NEGOCJACE ZBIOROWE NEGOCJACJE- stanowią proces dwustronnego(czasami trójstronnego) komunikowania się stron, których interesy są rozbieżne, w celu osiągnięcia porozumienia. Negocjacje zbiorowe-stosuje się do wszystkich negocjacji, między pracodawcą, grupą pracodawców- z jednej strony, a organizacją pracowników z drugiej w celu: a/ określenia warunków pracy i zatrudnienia, b /regulacji stosunków między pracodawcami i pracownikami, c/ regulacji stosunków między pracodawcami lub ich organizacjami lub organizacjami pracowników

Funkcje negocjacji zbiorowych 1. Sposób rozwiązywania problemów pracowniczych, 2. Przyczyniają się do partycypacji pracowniczej w podejmowaniu decyzji strategicznych, 3. Są elementem kreowania prawa, kształtowania Układów Zbiorowych Pracy /UZP/, 4. Kształtują elementy polityki rynku pracy, a podjęte wspólne decyzje umożliwiają osiąganie pokoju społecznego, 5. Z p.w. pracowników pełnią funkcję ochronną 6. Z p.w. Pracodawców są jedną z metod unikania sporów, 7.Są powszechną i dominującą formą regulacji zbiorowych stosunków pracy.

Współczesne kierunki rozwoju negocjacji zbiorowych Od przetargów i walki - do porozumienia i współpracy Od przetargów ekonomicznych- po formę współudziału pracowników w zarządzaniu firmą. Od rozwiązywania sporów- do negocjacji zapobiegających powstawaniu sporów. Od negocjacji skoncentrowanych na podziale- do starania stron do zwiększenia „ masy” do podziału Od rozwiązywania problemów - do negocjacji kształtujących klimat współpracy i wzajemnego zaufania. Od negocjacji zakładowych- do ponadzakładowych, do trójstronnych oraz uwzględniających interes publiczny

Główne czynniki mające wpływ na negocjacje zbiorowe równowaga stron, rachunek korzyści i strat, partnerstwo stron, zasadę dobrej wiary i woli porozumienia, rzetelna wiedza o przedmiocie negocjacji, dysponowanie sprawdzonymi modelami negocjacji, posiadanie sprawdzonych procedur, umiejętności i zdolności negocjatorów.

CELE ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH w NZ: Utrzymanie lub poprawa warunków pracy, Troska o bezpieczeństwo pracy i świadczenia socjalne, Podnoszenie kwalifikacji pracowników, Zgoda na większą mobilność pracowników Utrzymanie (i) wzrost pozycji Związków Zawodowych, Utrzymanie pozycji liderów związkowych+ reelekcja

CELE PRACODAWCÓW W NZ: Przetrwanie i rozwój firmy, Uzyskanie akceptacji na realizację programu restrukturyzacji, Wzmocnienie pozycji firmy na konkurencyjnym rynku, Minimalizacja lub utrzymanie kosztów płac na określonym poziomie, Powiązanie systemu płac z efektami pracy( z produktywnością), Zbudowanie sprawiedliwych systemów motywacyjnych, Ograniczanie czasu pracy w godzinach nadliczbowych, Zapewnienie zgodności Zakładowego Sytemu Wynagradzania z Ponadzakładowymi Układami Zbiorowymi

Zakres negocjacji na szczeblu makro(kom.trójstr) Dochody, Inflacja, Stopa bezrobocia, Czas pracy( miesięczny, tygodniowy), Szkolenia zawodowe.

Negocjacje szczebla sektorowo-gałęziowego czas pracy, szkolenia zawodowe, nowa klasyfikacja zawodowa, wynagrodzenia-zwłaszcza minimalne, przedsięwzięcia promujące mobilność pracowników, możliwość przejścia na wcześniejszą emeryturę.

Negocjacje szczebla mikro wynagrodzenia, szkolenia zawodowe, skutki nowych technologii, Czas pracy, bezpieczeństwo zatrudnienia, proces restrukturyzacji firmy, nowa klasyfikacja zawodowa, sposoby ingerencji w rynek pracy.

Reprezentatywność pracobiorców w pluraliźmie związkowym Odrębne negocjacje z każdym związkiem, Wspólna reprezentacja związkowa wszystkich związków, Prowadzenie wspólnych rokowań przez odrębne reprezentacje związków zawodowych, Wybór związku reprezentatywnego na danym szczeblu negocjacji

ZASDY ORGANIZACYJNE PROWADZENIA WŁAŚCIWYCH NEGOCJACJI: 1. Jedna lub kilka rund,ale o określonym czasie 2. Szefowie zespołów powinni posiadać pełnomocnictwa, 3. Każda strona udostępnia drugiej informacje dot.przedmiotu negocjacji, 4. Propozycje i postulaty -na piśmie, 5. Można wprowadzać nowych negocjatorów- ale za zgodą stron, 6. Przewodniczący zespołów negocjatorów powinni podpisywać sprawy uzgodnione( z datą), 7. W czasie pracy są możliwe przerwy techniczne- dla wykonania konsultacji, 8. Strony negocjacji mogą pogrupować ogół spraw w pakiety i negocjować je osobno( np..oddzielenie spraw ekonomicznych od pozaekonomicznych)

PRAKTYCZNE WSKAZÓWKI DLA NEGOCJATORÓW: Koncentruj się na głównym argumencie, pozostałe na później, Nie odpowiadaj kontrpropozycją- argumenty i rozwaga, Skoncentruj się na decydentach zespołu przeciwnego, mówcie jednym głosem, Słuchaj uważnie i cierpliwie, miej szacunek dla drugiej strony, Bądź dobrym obserwatorem i elastycznym negocjatorem, Stawiaj pytania i nie bój się pytań, Dbaj o rzeczowe, jasne i zwięzłe wyrażanie swoich myśli, Nie wydawaj werdyktów przed zakończeniem dyskusji, kreuj i utrzymuj przyjazny klimat negocjacji, Nie dopuszczaj do spirali konfliktu, Ostrożnie ale rzeczowo krytykuj, Nie dopuść do przerostu formy nad treścią, Unikaj takich słów, stwierdzeń które mogą zepsuć klimat negocjacji, Przewiduj konsekwencje danego rozwiązania, skutki porozumień, układów, paktów

Sztuka ustępowania Ustępstwa powinny być niewielkie, Ustępstwa powinny być stopniowo malejące, Ustępować należy powoli i niełatwo, Nie każde ustępstwo partnera negocjacji musi być odwzajemnione, Równe ustępstwa nie są zawsze sprawiedliwe, Unikaj zasady „ dzielenia różnicy na pół”, Ostrożnie należy traktować absurdalne propozycje drugiej strony, Nie idź pierwszy na ustępstwa w ważnych sprawach, Należy wystrzegać się eskalacji ustępstw pod koniec negocjacji, Każde ustępstwo powinno sprawić drugiej stronie max satysfakcji, Pamiętaj o udzielonych ustępstwach i przypominaj o nich oponentom.