- Antoine de Saint-Exupéry "Mały Książę" - Antoine de Saint-Exupéry

Urodził się 29 czerwca 1900 w Lyonie we Francji w rodzinie arystokratycznej. Gdy miał 4 lata, zmarł jego ojciec i Antoine z matką oraz rodzeństwem zamieszkali w zamku u ciotki. Uczył się w szkołach katolickich prowadzonych przez jezuitów. W 1919 podjął studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych. W wieku 21 lat uzyskał kwalifikacje pilota cywilnego, a w 1922 roku pilota wojskowego. Biografia autora

W lotnictwie wojskowym służył krótko, gdyż na skutek wypadku, w którym był ranny, został w 1923r. przeniesiony do rezerwy. W 1926r. podjął pracę w Towarzystwie Lotniczym, latając pomiędzy Francją i Afryką, przewoził pocztę. Podczas wojny domowej w Hiszpanii był korespondentem prasy francuskiej. W styczniu 1938r. podjął próbę przelotu na trasie Nowy Jork – Ziemia Ognista, lecz tym razem uległ wypadkowi w Gwatemali, odnosząc przy tym poważne obrażenia, których skutkiem był trwały niedowład lewego ramienia. W całej jego karierze prześladowały go liczne mniejsze lub większe wypadki lotnicze.

Doświadczenia lotnicze Antoine'a de Saint-Exupéry znalazły odbicie w jego twórczości. Pierwsze opowiadanie L'Aviateur (Lotnik) opublikował w 1926r., a w 1928r. wydał książkę Courrier Sud (Poczta na Południe). W 1931r. napisał Nocny lot, a w 1939r. Ziemia, planeta ludzi, za którą otrzymał nagrodę Grand Prix Akademii Francuskiej.

„Mały Książę” opowiada o chłopcu mieszkającym na swojej własnej planecie B612. Pewnego dnia postanawia ją opuścić w poszukiwaniu przyjaciół. Podczas swojej wyprawy większość osób które spotyka to dorośli. Mały bohater nie ma najlepszego zdania na ich temat, z różnych powodów.

1. Planeta Króla. Na pierwszej planecie mieszkał król. Był tylko on i szczur, który od czasu do czasu się pokazywał. Król był rządny władzy, samolubny, krótkowzroczny. Liczyło się dla niego tylko to, aby wszyscy się go słuchali, chociaż nie miał żadnych poddanych. „Dorośli są dziwni...”

2. Planeta próżnego. Na drugiej planecie mieszkał człowiek próżny. Był arogancki, cały czas chciał swojego uwielbienia. Kazał oklaskiwać się i chwalić. Takie traktowanie szybko znudziło się Małemu Księciu, zrozumiał, że takie zachowanie jest bezsensowne i nic nie przynosi. „Dorośli są dziwni...”

3. Planeta pijaka. Na trzeciej planecie mieszkał pijak. Książę przeprowadził z nim krótką rozmowę. Dowiedział się tylko tyle, że ten człowiek jest bardzo zagubiony w swoim życiu. Książę bardzo chciał mu pomóc, lecz nie wiedział jak. „Dorośli są dziwni...”

4. Planeta bankiera. Na czwartej planecie mieszkał bankier. Był człowiekiem zapracowanym, który nie miał czasu podnieść głowy i odpowiedzieć na powitanie Małego Księcia. Myślał, że jego praca jest potrzebna i trudna, przez co jego życie stało się poważne w jego oczach. „Dorośli są dziwni...”

5. Planeta latarnika. Na piątej planecie Mały Książę spotkał latarnika. Był to człowiek, który wciąż pracował. Nie miał czasu odpocząć. Jednak ta praca była pożyteczna. Bynajmniej jemu tak się wydawało. Jednakże była bezsensowna, ale on nie zwracał na to uwagi i dalej pracował. Książe stwierdził iż mógłby być jego przyjacielem, ale nie chciał przeszkadzać. „Dorośli są dziwni...”

6. Planeta geografa. Na szóstej planecie żył geograf. Wszystkich uważał za swoich badaczy. Jako geograf siedział przy biurku, zamiast badać tereny na jego planecie. Uważał, że jest zbyt ważna osobistością, aby ruszać się z miejsca. Wyręczał się innymi. Jednak geograf polecił Małemu Księciu, aby odwiedził Ziemię. Mały Książę wyruszył w jej stronę. „Dorośli są dziwni...”

Książka została przetłumaczona na ponad 170 języków, sprzedana w ponad 60 milionach egzemplarzy, należy do klasyki światowej literatury. Mały Książę jest pozycją szczególną również w twórczości Exupéry’ego. To jedyna książka, której nadał formę baśni i sam zilustrował. Wyjątkowość tego utworu należy rozpatrywać w szerszym kontekście: tylko pozornie jest to lektura przeznaczona dla dzieci. Pod warstwą bajkowej fabuły znajduje się druga, symboliczna, dotykająca prawd uniwersalnych.

Książka jest skarbnicą złotych myśli, dzięki którym lepiej rozumiemy samych siebie.

„Wiesz... gdy się jest bardzo smutnym, lubi się zachody słońca...”

„Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się oswoić.”

„Lecz oczy są ślepe. Szukać należy sercem.”

„Zastanawiam się - rzekł - czy gwiazdy świecą po to, żeby każdy mógł pewnego dnia znaleźć swoją?”

„ Wśród ludzi jest się także samotnym...”

„Mowa jest źródłem nieporozumień...”

„Idąc prosto przed siebie nie można zajść daleko...”

„Gdy ktoś kocha różę, której jedyny okaz znajduje się na jednej z milionów gwiazd, wystarczy mu na nie spojrzeć, aby być szczęśliwym. -„Na którejś z nich jest moja róża...”

Mały Książę był nieszczęśliwie zakochany w róży, która nie widziała nic poza czubkiem swojego nosa. Była niesamowicie zadufaną w sobie rośliną. Mały Książę opuścił ją w poszukiwaniu przyjaciół, a w podróży przekonał się, że jego róża jest tą jedyną.

Na podstawie książki powstał film reżyserii Stanley’a Donen’a Filmowa adaptacja "Małego Księcia", korzeniami tkwi w piaskach Sahary, a oczy ma wpatrzone w gwiazdy. Magiczna opowieść o przebywającym na pustyni pilocie i zabłąkanym dziecku z innej planety.

Piosenki, które powstały dzięki książce „Mały Książę” Iga Porada-Mały Książę i Róża Kasia Sobczyk-Mały Książę Farba-Zagubiony Książę Ewa Demarczyk-Gdzie jesteś Mały Książę

Mały Książę jest książką o dorastaniu do wiernej miłości, do prawdziwej przyjaźni, odpowiedzialności za drugiego człowieka. Stawia pytania o hierarchię wartości i sens więzi między ludźmi...