JAK KOCHAĆ I WYMAGAĆ? „ Życie dziecka jest jak droga. Jeśli droga jest dobrze oznakowana, to dziecko bezpiecznie osiągnie cel.” „ Nie ma wychowania tam, gdzie nie ma oznakowanych szlaków, po których można się bezpiecznie poruszać.”

RADA NA POCZĄTEK Dobrze wychowuj swoje dzieci, bo to one zaopiekują się Tobą na starość…..

Rodzicem stajesz się nie przez to co mówisz, lecz przez to, co robisz. KIM JEST RODZIC? Rodzicem stajesz się nie przez to co mówisz, lecz przez to, co robisz.

„Ja - Rodzic” Bycie rodzicem jest czymś wydawałoby się prostym i naturalnym, ale jednocześnie nie ma nic w życiu ważniejszego i trudniejszego jak wychowanie dzieci na ludzi mądrych, zdrowych i szczęśliwych. W rzeczywistości wielu z rodziców jest tak zajętych codziennymi sprawami, że zwracają baczniejszą uwagę na swoje dzieci dopiero wtedy, gdy zaczynają mieć z nimi problemy. Każdy może być wspaniałym rodzicem, ale trzeba chcieć uczynić z wychowywania życiowy priorytet. Zamieszczone rady i wskazówki pomogą ustrzec się podstawowych błędów wychowawczych.

Relacja rodzic – dziecko Bardzo często ludzie myślą, że jeśli nie są perfekcyjni w tej roli, to są złymi rodzicami. Nic bardziej mylnego. Kevin Steede autor książki „ 10 błędów wychowawczych popełnianych przez dobrych rodziców” pokazuje, że błędy są naturalną częścią procesu wychowania. W swojej książce wskazuje te najczęściej popełniane, nie wynikające jednak ze złej woli rodzica, ale raczej z niepewności, co może być najlepsze dla dziecka. Najważniejsze, aby mieć świadomość, że jako rodzice nie zawsze jesteśmy w stanie obiektywnie ocenić sytuację.

„WPAJANIE BŁĘDNYCH PRZEKONAŃ” Błędne przekonania to przekazywanie dzieciom przez rodziców szkodliwych komunikatów, które mogą okazać się destrukcyjne, gdy dzieci już dorosną. „We wszystkim muszę być dobry” - Granica pomiędzy motywowaniem dzieci do tego, by starały się robić najlepiej to, czego się podejmują, a zaszczepieniem błędnego przekonania, że muszą być we wszystkim najlepsze jest subtelna. Poparcie dla wysiłków dziecka, a nie dla stopnia jego osiągnięć, zwiększy samoocenę i motywację do podejmowania wysiłków w przyszłości. . Liczy się to, ile się z siebie daje. „Jestem tyle wart, ile mam sukcesów” – Chwalmy za konkretne działania, żeby dziecko wiedziało, co robi dobrze. Dziecko zasługuje na miłość bez stawiania żadnych warunków, ponieważ ma wówczas szansę czuć się bezpiecznie, a jego samoocena jest wyższa.

3. „Wszyscy muszą mnie lubić” – należy uświadomić dzieciom, iż nie da się w życiu uniknąć konfliktów i nie muszą one uszczęśliwiać wszystkich. Chociaż należy wysłuchiwać odmiennych punktów widzenia, warto mieć własne zdanie. Takie zachowanie wzmacnia umiejętność radzenia sobie z presją otoczenia.

„ NIEŚWIADOME PROWOKOWANIE ZŁEGO ZACHOWANIA” Wszystkie dzieci chcą skupiać na sobie uwagę. Uwielbiają, kiedy je chwalisz, z drugiej strony, wolą raczej być przez Ciebie skrzyczane i pouczone niż kompletnie ignorowane. Aby zwiększyć skuteczność swoich działań, rodzice muszą się nauczyć szukać pozytywnych zachowań swoich dzieci, a potem nagradzać uwagą lub pochwałą. Wydaje się to bardzo proste, ale ciągłe pamiętanie o tym wymaga dużego wysiłku. Bardzo łatwo jest wpaść w pułapkę „niewywoływania wilka z lasu i nic nie mówić, gdy dzieci zachowują się dobrze” Zauważaj dobre zachowanie, a nie tylko złe!

„Konsekwencja” Jak należy rozumieć konsekwencję? Konsekwencja oznacza kierowanie się przyjętymi zasadami i logiką. Każde dziecko, żeby nauczyć się żyć, musi mieć nakreślone i wyznaczone zasady oraz pewne granice. Nie chodzi o bezstresowe wychowanie. Nie można dobrze wychować dziecko bez jasnych i wyraźnych granic. To oczywiście rodzic decyduje, gdzie te granice są. Zasady powinny być mądre (dziecko uczy się poprzez przykład - nie możemy uczyć czegoś pozytywnego, czego sami nie robimy). Konsekwencja to nie bezwzględne regulaminy, tylko stworzenie dziecku takich warunków, w których będzie się prawidłowo rozwijało społecznie, intelektualnie i emocjonalnie.

„ Brak konsekwencji” Jeśli ustalasz jakąś zasadę i straszysz następstwami, jej nieprzestrzegania, to postępuj zgodnie z tym co zostało ustalone i powiedziane. Dzieci bardzo szybko uczą się sprawdzać gdzie jest granica, szczególnie gdy rodzice składają oświadczenia i się z nich nie wywiązują. Konsekwentne zasady zaspakajają potrzebę bezpieczeństwa, przewidywalności i kontroli. Surowość czy liberalizm nie mają takiego znaczenia jak stałe przestrzeganie zasad i konsekwencji. Jeśli chcesz stosować kary to niech będą krótkie i łatwe do zrealizowania. Zawsze postępuj zgodnie z zasadami!

„Ignorowanie potrzeb i trudności dziecka” Każde dziecko jest wyjątkowe, ma swoje zalety, wady, zainteresowania, umiejętności i słabości. Gdy dorasta, rodzice uświadamiają sobie tę wyjątkowość jego cech osobowości. Niektóre z tych cech są całkowicie pozytywne i należy je wspierać. Inne skłonności mogą stwarzać problemy i powinny zostać wyeliminowane. Wiele dzieci przejawia dziwne zachowania i nastroje, ale w rzeczywistości są one normalne i mijają z wiekiem. Rodzic powinien zaniepokoić się zachowaniem sprawiającym problemy, jeśli utrzymuje się ono przez dłuższy czas, jest bardzo nasilone lub przeszkadza dziecku w codziennym funkcjonowaniu. U niektórych dzieci występują objawy zaburzeń wymagające interwencji specjalistów.

Zaburzenia wymagające pomocy specjalisty to: zespół nadpobudliwości psychoruchowej ADHD, zaburzenia procesu uczenia się, depresja dziecięca, nerwica lękowa, agresywność dziecka, fobie Zadaniem rodzica jest służyć dziecku wsparciem!

„Rób to co mówię, a nie to co robię” Możemy pozytywnie wpływać na życie naszych dzieci , dając im odpowiedni przykład do naśladowania. Nasze podstawowe przekonania i wartości – czyli to, co czyni nas takimi, jacy jesteśmy – za sprawą naszych działań są wyraźnie komunikowane dzieciom. To co robimy, ma na dzieci o wiele większy wpływ niż to, co mówimy. Dorośli mogą wpływać zarówno na pozytywne, jak i negatywne zachowanie swoich dzieci. Dzieci i nastolatki mogą ulegać wpływom rówieśników i mediów, ale najczęściej przyjmują wartości i postawy przekazywane im przez rodziców. Jeśli się spóźniam, moje dziecko też będzie się spóźniać. Jeśli daję dobry przykład, jestem skuteczniejszym rodzicem. Ucz dzieci dając im dobry przykład!

„Hamowanie naturalnej radości życia i ciekawości świata” Ucząc dzieci samodzielności i odpowiedzialności, rodzice powinni także pielęgnować ich naturalną ciekawość świata i radość jaką wnoszą w nasze życie. Nauczenie dzieci czerpania radości z każdego dnia pomaga uodpornić je na niezliczoną liczbę problemów w przyszłości. Pomagając dzieciom nauczyć się śmiać z samych siebie sprawiasz, że mniej poważnie podchodzą do niepowodzeń życiowych, których nie da się uniknąć. Pokazujmy dzieciom świat, a one pomogą nam poznać go na nowo!

Warto zapamiętać: W pedagogice nauce o wychowaniu nie ma gotowych recept. Może nimi służyć lekarz, ogrodnik, specjalista, a nie może ich dać nauczyciel -pedagog. W wychowaniu nie ma schematów. Nie ma dwojga jednakowych dzieci, a każda rodzina znajduje się w innej sytuacji życiowej, z innym bagażem własnych potrzeb i doświadczeń. W wychowaniu dzieci warto jednak kierować się zasadą: "Ja jestem zarządzającym rodzicem, a Ty jesteś dzieckiem, które pokazuje mi swoje potrzeby”.

Zapamiętaj! Uczyń z wychowywania najwyższą wartość. Aktywnie uczestnicz w życiu dziecka. Dawaj dobry przykład zarówno słowem, jak i czynem. Ucz się od swoich dzieci, uważnie je obserwuj. Baw się ze swoim dzieckiem!

PODSUMOWANIE Polecam strony: www.dobryrodzic.pl www.słowadajamoc.fdn.pl http://www.dzieckowsieci.pl/ http://www.charaktery.eu/ DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ! Pedagog E. Latos