Zastosowanie LDAP w obsłudze katalogów bibliotecznych Tomasz Wolniewicz
Katalog korzystający z Z39.50 Jednolity protokół komunikacyjny Niejednorodności instalacyjne różne indeksy różne formaty odpowiedzi Wiele niejednorodności implementacyjnych różne zbiory obsługiwanych operacji różny format odpowiedzi rozszerzenia niestandardowe Brak jednorodności w obsłudze znaków diakrytycznych
LDAP jako baza parametrów konfiguracyjnych Systemy korzystające z odległych katalogów powinny korzystać z jednolitej bazy konfiguracyjnej Z powodu konieczności zapewnienia niezawodności, centralna baza konfiguracyjna jest niewystarczająca Istnieje wiele systemów klienckich korzystających z tablic tekstowych
Korzystanie z centralnej bazy LDAP przez klientów Z39.50 Automat produkujący tablice konfiguracyjne do przykładowych klientów Lokalna replika LDAP dla klientów którzy potrafią korzystać wprost z Z39.50
KaRo Katalog Rozproszony Bibliotek Polskich Zaimplementowany na UMK (T.W.) Pracuje od lipca 2001 Realizuje równoległe przeszukania przy pomocy Z39.50 w blisko 60 bibliotekach Obsługuje 3-4 tys. zapytań na dobę
LDAP w KaRO konfiguracja serwerów Z39.50 przechowywana w postaci lokalnej repliki (początkowo zakłada się, że lokalny serwer KaRo będzie głównym serwerem informacji Z39.50) baza LDAP będzie używana jako baza profili użytkowników
Problemy szczegółowe (Z39.50) opracowanie schematu klas obiektów i atrybutów dla serwera Z39.50 opisy ogólne dla różnych implementacji/instalacji kodowanie znaków na wejściu w opisie bibliograficznym w opisie egzemplarza format rekordu adres, port, nazwa bazy, typ serwera wydajność serwera URL biblioteki adres administratora
Problemy szczegółowe (profil użytkownika) opracowanie klasy i schematu atrybutów użytkownika hasło biblioteki widoczne wybrane czas oczekiwania format wyniku format rekordu binarnego