Wydział Prewencji KWP w Białymstoku Prawna ochrona dzieci w Polsce Wydział Prewencji KWP w Białymstoku

DZIECKO – OSOBA DO 18 R. Ż.

Konstytucja Rzeczpospolitej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Art. 72 Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka. Każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją. W polskim systemie prawnym naczelnym aktem jest konstytucja, która zapewnia ochronę praw dziecka. W pkt. 2 tegoż art. zawarty jest zapis, że dziecko pozbawione opieki rodzicielskiej ma prawo do opieki i pomocy władz publicznych.

Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy Art. 92 Dziecko pozostaje aż do pełnoletniości pod władzą rodzicielską (tzn. do chwili ukończenia przez dziecko osiemnastu lat. Wyjątek stanowią kobiety, które za zgodą Sądu Rodzinnego wstąpiły w związek małżeński po ukończeniu szesnastu lat, przez co uzyskały pełnoletniość. W takich przypadkach władza rodzicielska rodziców ustaje z chwilą zawarcia związku małżeńskiego przez ich dziecko). KRIO zawiera przepisy regulujące stosunki pomiiędzy małżonkami, rodzicami a dziećmi i opiekunami a dziećmi. W myśl KRiO dziecko od momentu urodzenia do chwili uzyskania pełnoletniości pozostaje pod władzą rodzicielską. Czym jest władza rodzicielska? Jest to szczególna więź prawna pomiędzy rpdzicami a dzieckiem, której treścią jest: -piecza, czyli obowiązek i prawo wychowywania dzieci, - reprezentacja, czyli przedstawicielstwo (w imieniu dziecka), - zarządzanie majątkiem dziecka.

CZYNY KARALNE NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE PRZECIWKO DZIECIOM art. 104 k.w. - skłanianie do żebrania małoletniego lub osoby bezradnej albo pozostającej w stosunku zależności art. 105 k.w. - rażące naruszenie obowiązków wynikających z władzy rodzicielskiej art. 106 k.w. - dopuszczenie do przebywania małoletniego do lat 7 w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia i życia art. 157 k.k. - uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia art. 160 k.k. - narażenie na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu art. 197 k.k. - zgwałcenie – doprowadzenie do obcowania płciowego przemocą, groźbą lub podstępem Co się dzieje, gdy rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej, gdy działają na szkodę dziecka? W takich przypadkach mamy zazwyczaj doczynnienia z INGERENCJĄ. Czasem jest to ingerencja instytucji takich jak szkoła, przedszkole, ośrodki pomocowe. Częściej jednak jest to ingerencja organów ścigania bądź sądu rodzinnego. Dotyczy to zazwyczaj drastycznych przypadków, wyczerpujących znamiona przestępstw czy wykroczeń.

CZYNY KARALNE NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE PRZECIWKO DZIECIOM art. 200 k.k. - doprowadzanie małoletniego poniżej 15 r.ż. do obcowania płciowego lub innej czynności seksualnej; pornografia z udziałem małoletniego art. 201 k.k. - kazirodztwo – obcowanie płciowe z dzieckiem, bratem lub siostrą art. 207 k.k. - znęcanie się fizyczne lub psychiczne nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny art. 208 k.k. - rozpijanie małoletniego, poprzez dostarczanie napoju alkoholowego, ułatwianie jego spożycia lub nakłanianie go do spożycia art. 210 k.k. - porzucenie osoby małoletniej do lat 15 albo osoby nieporadnej

ZAWIADAMIANIE KTO MOŻE ZAWIADOMIĆ ? każdy (również dziecko) KOGO? Sąd Rejonowy Wydział Rodzinny i Nieletnich opiekę społeczną, KRPA, placówki pomocowe działające w trybie interwencyjnym ORGANY ŚCIGANIA - Policja, Prokuratura JAK? pisemnie (również anonimowo) – pocztą, faxem, mailem ustnie – telefonicznie, bezpośrednio Co możemy zrobić, gdy podejrzewamy, że dziecko jest krzywdzone? Przeanalizować czynniki ryzyka, zdiagnozować przypadek (obserwacja dziecka pod kątem występowania objawów krzywdzenia dziecka, przeprowadzić rozmowę z rodzicami, z dzieckiem, zgłosić podejrzenia dyrektorowi placówki, wreszcie przeprowadzić konsultacje z przedstawicielami innych instytucji.

Kto powinien/ kto ma obowiązek zawiadomić?

ART. 304 KODEKSU POSTĘPOWANIA KARNEGO §1 KAŻDY DOWIEDZIAWSZY SIĘ O POPEŁNIENIU PRZESTĘPSTWA ŚCIGANEGO Z URZĘDU MA SPOŁECZNY OBOWIĄZEK ZAWIADOMIĆ O TYM PROKURATORA LUB POLICJĘ. §2 Instytucje państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub Policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa W tym miejscu pozwolę sobie zacytować słowa autorek poradnika „Dziecko pod parasolem prawa” (p. Jolanty Zmarzlik i Emilii Neuman). „W praktyce może

ART. 12 USTAWY O PRZECIWDZIAŁANIU PRZEMOCY W RODZINIE OSOBY, KTÓRE W ZWIĄZKU Z WYKONYWANIEM SWOICH OBOWIĄZKÓW SŁUŻBOWYCH POWZIĘŁY PODEJRZENIE O POPEŁNIENIU PRZESTĘPSTWA Z UŻYCIEM PRZEMOCY WOBEC CZŁONKÓW RODZINY, POWINNY NIEZWŁOCZNIE ZAWIADOMIĆ O TYM POLICJĘ LUB PROKURATORA.

ART. 572 § 1. KODEKSU POSTĘPOWANIA CYWILNEGO KAŻDY, KOMU ZNANE JEST ZDARZENIE UZASADNIAJĄCE WSZCZĘCIE POSTĘPOWANIA Z URZĘDU, OBOWIĄZANY JEST ZAWIADOMIĆ O NIM SĄD OPIEKUŃCZY.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ