Pierwsza pomoc w przypadku Wychłodzenia i przegrzania

Spis treści Oparzenia Odmrożenia Hipotermia Hipertermia

Oparzenie uszkodzenie skóry i w zależności od stopni oparzenia także głębiej położonych tkanek lub narządów wskutek działania ciepła

Stopnie oparzeń I stopnia- obejmuje tylko naskórek, objawami są zaczerwienienie skóry i ból. II stopnia- obejmuje naskórek i część skóry właściwej, pojawiają się pęcherze z surowiczym płynem.

Stopnie oparzeń c.d. III stopnia- martwica obejmuje skórę właściwą wraz z naczyniami i nerwami skórnymi wraz z tkanką tłuszczową. IV stopnia- martwica sięga tkanek głębiej położonych. Obejmuje mięśnie, ścięgna, kości.

Głębokość oparzeń

Reguła dziewiątek Wallace'a Reguła ta służy do orientacyjnego określenia poparzonej powierzchni ciała. Pozwala przy uwzględnieniu głębokości oparzeń ustalić ciężkość urazu.

Ocena ciężkości oparzeń Głębokość oparzenia Lekkie Średnio ciężkie Ciężkie I i II stopień <15% 15-30% >30% III stopień <5% 5-15% >15%

Pierwsza pomoc Przemywamy skórę czystą, chłodną (nie lodowatą) wodą przez 20 minut lub do ustania bólu Zakładamy wilgotny opatrunek z jałowej gazy Delikatnie nakładamy bandaż Przy poparzeniu jamy ustnej poszkodowany powinien ssać kawałki lodu, lub płukać gardło zimną wodą wzywamy pogotowie gdy poparzenie: I stopnia obejmuje 30% powierzchni ciała, II stopnia obejmuje 20% powierzchni ciała, III stopnia obejmuje 5-10% powierzchni ciała

Odmrożenie Uszkodzenie skóry, powstające w wyniku działania na nią niskiej temperatury. Ciężkość i rozległość uszkodzenia skóry zależą od temperatury otoczenia czasu, w jakim skóra była poddana działaniu niskiej temperatury.

Głębokość odmrożenia I stopień – charakteryzuje się przejściowymi zaburzeniami w krążeniu krwi w skórze, bólem, często silnym, bladością lub sino-czerwonym zabarwieniem skóry, obrzękiem, pieczeniem i świądem skóry. II stopień – odmrożenia to pojawiające się na skórze pęcherze z płynem surowiczym. III stopień – martwica powierzchowna skóry. IV stopień – martwica głęboka, której ulegają np. palce, uszy lub nos. W takim przypadku może dojść do samoistnej amputacji odmrożonej części ciała.

Leczenie odmrożeń Przeniesienie od ciepłego pomieszczenia. Należy zdjąć z poszkodowanego mokre, zimne ubranie. Jeśli odmrożeniu uległy palce, trzeba zanurzyć je w letniej wodzie, początkowo o temperaturze 30°C, a następnie 36°C. Poszkodowanemu podaje się ciepłe (nie gorące) napoje. Po ociepleniu odmrożonych części ciała, należy jeśli to możliwe ułożyć je nieco wyżej i okryć. Jeśli poszkodowany jest przytomny i dobrze się czuje, a do dyspozycji jest ogrzewany samochód, można odtransportować go do lekarza, jeśli nie – należy wezwać pogotowie ratunkowe.

Hipotermia Czyli przechłodzenie organizmu Jest dolegliwością, w wyniku której temperatura ciała (u ludzi) spada poniżej bezwzględnego minimum normy fizjologicznej czyli 36 °C. Stan taki jest spowodowany zbyt szybkim ochładzaniem organizmu w stosunku do jego zdolności wytwarzania ciepła. Najczęściej jest to spowodowane działaniem zimnego powietrza a zwłaszcza zimnej wody i/lub zahamowaniem procesów przemiany materii. Przechłodzenia i odmrożenia zdarzają się również w temperaturze powyżej 0 °C.

Stadia wychłodzenia Łagodne objawy (34-35 °C) Umiarkowane objawy (30-34 °C) osoba wciąż jest w stanie sobie pomóc uczucie marznięcia, zimne ręce i stopy, drżenie mięśni, osłabienie ramion i nóg zawroty głowy, dezorientacja i niepokój, osoba nie jest w stanie sobie pomóc wzmocnione objawy takie jak powyżej, a ponadto: ból z zimna, brak wrażliwości na bodźce, skurcze mięśni, utrata poczucia czasu i zachowania energii, apatyczne zachowanie i zaburzenia świadomości.

Stadia wychłodzenia Ostre objawy (28-30 °C) Krytyczne objawy (poniżej 28 °C) ofiara w średnim lub złym stanie zmniejszenie drżenia lub jego ustanie, wzrastająca sztywność mięśni, postępująca utrata świadomości, poszkodowany przypomina pijanego; bełkot, niezborność ruchowa, może nie pozwolić sobie pomóc, utrata świadomości, stan ogólny przypominający śmierć, nikłe lub niewyczuwalne oddychanie, puls wolny i słaby lub niewyczuwalny, brak reakcji źrenic na światło, spowodowany niedotlenieniem mózgu, zimna skóra, przyjmująca sino-zielony kolor.

Leczenie hipotermii ogrzanie by ustabilizować temperaturę następnie powinno nastąpić powolne, samoistne ogrzanie się ciała gwałtowne ogrzewanie, takie jak gorąca kąpiel lub prysznic może być fatalne w skutkach

Zastosowanie hipotermii w medycynie operacji takich jak przeszczep serca. Kontrolowana hipotermia umożliwia przeprowadzanie stosuje się w przypadku zatrzymania akcji serca Obniżenie temperatury ciała do 32-34 °C na 12-24 godziny ratunkowych oraz na oddziałach intensywnej opieki medycznej Taką terapię coraz częściej stosuje się w szpitalnych oddziałach

Hipertermia stan bardzo podwyższonej temperatury ciała, bardzo wysoka gorączka (powyżej 41 stopni Celsjusza), wymaga podjęcia kroków ochładzających organizm, w przeciwnym wypadku grozi uszkodzeniem mózgu lub nawet śmiercią. Objawy hipertermii: osłabienie organizmu bóle i zawroty głowy mdłości zaburzenia widzenia

Leczenie hipertermii Leczenie hipertermii polega na stopniowym ochładzaniu organizmu i usunięciu przyczyny podwyższonej temperatury

Podział hipertermii Hipertermia Sztuczna Hipertermia sztuczna znajduje zastosowanie w leczeniu chorób nowotworowych Zazwyczaj w hipertermii sztucznej stosuje się temperatury od 42°C do ok. 47°C. Naturalna Przykładem bardziej niebezpiecznej hipertermii naturalnej jest udar cieplny

Powrót do: Oparzenia Odmrożenia Hipotermia Hipertermia