943 r. zostaje zwerbowany przez Tadeusza Rossiana do Szarych Szeregów, Późną jesienią obejmuje dowództwo I drużyny im. generała Władysława Sikorskiego z przybocznym „Tadkiem” - Tadeuszem Rossianem. Drużyna wchodzi w skład „Bojowych Szkół”, Do akcji drużyna jest dobrze przygotowana – posiada broń, telefony, rakietnice, karabin maszynowy, ale z braku rozkazów „Strugi” do działań nie podchodzi. Szkolenia odbywają się w mieszkaniach i w terenie. Powstańcza opaska i naszywka Szarych Szeregów, którą nosił pan Janusz Bielak.

Oko w oko z wrogiem! Wiosną 1944 r. „Bil” ulega ciężkiemu wypadkowi, podczas bombardowań sowieckich leży w szpitalu. Prowadzi akcje : „Katyń”, „October”, „Listopad 1918-1943”, działalność antyalkoholową, niszczy budowane przez Niemców okopy i schrony, zarzuca polskie flagi na latarnie itp. 22 lipca jest świadkiem straszliwej rzezi więźniów na Zamku przez uciekających Niemców, którzy wymordowali około 800 osób; bierze udział w wynoszeniu ciał poza teren Zamku. Przedziera się z grupą (wśród ognia artyleryjskiego i zrzucanych bomb) na Czechów Górny, gdzie obserwuje silną obronę niemiecka i pomaga razem z „Tadkiem” w rozpoznaniu sytuacji „Ruskim”. Znajduje się między dwoma przeciwnikami i jest świadkiem ostrej walki. Po bitwie gromadzi broń i ekwipunek porzucony przez oba wojska. 24 lipca rozbraja żandarma, zbiera pancerfausty, pistolety, pepesze. Organizuje oddział z opaskami. 25 udaje się do śródmieścia, ogląda przemarsz olbrzymich kolumn sowieckich oraz ujawniających się niedobitków niemieckich. Penetruje piwnicę „Pod zegarem” oraz duże składowisko broni na KUL i wreszcie spotyka polskie wojsko, śpiewające patriotyczne piosenki. Pojawia się „Strug”, polecając uzbroić się, założyć opaski i zapewnić ochronę Domu Żołnierza, gdzie przed wojną, na ostatnim piętrze, mieściła się Komenda Chorągwi. 26 lipca następuje zgromadzenie całego oddziału w liczbie 120 osób przed Domem Żołnierza, przemarsz ulicą Lipową do Narutowicza i zakończenie działań. Po przejściu frontu drużyna nadal gromadzi broń, ćwiczy musztrę pod okiem „Ryszarda” i „Struga”, prowadzi również akcję antyberlingowską i przeciw PKWN, rozklejając afisze i ulotki. Mimo ścisłej konspiracji, UB przeprowadza w jego mieszkaniu na Górnym Czechowie 6 rewizję i znajduje duży arsenał broni. „Bil” jest w tym czasie poza domem, ukrywa się u rodzin kolegów – Perlińskiego i Kujawy.

Po wojnie Uzyskuje fałszywą kartę na nazwisko Jan Koszerki i przenosi się do wsi Baraki. W 1945 zmienia tożsamość na Jerzy Konarski, po czym przenosi się do Łukowa. W 1948 żeni się z Zofią Kurowską z którą ma trójkę dzieci : dwie córki i syna. Wnuczka Janusza Bielaka – Anna Bielak była druhną w HKTP PTTK „Sezam”. Do dziś spokojnie żyje w Koszalinie oraz utrzymuje ze mną jak i z moją drużyną ‘Sezamem’ stały kontakt.

Zdjęcia z domu p. Bielaka

Jak to jest możliwe, że ludzie o tak bogatej historycznie przeszłości są zapominani? Czy to przez nową erę popkultury i ogólnie rozrywkowe życie? Nie pozwólmy by tacy bohaterzy wojenni przepadli! Pamiętajmy o tym jak bardzo się inni poświęcili dla wolnej Polski! Nawet w takim mieście jak Koszalin żyje jeszcze wiele takich postaci. Może to ostatnie chwile by wysłuchać ich historii! Dla chcącego nic trudnego!

Z pozdrowieniem harcerskim: Czuwaj! Dziękuję za obejrzenie! Z pozdrowieniem harcerskim: Czuwaj! Od lewej: dh.Katarzyna Kotarba, Janusz Bielak, dh. Natalia Malich.