I WOJNA ŚWIATOWA Plan Schliefena

I WOJNA ŚWIATOWA Plan Schliefena – nazwa używana w historiografii na określenie planu wojny na dwa fronty przeciwko Francji i Rosji opracowanego przed I wojną światową, w 1905 roku przez feldmarszałka Alfreda von Schlieffena (szefa sztabu armii pruskiej w latach 1891-1905). Od jego nazwiska pochodzi nazwa operacji.

I WOJNA ŚWIATOWA Alfred von Schliefen

I WOJNA ŚWIATOWA Wilhelm II

I WOJNA ŚWIATOWA Głowy głównych państw Austro-Węgry - Franciszek Józef I (do 1916) i Karol I z dynastii habsburskiej Francja - prezydent Raymond Poincaré Rosja - car Mikołaj II z dynastii Romanowowych (do 1917), Włodzimierz Lenin III Rzesza - Wilhelm II z dynastii Hohenzollernów Stany Zjednoczone - prezydent Woodrow Thomas Wilson Wielka Brytania - król Jerzy V z dynastii Windsor oraz premeirzy Herbert henry Asquith (do 1916) i David Lloyd George Włochy - Wiktor Emanuel III z dynastii sabaudzkiej

I WOJNA ŚWIATOWA Plan niemiecki zakładał pokonanie Francji w przeciągu 6 tygodni od mobilizacji armii niemieckiej. Cel ten miał być osiągnięty dzięki prawie całkowitemu wycofaniu sił z frontu wschodniego i rzucenia prawie całej armii przeciwko Francji. Atak na Francję zakładał szeroki manewr oskrzydlający przez neutralną Belgię. Prawie cała armia miała przejść tym szlakiem, zostawiając tylko małe siły osłonowe na granicy z Francją naprzeciwko głównych sił francuskich.

I WOJNA ŚWIATOWA Plan ataku na Francję

I WOJNA ŚWIATOWA Po przejściu przez Belgię armie niemieckie miały obejść Paryż od zachodu i zaatakować od tyłu armie francuskie skoncentrowane na ufortyfikowanej granicy francusko-niemieckiej. Ten manewr miał okrążyć prawie całą armię francuską i doprowadzić do jej łatwego zniszczenia. Po zwycięstwie nad silniejszym zachodnim sąsiadem Niemcy planowały przerzucić większość swoich sił na front wschodni i skoncentrować się na wojnie z Rosją.

I WOJNA ŚWIATOWA Front zachodni Realizując tzw. plan Schlieffena, po zaciętych walkach we Flandrii dotarły nad rzekę Marnę we Francji. Stoczona tam bitwa (6-9 września) doprowadziła do odparcia agresora na linię rzeki Aisne.

I WOJNA ŚWIATOWA W październiku 1914 sztabowcy niemieccy opracowali plan odcięcia Francji od Anglii przez zdobycie Flandrii. Bitwa flandryjska (m.in. walki pod Ypres, 1915) okazała się jednak fiaskiem. Działania militarne zaczęły przybierać charakter wojny pozycyjnej.

I WOJNA ŚWIATOWA Wojna pozycyjna - wojna, podczas której obie walczące strony zajmują silnie umocnione pozycje (okopy, zasieki). Między walczącymi stronami znajduje się tzw. ziemia niczyja, nad którą żadna ze stron nie ma kontroli. Wyparcie przeciwnika - i tym samym przesunięcie linii frontu - jest bardzo utrudnione. Wojna taka charakteryzuje się małą ruchliwością frontu, długotrwałymi walkami zaczepno-obronnymi oraz małym tempem działań zmierzających do przełamania obrony nieprzyjaciela.

I WOJNA ŚWIATOWA W tej wojnie obie strony wierzyły, iż przewaga liczebna pozwoli na odniesienie ostatecznego zwycięstwa, mimo zwiększonej siły obrony, wyposażonej w zmechanizowany sprzęt bojowy. Wojna ta przynosiła ogromne straty w ludziach

Wojna pozycyjna Wojna pozycyjna- okopy

Wojna pozycyjna okopy

I WOJNA ŚWIATOWA ROK FRONT ZACHODNI 1914 - atak na Belgię i Luksemburg (03.08) - bitwa nad Marną - zatrzymanie wojsk niemieckich - wojna pozycyjna (5-12.09) Japonia wypowiada wojnę Niemcom, zajmując ich tereny w Chinach (VIII-XI) - Turcja atakuje Rosję (29.10) - Anglicy toczą walki w Zatoce Perskiej

I WOJNA ŚWIATOWA 1915 walki w Szampanii - zatopienie "Lusitani" (07.05) - Włochy przystępują do wojny po stronie Ententy (23.05) - bitwa pod Ypres

I wojna światowa

I wojna światowa

I wojna światowa Zatopienie Lusitanii

I wojna światowa 1916 bitwa pod Verdun (II-VI) - bitwa nad Sommą (VI-XI) - bitwa jutlandzka (31.05-01.06)

Bitwa pod Verdun

Bitwa jutlandzka krążownik niemiecki Niemiecki krazownik

Bitwa nad Sommą

Czołgi nad Sommą

I wojna światowa 1917 - wojna podwodna (01.02) - Stany Zjednoczone przystępują do wojny (06.04)

U-boot

U-boot

I wojna światowa 1918 - druga bitwa nad Marną (18.07) i Sommą - kapitulacja Niemiec (11.11)

Front wschodni Wojna na froncie wschodnim miała charakter manewrowy. Rosyjskie uderzenie (lato-jesień 1914) w kierunku na Prusy Wschodnie (bitwy pod Tannenbergiem i nad jeziorami mazurskimi) nie przyniosło oczekiwanych rezultatów, natomiast atak w kierunku południowo-zachodnim przesunął wojska rosyjskie na Podkarpacie.

Front wschodni W roku następnym połączona ofensywa armii niemieckiej i austro-węgierskiej, rozpoczęta przełomem gorlickim, ustanowiła linię frontu od Zatoki Ryskiej przez Pińsk po Tarnopol

Front wschodni 1915 bitwa pod Gorlicami i Tarnowem (01-03.05) - zajęcie Warszawy i całego Królestwa Polskiego (VIII) Bułgaria przystępuje do wojny po stronie państw centralnych (14.10)

Sprawa polska w I wojnie światowej W 1915 r. Królestwo Polskie zostało zajęte przez wojska niemieckie i austriackie. Na terenach polskich utworzono władze w postaci generalnych gubernatorstw- w Lublinie austriackiego, a w Warszawie niemieckiego. Niemiecki gubernator Hans von Besler oraz austriacki Karl Kuk w 1916 r. wydali odezwę do narodu polskiego, od dnia wydania nazwaną Aktem 5 Listopada. Akt proklamował utworzenie samodzielnego Królestwa Polskiego jako monarchii dziedzicznej. Jednak głównie chodziło w nim o nawoływanie do tworzenia armii, która miała być całkowicie podległa dowództwu niemieckiemu.

Sprawa polska podczas I wojny światowej .

Front wschodni 1916 - ofensywa Brusiłowa (od 04.06) 1917 - rewolucja lutowa i październikowa w Rosji - utrata znacznej części ziem, w tym portu w Rydze przez Rosję

Rewolucja w Rosji Rewolucja w Rosji Armia rosyjska od 1915 r. regularnie ponosiła klęski, podczas gdy społeczeństwo liczyło na sukcesy. Wojsko było źle zaopatrzone i nieudolnie dowodzone, w kraju panował głód i narastały społeczne niepokoje. W marcu 1917 r. w Petersburgu doszło do strajków i manifestacji na ogromną skalę. Do protestujących przyłączyli się także żołnierze, domagano się likwidacji caratu i zakończenia wojny.

Rewolucja w Rosji 15 marca 1917 r. car Mikołaj II abdykował, a władzę przejął Rząd Tymczasowy. Wydarzenia z marca 1917 r. utrwaliły się pod nazwą rewolucja lutowa (w Rosji obowiązywał kalendarz juliański według którego wydarzenia rozpoczęły się w lutym).

Rewolucja październikowa Rewolucja w Rosji Rząd Tymczasowy nie potrafił do końca zapanować nad chaosem jaki panował w Rosji. Coraz większą popularność zaczęli zdobywać bolszewicy, którzy prowadząc szeroką propagandę zdobywali coraz więcej zwolenników. Rząd Tymczasowy nadal chciał prowadzić wojnę z Niemcami, czemu sprzeciwiali się bolszewicy

Rewolucja październikowa . W nocy z 7 na 8 listopada 1917 r. bolszewicy dokonali w Petersburgu zamachu stanu. Określa się to zdarzenie jako rewolucję październikową (według kalendarza juliańskiego zamach miał miejsce z 25 na 26 października).

Rewolucja październikowa Cała władza przeszła w ręce radzieckich władz – rad delegatów. II Ogólnorosyjski Zjazd Rad Delegatów Robotników i Żołnierzy powołał nowy rząd - Radę Komisarzy Ludowych, której przewodniczącym został Włodzimierz Lenin, a w jej skład weszli sami bolszewicy. Przeciwko bolszewikom wystąpiły oddziały Białej Gwardii, które były dowodzone przez dawnych carskich generałów.

Rewolucja październikowa Do 1922 r. panowała w Rosji wojna domowa, jednak utworzona przez władzę radziecką Armia czerwona zdołała pokonać oponentów. Po zwycięstwie zaczęli stosować terror wobec przeciwnej ludności. Dokonywano masowych egzekucji na ludziach, których często bezpodstawnie oskarżano o wrogą postawę wobec władzy.

Rewolucja październikowa Włodzimierz Lenin

Rewolucja październikowa Car Mikołaj II z rodziną

I wojna światowa I wojna światowa zakończyła się podpisaniem rozejmu z Niemcami w lasku Compiegne 11 listopada 1918 roku

Podpisanie pokoju

Broń Brytyjski myśliwiec F-1

Broń Niemieckie działo

Broń

Broń Zeppelin

Broń

Działo francuskie

Broń Ręczny karabin maszynowy