Magdalena Szymańska Studium Filozofii i Psychologii Człowieka AMB ANTYKONCEPCJA - UPRZEDMIOTOWIENIEM OSOBY W SFERZE PŁCIOWOŚCI I PŁODNOŚCI Magdalena Szymańska Studium Filozofii i Psychologii Człowieka AMB

Człowiek jako wartość sama w sobie domaga się szacunku i jego dobro winno stanowić naczelną normę i podstawowe kryterium oceny ludzkich czynów.

Prawda o ludzkiej egzystencji w istocie swojej zawiera dyscyplinę i normy, w związku z czym wolność będzie wymagała wewnętrznego utożsamienia się z nimi.

Antykoncepcja (anti conceptio – przeciw poczęciu) – wszelkie działania mające na celu zapobieganie niezaplanowanemu poczęciu dziecka w trakcie stosunku płciowego. Czasami tym terminem określa się także środki wczesnoporonne, które uniemożliwiają zagnieżdżenie komórki jajowej w macicy już po poczęciu. Część środków ma działanie zarówno antykoncepcyjne, jak i wczesnoporonne. [Wilkipedia]

Uprzedmiotowić «sprowadzić kogoś do roli przedmiotu, narzędzia» [Słownik języka polskiego]

„Traktować kogoś jako przedmiot użycia, to tyle, co traktować go wyłącznie jako środek do celu, jako rzecz, bez respektowania przysługującej osobie jej własnej celowości” [Wojtyła K.: Osoba i czyn,1986]

Fakty i mity o środkach antykoncepcyjnych manipulowanie mentalnością społeczeństwa w celu aprobaty procedur antykoncepcji; zmniejszenie wrażliwości społecznej poprzez nagłaśnianie charakteru leczniczego środków wczesnoporonnych z pomijaniem informacji o wszystkich mechanizmach ich działania; zmniejsza czujność potencjalnych użytkowników (z powodu włączenia się przemysłu farmaceutycznego i chemicznego [Kornas-Biela 2003]; wykorzystanie autorytetów naukowych i placówek naukowo-badawczych w celu pozyskania potencjalnych użytkowniczek [Forum 2002 „Sprzedajni medycy”].

Mechanizm działania hormonalnych środków antykoncepcyjnych Hamowanie owulacji (niecałkowite); Zagęszczenie śluzu szyjkowego (niecałkowite); Zwolnienie perystaltyki jajowodów; Działanie aborcyjne: hamowanie zagnieżdżenia zarodka w wyniku zmian zanikowych endometrium (niewydolność wydzielnicza i zwłóknienie błony śluzowej macicy).

Antykoncepcja (wpływ na kobietę) powoduje wystąpienie zespołów poaborcyjnych; wywołuje złudne poczucie bezpieczeństwa; prowadzi do psychicznego uzależnienia od środków wczesnoporonnych [Dupont 2002, Londyn]; powoduje panowanie kobiety nad męską płodnością (antagonizacja płci); u młodych dziewcząt hamuje psychoseksualne dojrzewanie z pozornie dorosłą osobowością [Clarke, Rzepka-Górska].

Ryc. 1 Ocena lekarzy odnośnie hormonalnej antykoncepcji 0 – brak opinii; 1 – ocena negatywna odnośnie antykoncepcji; 2 – ocena pozytywna odnośnie antykoncepcji

Lekarze zaangażowani w stosowanie hormonalnej antykoncepcji pomijają skutki uboczne z jednoczesną reklamą tychże środków; stosują niezrozumiały, ściśle medyczny język („zapobiega implantacji blastocysty w endometrium”); mniej troszczą się o pacjentkę; sprowadzają fakt poczęcia dziecka do wypadku (emergency contraception); akceptując narzuconą mentalność i procedury – podważają w ten sposób kanony etyki medycznej i zagrażają własnej autonomii i lojalności wobec zawodu; świadomie niszczą płodność i osobowość kobiety.

Podsumowanie Kobieta będąc całkowicie wolną, poprzez antykoncepcję staje się w rzeczywistości zniewolona i uprzedmiotowiona. Procedury antykoncepcyjne odrzucają wszystkie dotychczasowe normy i domagają się niczym nieograniczonej autonomii. Wolność rozumiana jako całkowita samowola, wyobcowuje i zakłamuje człowieka. Dlatego też nie wolno traktować człowieka instrumentalnie, podporządkowując go jakimś własnym celom (finansowym, komercyjnym czy również ideowym), poddawać próbom manipulowania, sterowania a przez niepełną i fałszywą informację utrudniać poznanie prawdy.