Dedukcja. Źródła poznania

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Opracował Sebastian Szram WBMiZ – ZiIP III – ZP4
Advertisements

FENOMENOLOGIA jeden z najważniejszych nurtów XX wieku.
Kartezjusz i Racjonalizm
Berkeley’a krytyka filozofii przyrody Newtona
Metafizyczny idealizm subiektywny (immanentny i transcendentalny)
Matematyka Dyskretna, G.Mirkowska, PJWSTK
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
RENESANS Burckard stwierdził słusznie, że:
Największą zasługą Lockea jest sformułowanie podstawy filozoficznej i ideowej pod całą epokę oświecenia; nada jej charakter skrajnego empiryzmu w połączeniu.
Humea krytyka pojęć przyczynowości i substancji Andrzej Łukasik Instytut Filozofii UMCS
10. Zagadnienia granic poznania I Idealizm epistemologiczny
INDUKCJONIZM NAIWNY Nauka wychodzi od obserwacji
Indukcjonistyczna filozofia nauki
Prawda.
Umiejętności logiczne
Źródła i granice poznania
Źródła poznania.
Sceptycyzm i logika zdań
Granice poznania. Granice poznania.
Problem psychofizyczny
Metoda intuicyjno-dedukcyjna a metoda aksjomatyczno-dedukcyjna
Rachunek nazw Rachunek nazw.
Główne pojęcia logiki.
Granice poznania.
Zagadnienie granic poznania – idealizm i realizm
EMPIRYZM BRYTYJSKI PROBLEM ŹRÓDEŁ I METOD POZNANIA
WCZESNA FILOZOFIA NOWOŻYTNA XV-XVII wiek
FILOZOFIA NOWOŻYTNA XVI-XIX wiek cz
EMPIRYZM BRYTYJSKI ZESTAWIENIE
Św. Tomasz z Akwinu ( ).
Gnozeologia – epistemologia 2010
Paradoksy logiczne i inne 4 marca 2010.
Ciała subtelne ciało atmaniczne ciało buddialne ciało przyczynowe
WCZESNA FILOZOFIA NOWOŻYTNA XV-XVII wiek HISTORIA ETYKI (HISTORIA FILOZOFII)
Rachunki Gentzena Joanna Witoch.
FILOZOFIA NOWOŻYTNA XVII-XVIII WIEK
FILOZOFIA NOWOŻYTNA XVII-XVIII WIEK
FILOZOFIA NOWOŻYTNA XVIII wiek– pocz. XX wieku
Empiryzm, racjonalizm, irracjonalizm
Epistemologia jako dyscyplina filozoficzna
„Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy. Sam Bóg zaszczepił w ludzkim sercu pragnienie poznania prawdy,
2014/2015 FILOZOFIA NOWOŻYTNA Miłowit Kuniński Kolegium Filozoficzno-Teologiczne Polskiej Prowincji Dominikanów.
Sylogistyka II Michał Białek.
KNW- Wykład 3 Powtórzenie. PROGRAM WYKŁADU NR 3 Przykładowe zadania z logiki Modele możliwych światów.
Filozoficzno-Teologiczne
David Hume ( ) Chciał być „Newtonem nauk o człowieku”. Uważał, że wszystkie nauki (oprócz matematyki i logiki), również filozofia, powinny kierować.
George Berkeley ( ) Biskup Dublina
Przełom XVI / XVII w. Epoka rewolucji naukowej: „Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie niż się ich śniło waszym filozofom” (Szekspir)
Baruch Spinoza ( ) „Najszlachetniejszy i najbardziej godny miłości z wielkich filozofów” (B. Russell). Narzucił całej filozofii metodę matematyczną.
Przełom XVI / XVII w. Epoka rewolucji naukowej: „Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie niż się ich śniło waszym filozofom” (Szekspir)
Gotfried Wilhelm Leibniz ( ) – ostatni, który wiedział wszystko.
Czym jest to co zwiemy nauką A. Chalmers, rozdziały I-III
Empiryzm, racjonalizm, irracjonalizm
FilozofiA.
Wykład nr 2 Wielkie pytania filozoficzne
Zagadnienie granic poznania – idealizm i realizm Andrzej Łukasik Zakład Ontologii i Teorii Poznania Instytut Filozofii UMCS
Wstęp do filozofii Wykład nr 5 (JW) Argument ontologiczny jako przykład argumentacji filozoficznej.
Funktory zdaniotwórcze ekstensjonalneintensjonalne.
Metodologia nauk (1) Elementy logiki 1. Logika Logika = nauka o języku jako systemie znaków, w szczególności o związkach między wartościami logicznymi.
Wykład I: Pytania o logikę
Problem umysł-ciało (mind-body problem)
Schyłek Średniowiecza Pomiędzy nauką a religią
(empiryzm, racjonalizm, irracjonalizm) Renata Ziemińska
Rekonstrukcja argumentu
KARTEZJUSZ i PASCAL
Berkeley’a krytyka filozofii przyrody Newtona
…czyli nie taki diabeł straszny
Epistemologia jako subdyscyplina
PREZENTACJA DLA KLASY 7 SP DO LEKCJI 5
Zapis prezentacji:

Dedukcja. Źródła poznania

Tautologie i prawa logiki Formuła (  )  (  ) jest schematem zdania prawdziwego bez względu na to, jakie zdania (prawdziwe, czy fałszywe) zostaną podstawione na miejsce zmiennych  i . Źródła poznania

Tautologie i prawa logiki (  )  (  ) Na przykład: niech  znaczy „Funio kocha Kundzię”, zaś  „Funio ożeni się z Kundzią”. Wówczas zdanie „Jeżeli jest tak, że jeżeli Funio kocha Kundzię, to się z nią ożeni, to Funio nie kocha Kundzi lub się z nią ożeni” jest prawdziwe bez względu na to, co faktycznie dzieje się między Funiem i Kundzią. Źródła poznania

Tautologie i prawa logiki Zdania o tej własności (tj. prawdziwe bez względu na fakty) nazywają się tautologiami, zaś schematy takich zdań prawami logiki (prawami KRZ). Niektórzy autorzy stosują nieco inną terminologię: nazywają zdania prawdziwe bez względu na fakty prawdami logicznymi, zaś tautologiami nazywają prawa logiki. Czyli formuła (  )  (  ) jest prawem logiki. Źródła poznania

Twierdzenie o dedukcji wtw 1  2  … n   jest prawem logiki Źródła poznania

Przykład wnioskowania Nigdy nie wygrzebiemy się z długów, chyba że stryj Walenty sypnie groszem. A na pewno nie sypnie, jeżeli nie przejmie kamienicy po prababce Adeli. Skąd płynie jedyna pocieszająca konkluzja: jeśli uda się mu z kamienicą, to długi spłacimy. Źródła poznania

Przykład wnioskowania Nigdy nie wygrzebiemy się z długów, chyba że stryj Walenty sypnie groszem. A na pewno nie sypnie, jeżeli nie przejmie kamienicy po prababce Adeli. Skąd płynie jedyna pocieszająca konkluzja: jeśli uda się mu z kamienicą, to długi spłacimy.  = „(kiedyś) wygrzebiemy się z długów” = „spłacimy długi”  = „stryj Walenty sypnie groszem”  = „stryj Walenty przejmie kamienicę po prababce Adeli” = „uda mu się z kamienicą” Źródła poznania

Przykład wnioskowania Nigdy nie wygrzebiemy się z długów, chyba że stryj Walenty sypnie groszem. A na pewno nie sypnie, jeżeli nie przejmie kamienicy po prababce Adeli. Skąd płynie jedyna pocieszająca konkluzja: jeśli uda się mu z kamienicą, to długi spłacimy.  = „(kiedyś) wygrzebiemy się z długów” = „spłacimy długi”  = „stryj Walenty sypnie groszem”  = „stryj Walenty przejmie kamienicę po prababce Adeli” = „uda mu się z kamienicą” „chyba że” = „jeżeli nie”. „skąd płynie jedyna pocieszająca konkluzja” = |= „na pewno”: zwrot emfatyczny, można pominąć Źródła poznania

Przykład wnioskowania Nigdy nie wygrzebiemy się z długów, chyba że stryj Walenty sypnie groszem. A na pewno nie sypnie, jeżeli nie przejmie kamienicy po prababce Adeli. Skąd płynie jedyna pocieszająca konkluzja: jeśli uda się mu z kamienicą, to długi spłacimy.  = „(kiedyś) wygrzebiemy się z długów” = „spłacimy długi”  = „stryj Walenty sypnie groszem”  = „stryj Walenty przejmie kamienicę po prababce Adeli” = „uda mu się z kamienicą” Schemat rozumowania:   ,    |=    Źródła poznania

Przykład wnioskowania   ,    |=    wtw (  )  (  )  (  ) jest prawem logiki Źródła poznania

(  )  (  )  (  ) Metoda nie wprost (  )  (  )  (  ) 1  0 Źródła poznania

(  )  (  )  (  ) Metoda nie wprost (  )  (  )  (  ) 1  0 1 1 1  0 Źródła poznania

(  )  (  )  (  ) Metoda nie wprost (  )  (  )  (  ) 1  0 1 1 1  0  1 0  Źródła poznania

Metoda nie wprost (  )  (  )  (  ) 1  0 1 1 1  0 (  )  (  )  (  ) 1  0 1 1 1  0  1 0  Schemat nie jest prawem logiki, bo gdy  jest fałszywe, a  prawdziwe, to każde podstawienie do schematu jest fałszywe Źródła poznania

Metoda nie wprost (  )  (  )  (  ) (  )  (  )  (  ) Schemat nie jest prawem logiki, bo gdy  jest fałszywe, a  prawdziwe, to każde podstawienie do schematu jest fałszywe Dlatego wniosek    nie wynika logicznie z przesłanek   ,    Źródła poznania

Metoda nie wprost Nigdy nie wygrzebiemy się z długów, chyba że stryj Walenty sypnie groszem. A na pewno nie sypnie, jeżeli nie przejmie kamienicy po prababce Adeli. Skąd płynie jedyna pocieszająca konkluzja: jeśli uda się mu z kamienicą, to długi spłacimy. Wniosek nie wynika logicznie z przesłanek, ponieważ nawet jeżeli stryj Walenty przejmie kamienicę po prababce Adeli (), to niekoniecznie sypnie groszem (). A jeśli nawet , to nie ma gwarancji, że wygrzebiemy się z długów (), bo może grosza być za mało albo możemy wszystko przehulać. Źródła poznania

Wiemy, jak wnioskować z prawdziwych przesłanek Wiemy, jak wnioskować z prawdziwych przesłanek. Ale skąd wziąć te przesłanki? Źródła poznania

Irracjonalizm Zmysły i rozum nie wystarczą do poznania Ale mamy jakieś poznanie Źródła poznania

Irracjonalizm Zmysły i rozum nie wystarczą do poznania Ale mamy jakieś poznanie Zatem są jakieś inne źródła poznania iluminacja Źródła poznania

Irracjonalizm Zmysły i rozum nie wystarczą do poznania Ale mamy jakieś poznanie Zatem są jakieś inne źródła poznania iluminacja intuicja (Bergson) Źródła poznania

Irracjonalizm/racjonalizm Irracjonalizm prowadzi do elitaryzmu poznawczego http://astro.eco.pl/irracjonalizm.html Źródła poznania

Irracjonalizm/racjonalizm Irracjonalizm prowadzi do elitaryzmu poznawczego problem: jak odróżnić wybrańca od samozwańca http://astro.eco.pl/irracjonalizm.html Źródła poznania

Irracjonalizm/racjonalizm Irracjonalizm prowadzi do elitaryzmu poznawczego problem: jak odróżnić wybrańca od samozwańca Racjonalizm zakłada egalitaryzm poznawczy Źródła poznania

Racjonalizm Kartezjusz Sceptycyzm metodyczny: Odrzucić wszystko, w co można wątpić. René Descartes (1596-1650) Rozprawa o metodzie 1637. Źródła poznania

Racjonalizm Kartezjusz Sceptycyzm metodyczny: Odrzucić wszystko, w co można wątpić. Zmysły mogą mnie łudzić. René Descartes (1596-1650) Rozprawa o metodzie 1637. Źródła poznania

Racjonalizm Kartezjusz Sceptycyzm metodyczny: Odrzucić wszystko, w co można wątpić. Zmysły mogą mnie łudzić. Że postrzegam, rozumuję, pragnę, czyli myślę, jest niewątpliwe. René Descartes (1596-1650) Rozprawa o metodzie 1637. Źródła poznania

Racjonalizm Kartezjusz Sceptycyzm metodyczny: Odrzucić wszystko, w co można wątpić. Zmysły mogą mnie łudzić. Że postrzegam, rozumuję, pragnę, czyli myślę, jest niewątpliwe. Cogito ergo sum. René Descartes (1596-1650) Rozprawa o metodzie 1637. Źródła poznania

Dowód ontologiczny Kartezjusza Jestem rzeczą myślącą (duszą). Źródła poznania

Dowód ontologiczny Kartezjusza Jestem rzeczą myślącą (duszą). Jestem niedoskonałą rzeczą myślącą. Źródła poznania

Dowód ontologiczny Kartezjusza Jestem rzeczą myślącą (duszą). Jestem niedoskonałą rzeczą myślącą. Mam ideę doskonałości. Źródła poznania

Dowód ontologiczny Kartezjusza Jestem rzeczą myślącą (duszą). Jestem niedoskonałą rzeczą myślącą. Mam ideę doskonałości. Nie mogę być jej autorem. Źródła poznania

Dowód ontologiczny Kartezjusza Jestem rzeczą myślącą (duszą). Jestem niedoskonałą rzeczą myślącą. Mam ideę doskonałości. Nie mogę być jej autorem. Mam ją od rzeczy doskonałej, Boga. Źródła poznania

Dowód ontologiczny Kartezjusza Jestem rzeczą myślącą (duszą). Jestem niedoskonałą rzeczą myślącą. Mam ideę doskonałości. Nie mogę być jej autorem. Mam ją od rzeczy doskonałej, Boga. Bóg istnieje. Źródła poznania

Błąd kategorialny Nie mogę być autorem idei doskonałości, bo nic doskonałego nie może pochodzić od czegoś mniej doskonałego. Ukryte założenie: idea doskonałości jest doskonała Przesunięcie kategorialne Źródła poznania

I dalej… Bóg jest dobry, zatem nie może mnie łudzić. Błędy poznawcze są skutkiem mojej niedoskonałości. Świat istnieje. Istnieją dusze i ciała. Źródła poznania

Natywizm Mamy jakieś idee wrodzone. Źródła poznania

Natywizm Mamy jakieś idee wrodzone. Natywizm Platona: teoria anamnezy: Dusza przed wcieleniem przebywała w świecie idei. Zapomina o nich pod wpływem ciała. Źródła poznania

Natywizm Mamy jakieś idee wrodzone Natywizm Platona: teoria anamnezy: Dusza przed wcieleniem przebywała w świecie idei. Zapomina o nich pod wpływem ciała. Własnym wysiłkiem może je sobie przypominać. Ciało jest więzieniem duszy. Źródła poznania

Natywizm Mamy jakieś idee wrodzone Natywizm Platona: teoria anamnezy: Dusza przed wcieleniem przebywała w świecie idei. Zapomina o nich pod wpływem ciała. Własnym wysiłkiem może je sobie przypominać. Ciało jest więzieniem duszy. Natywizm jako forma aprioryzmu: Jest jakieś poznanie a priori, tj. niezależne od doświadczenia. Źródła poznania

Empiryzm genetyczny Krytyka teorii idei wrodzonych. Umysł jest tabula rasa na której doświadczenie zapisuje swoje znaki. John Locke (1632-1704) Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego (1670) Źródła poznania

Empiryzm genetyczny Krytyka teorii idei wrodzonych. Umysł jest tabula rasa na której doświadczenie zapisuje swoje znaki. Źródła idei: zmysły refleksja John Locke (1632-1704) Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego (1670) Źródła poznania

Empiryzm genetyczny Skrajny nominalizm. Esse est percipi. George Berkeley (1685-1753) Traktat o zasadach poznania ludzkiego (1710) Źródła poznania

Empiryzm genetyczny Skrajny nominalizm. Esse est percipi. Istnieją tylko idee (barwy, dźwięki, czucia dotykowe, smaki, zapachy) i umysły. George Berkeley (1685-1753) Traktat o zasadach poznania ludzkiego (1710) Źródła poznania

Empiryzm genetyczny Skrajny nominalizm. Esse est percipi. Istnieją tylko idee (barwy, dźwięki, czucia dotykowe, smaki, zapachy) i umysły. Tzw. przedmioty materialne są tylko zespołami idei. George Berkeley (1685-1753) Traktat o zasadach poznania ludzkiego (1710) Źródła poznania

Empiryzm genetyczny Skrajny nominalizm. Esse est percipi. Istnieją tylko idee (barwy, dźwięki, czucia dotykowe, smaki, zapachy) i umysły. Tzw. przedmioty materialne są tylko zespołami idei. Rzeczy materialne nie mają żadnego substancjalnego podłoża. George Berkeley (1685-1753) Traktat o zasadach poznania ludzkiego (1710) Źródła poznania

Argument przeciw solipsyzmowi Nad niektórymi ideami nie mam władzy. Idee nie działają przyczynowo. Źródła poznania

Argument przeciw solipsyzmowi Nad niektórymi ideami nie mam władzy. Idee nie działają przyczynowo. Zatem idee aktualnie postrzegane pochodzą od innego umysłu. Źródła poznania

Argument przeciw solipsyzmowi Nad niektórymi ideami nie mam władzy. Idee nie działają przyczynowo. Zatem idee aktualnie postrzegane pochodzą od innego umysłu. Istnieje Bóg, który postrzega wszystkie idee. Źródła poznania

Argument przeciw solipsyzmowi Nad niektórymi ideami nie mam władzy. Idee nie działają przyczynowo. Zatem idee aktualnie postrzegane pochodzą od innego umysłu. Istnieje Bóg, który postrzega wszystkie idee. Bóg wywołuje we mnie idee według praw, które ustanowił. Źródła poznania

Argument przeciw solipsyzmowi Nad niektórymi ideami nie mam władzy. Idee nie działają przyczynowo. Zatem idee aktualnie postrzegane pochodzą od innego umysłu. Istnieje Bóg, który postrzega wszystkie idee. Bóg wywołuje we mnie idee według praw, które ustanowił. O istnieniu innych umysłów wnioskuję na zasadzie analogii. Źródła poznania