Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego Mieczysław Komarnicki Katedra i Klinika Hematologii i Chorób Rozrostowych Układu Krwiotwórczego Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego Poznań Mieczysław Komarnicki

Leczenie szpiczaka mnogiego Olsztyn 20-22 luty 2009

Leczenia szpiczaka Diagnostyka Szpiczak nieaktywny Białko M w surowicy > 30 g/L (FLC kappa/lambda) lub/i Komórki plazmatyczne klonalne > 10%

Leczenia szpiczaka Szpiczak aktywny: (jedno kryterium lub więcej) Poziom wapnia > 11,5 g/dL Kreatynina > 2mg/dL Anemia < 10 g lub 2g < normy (poziom żelaza) Zmiany kostne C R A B

Diagnostyka Zmiany kostne Rtg MRI CT PET Leczenia szpiczaka Diagnostyka Zmiany kostne Rtg MRI CT PET

Leczenia szpiczaka Diagnostyka MRI

Leczenia szpiczaka Diagnostyka MRI

Szpiczaka nieaktywnego („tlącego się”) Leczenia szpiczaka Szpiczaka nieaktywnego („tlącego się”) nie leczymy! kontrola co 3-6 miesięcy

Leczenia szpiczaka Szpiczak odosobniony (solitary plasmocytoma) Kostny – radioterapia 45 Gy lub wiecej Pozakostny – 45 Gy lub więcej + ewentualnie leczenie chirurgiczne

Leczenia szpiczaka Terapia indukcyjna u chorych przewidzianych do transplantacji Terapia indukcyjna u chorych nie przewidzianych do transplantacji

Thalidomide/dexamethasone (ok. 9% CR) Leczenia szpiczaka Terapia indukcyjna u chorych przewidzianych do transplantacji (kolejność alfabetyczna) Bortezomib/dexamethasone (kat. 2B) Bortezomib/doxorubicin/dexamethasone (kat. 2B) Bortezomib/lenalidomide/dexamethasone (kat. 2B) Bortezomib/thalidomide/dexamethasone (kat. 2B) Dexamethasone Liposomal doxorubicin/vincristine/dexamethasone (DVD) Lenalidomide/dexamethasone (kat. 2B) Thalidomide/dexamethasone (ok. 9% CR)

Terapia indukcyjna u chorych nie przewidzianych do transplantacji Leczenia szpiczaka Terapia indukcyjna u chorych nie przewidzianych do transplantacji np. u chorych > 65 lat M P T

Terapia podtrzymująca Thalidomide (kat 1 !) + - prednisone (kat 2B) Leczenia szpiczaka Terapia podtrzymująca Thalidomide (kat 1 !) + - prednisone (kat 2B)

Terapia „ratunkowa”, II linia (kolejność alfabetyczna) Leczenia szpiczaka Terapia „ratunkowa”, II linia (kolejność alfabetyczna) Bendamustine (kat. 2B) Bortezomib (kat. 1 !) Bortezomib/dexamethasone Bortezomib/lenalidomide/dexamethasone (kat. 2B) Bortezomib/liposomal doxorubicn (kat. 1) Cyclophosphamide-VAD Dexamethasone Dexamethsone/cyclophosphamide/etoposide/,cisplatin (DCEP) Dexamethsone,thalidomide,cisplatin,doxorubicin, cyclophosphamide,etoposide (DT-PACE) Wysokie dawki cyclophosphamidu Lenalidomide,dexamethasone (kat. 1) Lenalidomide Powtórzenie terapii indukcyjnej (jeżeli wznowa >6 miesięcy) Thalidomide Thalidomide/dexamethasone

Leczenia szpiczaka Przeszczepy szpiku

Przeszczep szpiku Autologiczne Intergroup Francais du Myeloma (IFM) 200 pacjentów Porównanie chemioterapii (przeszczepu) Odpowiedź 57% (81%) W tym całkowita 5% (22%) 7-letnie przeżycie 25% (43%) Attal M. et al. N Engl J Med. 1996;335;91-97

Przeszczep szpiku Autologiczne MRC VII 407 pacjentów Porównanie chemioterapii (przeszczepu) Odpowiedź 66% (89%) W tym całkowita 8% (44%) Średnie przeżycie 42,2 miesiące (56,3 miesiące) Child J A et al. N Engl J Med 2003: 348: 1875-1883

Przeszczep szpiku Autologiczny U chorych z progresją po terapii indukcyjnej 100 pacjentów 12 miesięczny czas wolny od progresji: 70% chorych z progresja po terapii indukcyjnej 83% u chorych z dobrą odpowiedzią po indukcji Kumar S. et al. Bone Marrow Transplantation 2004, 34, 161-167

Cavo M et al. J Clin Oncol 2007, 25: 2434-2441 Przeszczep szpiku Autologiczny Tandemowy U kogo i kiedy ? Osiągnięcie CR lub nCR w ciągu 3 miesięcy po I ABMT ma korzystny wpływ na przeżycie i nie jest to wskazanie do II ABMT Tylko chorzy z PR lub SD po I ABMT odnoszą korzyść po II ABMT wykonanym w okresie 6 miesięcy po I ABMT (kat. 2A) Cavo M et al. J Clin Oncol 2007, 25: 2434-2441

Przeszczep szpiku Allogeniczny 229 chorych (miniallo) 3 – letnie przeżycie 41% Negatywne czynniki: chemiooporna choroba Więcej niż 1 przeszczep poprzedzający Pozytywny wpływ: GVHD Crawley C et al. Blood 2006; 105; 4532-4539

Prewencja przeciwzakrzepowa Leczenia szpiczaka Prewencja przeciwzakrzepowa Thalidomide Lenalidomide Zwiększają ryzyko powikłań zakrzepowych tylko w skojarzeniu z dużymi dawkami sterydów i/lub antracyklinami

Prewencja przeciwzakrzepowa Leczenia szpiczaka Prewencja przeciwzakrzepowa Aspiryna LMWH Anty vit.K (syncumar, warfin)

Palumbo A et al. Leukemia 2008, 22, 414-423

Leczenie uzupełniające Leczenia szpiczaka Leczenie uzupełniające Bisfosfoniany (Aredia, Zometa) Przeciwciało anty-RANKL : Denosumab (w trakcie prób) Vertebroplastyka (wstrzykiwanie polymetylmetakrylatu) Kyfoplastyka Miejscowa radioterapia (30 Gy) – działanie pbólowe