DYRYGENT

Dyrygent – osoba kierująca zespołami muzycznymi, takimi jak orkiestry symfoniczne, orkiestry smyczkowe, orkiestry dęte, zespoły kameralne, chóry, zespoły wokalne, zespoły wokalno-instrumentalne, a także kierująca wykonaniami oper  i spektakli muzycznych.

Kompetencje dyrygenta polegają na odpowiednim przygotowaniu zespołu, wytworzeniu odpowiedniej, twórczej atmosfery oraz zorganizowaniu całej grupy wykonawców w celu osiągnięcia jak najlepszego efektu.

Podczas wykonywania utworów stoi przed muzykami  i za pomocą batuty (w przypadku prowadzenia orkiestry symfonicznej), laski tamburmajora (w przypadku orkiestr dętych promenadowych) lub samych rąk (w przypadku chórów) oraz mimiki twarzy, ruchów głowy jak i całego ciała podkreśla wcześniej zapisane w nutach przez kompozytora cechy utworu muzycznego: dynamika, metrum, agogika, artykulacja, frazowanie oraz wejścia poszczególnych głosów, sekcji instrumentów, solistów, wokalistów i instrumentalistów. Dyrygent musi więc posiadać cechy, niezbędne w wykonywaniu swej roli, takie jak: wybitna muzykalność, znajomość historii muzyki oraz charyzma, ponieważ to od jego analizy i interpretacji zależy ostateczny kształt utworu i sposób przedstawienia go słuchaczom.

ZNANI DYRYGENCI Karol Namysłowski- polski dyrygent Wykształcił ponad dwustu muzyków, a orkiestra którą dyrygował odegrała bardzo ważną rolę w czasie kiedy państwo było zniewolone. Podczas występów był odwrócony plecami do orkiestry i grał na skrzypcach. Był autorem około 300 utworów, były to głównie tańce oraz pieśni ludowe.

Carlos Kleiber Jako dyrygent Kleiber zadebiutował w 1954 roku w Poczdamie. Za początek kariery uznaje się podjęcie współpracy z operami z Düsseldorfu w 1956 roku, w Zurychu w latach 1964-1966 oraz Stuttgarcie w latach 1966-1968. W 1966 roku na festiwalu w Edynburgu wystawił Wozzecka autorstwa Albana Berga (prapremierę prowadził w Berlinie w 1925 roku jego ojciec). Kleiber unikał rozgłosu. Ponieważ posiadał bardzo kapryśny charakter został nazywany przez dziennikarzy „enfant terrible”. Współpracował m.in. z Covent Garden także z operą w Bayreuth, również Metropolitan Opera oraz La Scalą i Filharmoniczną Wiedeńską Orkiestrą.

Anda Kitschman- polska dyrygentka Anda Kitschman była pierwszą Polką , która studiowała dyrygenturę ukończywszy ją w 1911 roku. Na zakończenie studiów otrzymała złoty medal Szkoły Kapelmistrzowskiej przy Akademii Wiedeńskiej. Zaraz po studiach 1912 roku wróciła z Powrotem do Lwowa, debiutując operetką pt: „Paź złotowłosy”. Również w 1912 roku w Teatr Nowości znajdujący się w Warszawie wystawiła miniaturę baletową pt: „Mazurka”. Kitschman jako dyrygentka zadebiutowała w Teatrze Nowości 8 sierpnia 1913 roku, gdzie poprowadziła premierę pantomimy pt. „Sumurun”.

Antoni Wit- polski dyrygent Dyrygenturę Antoni Wit studiował pod okiem H. Czyża a kompozycję u K. Pendereckiego uczęszczając do Krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej. Dyplom otrzymał w 1967 roku. Od 1967 do 1968 roku kontynuował w Paryżu studia kompozytorskie. W 1969 roku ukończył prawo z dyplomem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Międzynarodowy Konkurs Dyrygencki który odbył się w Berlinie w 1971 roku i zdobycie na nim II miejsca zapoczątkował jego karierę.

Piotr Rubik Polski kompozytor, producent i multiinstrumentalista urodził się w 1968 roku w Warszawie. W wieku siedmiu lat rozpoczął naukę gry na wiolonczeli pod kierunkiem profesora Jerzego Ługiewicza. Kontynuował ją w liceum muzycznym, w klasie profesora Andrzeja Zielińskiego. Równolegle Piotr doskonalił technikę gry na fortepianie. Podczas studiów zainteresował się na poważnie komponowaniem - uczęszczał na kursy muzyki filmowej, między innymi pod kierunkiem Ennio Morricone. Jako kompozytor na koncie ma piosenki, które wykonywali między innymi Edyta Górniak, Katarzyna Skrzynecka, Ada Biedrzyńska. W dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej był współautorem i dyrygentem koncertu "Anioły Europy" na wrocławskim Rynku. Jednak największą popularność Piotrowi przyniósł utwór "Niech mówią, że to nie jest miłość", śpiewany przez Olgę Szomańską i Przemysława Brannego, pochodzący z oratorium "Tu Es Petrus", poświęconemu pamięci Jana Pawła II.

Adam Marcin Sztaba  Polski kompozytor, pianista, aranżer, dyrygent i producent muzyczny, a także osobowość telewizyjna. Ukończył Liceum Muzyczne w Koszalinie, a potem Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie na wydziale kompozycji w klasie prof. Zbigniewa Rudzińskiego.Sztaba współpracował m.in. z takimi wykonawcami i grupami muzycznymi jak: Edyta Górniak, Ewa Małas-Godlewska, Lutricia McNeal, Dita von Teese, Kayah, Anna Dąbrowska,  Violetta Villas, Maryla Rodowicz. Adam Sztaba zadebiutował w wieku 18 lat muzyką do musicalu  "Fatamorgana?" wystawionym w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w rodzimym Koszalinie.

,,Dyrygent nie jest od tego, żeby machać i być metronomem dla dobrej orkiestry, ponieważ dobra orkiestra sama utrzyma się w ryzach. Natomiast trzeba wiedzieć, kiedy zacząć, kiedy skończyć.”

Ela Cecur Kinga Durlak Jessica Eicher Klasa 3c: