Parafia św. Idziego w Zakliczynie Dalej
Historia Kościoła O Patronie Kapłani Ołtarze Kościoły Filialne Nabożeństwa Kapłani Ołtarze Kościoły Filialne O patronie Ważne Wydarzenia Siostry Zakonne Pomnik Papieża
We wczesnym średniowieczu wieś Opatkowice, na terenie której powstało miasto Zakliczyn, należało do opactwa Benedyktynów w Tyńcu, jako jedna z licznych włości klasztoru. Oni też ufundowali tu w XII wieku kościół, usytuowany na niewielkim wzniesieniu. Jego patronem został św. Idzi Opat, którego kult był w tym czasie niezwykle rozpowszechniony. Początkowo opiekę duszpasterską nad mieszkańcami trzech miejscowości: Opatkowice, Ujazdu (dziś część wsi Wesołów) oraz Zdoni sprawowali mnisi, później zastąpili ich duchowni diecezjalni. Pierwszym znanym z imienia proboszczem był Przybysław, pracujący tu w latach 1325-1327. W połowie XVI wieku właściciel Melsztyna, Spytko Wawrzyniec Jordan nabył Opatkowice, lokując na terenie wsi w 1557 roku miasto Zakliczyn. Od tego czasu opiekę nad kościołem parafialnym sprawowali, jako główni kolatorzy, kolejni właściciele klucza Melsztyńskiego: Jordanowie, Zborowscy, Tarłowie Lanckorońscy. Parafia (według dokumentów z wizytacji Kardynała Jerzego Radziwiłła z 1595 r.) obejmowała miasto Zakliczyn oraz 11 okolicznych wsi: Lusławice, Kończyska, Faściszową Wróblowice, Janowice, Słoną, Bieśnik, Zdonię, Stróże, Ujazd i Roztokę. Jak wspomniano budowniczymi pierwszej drewnianej świątyni byli Benedyktyni. Kościół ten, zapewne skromnie wyposażony i niewielkich rozmiarów, został przebudowany i powiększony przez Spytka Wawrzyńca Jordana około 1568 roku. Dobudowano wówczas dwie kaplice: Najświętszej Maryi Panny oraz św. Zofii (była to prawdopodobnie fundacja Zofii Jordanówny, córki Spytka). Trzecia kaplica, średniowieczna, przylegająca do kościoła od strony północnej, p.w. Św. Jana Chrzciciela, była kaplicą grobową rycerskiej rodziny Gierałtów(Geraltów). W XVII wieku została ona przebudowana w stylu barokowym. Zmieniono też jej wezwanie, poświęcając ją św. Józefowi. Jordanowie, a po nich Tarłowie sprawili również paramenty liturgiczne: złote i srebrne kielichy, ampułki, krzyż, monstrancję oraz księgi liturgiczne.– proboszcza tutejszej parafia. MENU Dalej
Cd Pożar w 1735 roku zniszczył doszczętnie kościół wraz z wyposażeniem oraz obie kaplice. Ocalała jedynie najstarsza i pełniła przez pewien czas rolę prowizorycznej świątyni. Inicjatywę budowy nowego kościoła podjął ks. Mikołaj Błoński, proboszcz zakliczyński w latach1739-1742. Budowa trwała w latach 1739-1768. Kościół zbudowano na planie krzyża łacińskiego, jako budowlę jednonawową, zakończoną krótkim prezbiterium. Budowę nowej świątyni ukończył ks. Mateusz Krupski. Z nowym kościołem połączono kaplicę p. w. św. Józefa. Świątynia otrzymała wystrój późnobarokowy ( głównie ołtarze) – zachowany w całości do dziś. Fundatorem był ówczesny właściciel Zakliczyna Maciej Lanckoroński herbu Zadora. Oprócz tego w nowej świątyni znalazły się: wizerunek Matki Bożej z poł. XVI w ( w głównym ołtarzu), obraz ukrzyżowania Chrystusa z XVII w., nastawa ołtarzowa z czarnego marmuru oraz drewniane figury świętych (XVII w.) przeniesione z zamkowej kaplicy w Melsztynie. Z owej kaplicy pochodzi również wizerunek Chrystusa Przemienionego (Veraicon) z XVII w.W XVIII w. została do kościoła dobudowana drewniana kaplica pod wezwaniem św. Rozalii, jako miejsce spoczynku Justyny Lanckorońskiej oraz jej syna Teodora. Kaplicę jednak zburzono w latach dwudziestych XX w. W latach 50 XX wieku na ścianie prezbiterium wykonano nisze w których umieszczono mieszczące – od góry obraz Matki Bożej Różańcowej, niżej – obraz św. Idziego Opata, grupę ukrzyżowania, u dołu tablica nagrobna Lanckorońskich. Na początku XX w. kościół powiększono dobudowując od zachodu wieżę z kruchtą. W ten sposób zakliczyńska świątynia uzyskała obecny kształt. W latach 2002- 2008 zostały poddane gruntownej renowacji wszystkie ołtarze i inne obiekty we wnętrzu kościoła z inicjatywy ks. Prałata Józefa Piszczka MENU Dalej
Kapłani Ks. Proboszcz- ks. Paweł Mikulski Ks. Prałat(rezydent)- ks. Józef Piszczek Ks. Władysław Sobczyński-wikariusz Ks. Stanisław Stręk -wikariusz Ks. Wojciech Smoszna- wikariusz Dalej MENU
Dalej MENU Pomnik Papieża Jana Pawła II. Od strony wschodniej kościoła. Podstawiony w pierwszą rocznicę Śmierci papieża 2006r.
Kaplica p.w. św. Maksymiliana Kolbego we Wróblowicach MENU Dalej Kaplica Stróże Budowę po wielu problemach zakończono w 1983 (m. im. Wstrzymanie prac prze władze państwowe). Konsekracji dokonał ks. bp Władysław Bobowski dnia 7 sierpnia 1983r
Kaplica p.w. św. Jerzego w Stróżach MENU Dalej Wybudowana w latach 1988-89 według projektu mgr. inż. Leszka Kaczora z Tarnowa. Konsekracji dokonał ks. Abp Jerzy Ablewicz dnia 23 kwietnia 1989
PATRON Św. Idzi prawdopodobne pochodził z Prowansji i był opatem jakiegoś klasztoru nad Rodanem Legenda datująca się z X wieku opowiada, że był potomkiem greckiego rodu królewskiego, żył na przełomie VII i VIII wieku. Znany był w kraju ojczystym z powodu pobożności i wiedzy. Nie pragnął jednak podziwu i sławy, a nawet obawiał się ich. Chciał pędzić życie z dala od ludzi i uciech tego świata. Opuścił więc dom i pożeglował do Francji. Najpierw , przebywał w pustelni w pobliżu ujścia Rodanu, potem przeniósł się nad rzekę Gard, a w końcu osiadł w diecezji Nimes. Wiele lat przebywał w zupełnej samotności, rozmawiając tylko z Bogiem. Wkrótce jednak po całej Francji rozeszła się wieść o cudach przez niego dokonywanych. Popularność świętego pustelnika wciąż rosła. Król darzył go wielkim szacunkiem. Ta sama legenda głosi, że król, bawiąc na polowaniu, zapędził się za oswojoną łanią, która żywiła świętego, odnalazł go i zbudował mu klasztor, gdyż św. Idzi nie dał się namówić do porzucenia swojej samotni. Przyjął do niej wszakże kilku uczniów, tworząc w ten sposób początek wspólnoty zakonnej. Zachowywała ona ustaloną przez niego regułę. Później zakon przyjął regułę św. Benedykta. Św. Idzi zmarł prawdopodobnie około roku 712. Był jednym z najpopularniejszych świętych średniowiecza; wiele kościołów, również w Polsce, wzniesiono pod jego wezwaniem. Modlitwa Patrona Panie, pozwól nam w czasie naszej ziemskiej wędrówki nieustannie myśleć o sprawach niebios i naśladować przykład doskonałości ewangelicznej, jaki nam dałeś w osobie św. Idziego opata. Amen. Dalej MENU
Ołtarze W centralnej części , w niszy figura Najświętszego Serca Chrystusa- polichromowana. Po bokach na ozdobnych konsolach umieszczone rzeźby: św. Jana Jałmużnika (po lewej) i św. Jana Kantego (po prawej). Ołtarz zwieńczony jest obrazem św. Mikołaja. Na mensie ołtarza znajduje się ikona Matki Bożej Nieustającej pomocy w złoconej ramie. MENU Dalej
W części centralnej wizerunek Chrystusa Przemienionego W części centralnej wizerunek Chrystusa Przemienionego. Malowidło na desce nakryte sukienką (XVII w.) Przeniesiony w 1774 r. ze zniszczonej kaplicy zamkowej w Melsztynie. W części centralnej wizerunek Chrystusa Przemienionego. Malowidło na desce nakryte sukienką (XVII w.) Przeniesiony w 1774 r. ze zniszczonej kaplicy zamkowej w Melsztynie MENU Dalej
Ołtarz boczny (środek nawy głównej, lewa strona)- św. Józefa Autor: Piotr Kornecki Czas powstania: lata 50-70 Styl: rokokowy Materiał, technika: drzewo srebrzone polichromowane złoconel. Ołtarz boczny (środek nawy głównej, lewa strona)- św. Józefa Autor: Piotr Kornecki Czas powstania: lata 50-70 Styl: rokokowy Materiał, technika: drzewo srebrzone polichromowane złocone MENU Dalej
Ołtarz boczny (środek nazwy głównej, prawa strona)- św. Tekli Autor: Piotr Kornecki Czas powstania: II poł. XVII w. Styl: rokokowy Materiał, technika: drzewo srebrzone polichromowane złocone Ołtarz boczny (środek nazwy głównej, prawa strona)- św. Tekli Autor: Piotr Kornecki Czas powstania: II poł. XVII w. Styl: rokokowy Materiał, technika: drzewo srebrzone polichromowane złocone MENU Dalej
Ołtarz w kaplicy św. Józefa Ołtarz w kaplicy św. Józefa. W kaplicy bocznej znajduje się ołtarz z czarnego marmuru przeniesiony w schyłku XVIII w. ze zniszczonej kaplicy zamkowej w Melsztynie. Ołtarz w kaplicy św. Józefa. W kaplicy bocznej znajduje się ołtarz z czarnego marmuru przeniesiony w schyłku XVIII w. ze zniszczonej kaplicy zamkowej w Melsztynie MENU Dalej
*Odpust parafialny: - 1 września –patrona św. Idziego Opata - 2 października-Matki Boskiej Różańcowej - Na przełomie września i października 2010 odbyły się Misje Święte. - 2 października 2010 r. rozpoczęła się peregrynacja obrazu Matki Boskiej Zakliczyńskiej Pani Różańcowej i trwa nadal MENU Dalej
Porządek nabożeństw w kościele p.w. Św. Idziego Opata w Zakliczynie Niedziela: Msze św.-6.30, 8.30, 9.30, 11.00, 17.00 (latem); 16.00 (zimą) Dni powszednie Msze św.- 6.00, 6.30, 18.00 (latem); 17 (zimą) Raz w tygodniu Środa - Nowenna do MB Nieust. – Pomocy -18.00/17.00 Piątek – Nabożeństwo do Miłosierdzia B. -18.00/17.00 Raz w miesiącu: I czwartek – Nowenna do P.J. Przemienionego -18.00/17.00 Ostatnia sobota – Nowenna do MB Zakliczyńskiej – 18.00/17.00 13 maja – pierwsza procesja fatimska w rocz. Objawień; od czerwca do października – 5 sobót fatimskich: procesja różańcowa w pierwszą sobotę m-ca- 18.00 W kościołach filialnych nabożeństwa odbywają się: w niedzielę i święta: Wróblowice – 8.30 Stróże- 10.00 w I piątki: Wróblowice, Stróże – 17.00 Nasza parafia w internecie: www.parafia. zakliczyn.iap.pl; e-mail: parafia@parafia.zakliczyn.iap.pl Konto parafialne: Bank Spółdzielczy Rzemiosła w Krakowie O/Zakliczyn W skrócie: BSR w Krakowie O/Zakliczyn 37-85890006-0140-0000-0765-0001 MENU Dalej
Przy parafii działa Niepubliczne Przedszkole p.w. Świętej Rodziny prowadzone przez siostry ze Zgromadzenia Św. Józefa MENU Dalej
Opracowanie prezentacji: Renata Pawłowska – nauczyciel katecheta MENU