HISTORIA PISMA

MALOWIDŁA NAŚCIENNE Najstarsze dzieła człowieka to m.in. malowidła naskalne. Wizerunki jeleni, koni czy mamutów były doskonale wykonane. Miały one dla człowieka znaczenie magiczne. Takie malowidła możemy podziwiać w jaskini Lascaux we Francji.

PISMO WĘZEŁKOWE Pismo węzełkowe składało się ze sznura grubszego i zawieszonych na nim sznurków cieńszych. Sznur gruby stanowił okładkę, sznurki cieńsze pojedyncze strony. W zależności od przekazywanych treści sznurki były barwione oraz miały różną długość. Najlepiej zbadanym pismem węzełkowym jest pismo kipu. Był to sposób do zapisu liczb w systemie dziesiętnym. Pismem tym posługiwały się plemiona Ameryki Południowej oraz Inkowie.

PISMO PACIORKOWE Model zapisu pisma paciorkowego był podobny do pisma węzełkowego. Pismo paciorkowe występowało w postaci kolorowych muszli i paciorków nawleczonych na sznurek. Pismem tym posługiwali się Indianie Ameryki Północnej. Karby, informacje kodowanie były poprzez nacięcia na drewnianych kołkach, kijach.

STAROŻYTNY EGIPT Według starożytnych Egipcjan stosowany przez nich system pisma pochodził od bogów. Uważali oni, że pismo wynalazł bóg Thot. Był on bogiem mądrości i Księżyca. Ukazywany był jako mężczyzna z głową ibisa. Egipcjanie swoje pismo nazywali "pismem mowy boskiej". Pismo egipskie - hieroglify oznacza z j. greckiego "rzeźbione święte znaki".

W języku egipskim pisanie i rysowanie znaczyło dokładnie to samo. Pismo egipskie wywodzi się od piktogramów. Piktogram to rysunek przedstawiający konkretne przedmioty, istoty żywe, czy też sytuacje, o których chciano przekazać informację.

Pismo obrazkowe sprawdzało się, gdy tekst dotyczył konkretnych przedmiotów. Nie był jednak wystarczający przy pojęciach abstrakcyjnych, aby wyrazić np.: szczęście, smutek. Znak wyrażający jeden przedmiot mógł znaczyć różne treści. Doprowadziło to do wprowadzanie innego typu znaków – fonogramów. Były to znaki wyrażające konkretne głoski.

Kamień, to pierwszy materiał pisarski wykorzystywany przez Egipcjan. Hieroglify wykuwano na ścianach świątyń oraz grobowców, na posągach, urnach i innych obiektach kultu.

Egipcjanie do pisania stosowali również papirus, sporządzony z pędów papirusa. Roślina ta była cięta na paski i prasowana. Materiałem pisarskim był również: brąz, złoto, kość słoniowa, gliniane tabliczki oraz wyprawione skóry zwierząt – pergamin. W szkole papirus często zastępowano drewnianymi tabliczkami. Przystosowane one były do wielokrotnego użytku dzięki temu, że pokrywano je substancją podobną do gipsu, którą można było zmywać.

Aby zachować księgi przepisywano je a szczególnie ważne teksty wykuwano w kamieniu – trwalszym materiale. Zadanie to rozłożone było na etapy: najpierw kapłani rysowali na wygładzonym kamieniu hieroglify, następnie rzemieślnik zajmował się rzeźbieniem narysowanych znaków. Działania takie umożliwiły przetrwanie wielu tekstów aż do naszych czasów.

Pismo hieroglificzne stwarza wiele trudności przy próbach odczytania go. Trudności stwarza fakt iż Egipcjanie nie stosowali odstępów miedzy wyrazami. Ponadto pisano pionowo od strony prawej do lewej lub odwrotnie.

Sztuka pisania i czytania u starożytnych Egipcjan należała do rzadkości. Do osób mogących poszczycić się znajomością pisma należeli głównie przedstawiciele kapłaństwa, a także faraonowie, a to dlatego że byli kapłanami.

BABILON Babilończycy używali pisma klinowego. Znaki powstawały przez żłobienia w tabliczkach z miękkiej gliny rylcem z trzciny lub kości o trójkątnym przekroju. Zespoły kresek oznaczały całe wyrazy, z czasem przekształcając się w pismo sylabowe.

Naukowcom udało się ustalić że istniały trzy rodzaje rylców, każdy z nich stosowano do innego rodzaju znaków. Po zapisaniu tabliczki wypalano.

Pisanie i czytanie pismem klinowym nie było łatwe dla starożytnych mieszkańców Mezopotamii. Nauczyciele pisma i skrybowie zajmowali się przepisywaniem ksiąg i stanowili artystyczną klasę społeczną, potężniejszą niekiedy od dworzan i samego władcy.

GRECJA Grecy przejęli pismo od Fenicjan ale uzupełnili je innymi znakami.

Pismo greckie dało początek większości pism na świecie.

Początkowo sposób zapisywania był nieco odmienny od współczesnego, mianowicie od prawej do lewej strony, następnie zmodyfikowano ten sposób pisząc raz od prawej, raz od lewej, aż w końcu pisano już w sposób przyjęty aż do dziś - od lewej do prawej Do najstarszych zabytków alfabetycznego pisma greckiego należy waza dipylońska

W V w. p.Chrystusem Grecy posiadali już alfabet składający się z dwudziestu czterech liter (17 spółgłosek i 7 samogłosek). Pismo greckie cechowała prostota i jednakowa wysokość liter.

RZYM Pismo alfabetyczne zostało przejęte przez wiele kultur europejskich. Wśród nich szczególną rolę odegrali Etruskowie. Mimo, że Etruskowie pozostawili po sobie malowidła na ścianach grobowców, rzeźby, znaki podobne do liter greckich ich kultura oraz język pozostał nadal nie zbadany.

Etruskowie panowali w Rzymie od VIII do końca IV w. p Etruskowie panowali w Rzymie od VIII do końca IV w. p. Chrystusem, Pobili ich Latynowie i przystosowali niektóre litery alfabetu greckiego do dźwięków swojej mowy. Tak powstało pismo łacińskie. Łacina była przez całe średniowiecze jedynym językiem w Europie Zachodniej posiadającym pismo. Pisma wielu narodów powstawały poprzez przystosowywanie tego zapisu do dźwięków konkretnej mowy.

Alfabet łaciński rozprzestrzenił się razem z armią rzymską w niemal całej Europie. Dziś używany jest na ogromnych obszarach kuli ziemskiej.