1

DANE INFORMACYJNE Nazwa szkoły: Zespół Szkół im. Anieli hr. Potulickiej w Wojnowie ID grupy: 96/37_MP_G2 Opiekun: Anna Nowakowska Kompetencja: Matematyczno- przyrodnicza Temat projektowy: „Optyka dla każdego” Semestr/rok szkolny: V - 2011/2012 2

Spis treści: Wykonawcy prezentacji. Nasza praca na zajęciach. Złudzenia optyczne. Przyrządy optyczne. Soczewki. Światło i barwy światła. Zjawiska przyrodnicze Zwierciadła optyczne Oko i wady wzroku Bibliografia

OPTYKA DLA KAŻDEGO

Wykonawcy : Kamila Kropiwnicka (pomocnik kronikarza) Emilia Łukowiak (lider i kronikarz) Agata Krzewska (zastępca lidera)

Bartosz Mikulski Paulina Borzyszkowska Arek Lewandowski

Paweł Paluszek Patryk Cholewiński Jan Jackowski Sandra Przekwas

NASZA PRACA NA ZAJĘCIACH

ORGANIZACJA PRACY. Na zajęciach każdy angażował się w organizację i zadania postawione przed nami. Na pierwszych zajęciach musieliśmy wszystko ustalić, rozwiązać test i zapoznać się z podstawowymi pojęciami.

Bartek i Agata spisują pojęcia.

Sprawna organizacja pracy.

DOŚWIADCZENIA Z ODBICIEM ŚWIATŁA W BOMBCE. Na jednych z pierwszych zajęć wykonaliśmy doświadczenie polegające na odbiciu światła w bombkach choinkowych – błyszczących i matowych. Utrwaliliśmy to na zdjęciu.

OKULARY OBRAZUJĄCE WADY WZROKU. By uświadomić sobie jak muszą sobie radzić osoby z wadami wzroku takimi jak widzenie punktowe lub całkowity brak wzroku – wykonaliśmy okulary przedstawiające poszczególne wady.

OBSERWACJA ZJAWISK OPTYCZNYCH. Temat opierał się na optyce więc konieczne było zrobienie doświadczeń, które mogły pokazać nam poszczególne zjawiska takie jak odbicie czy załamanie światła.

UCZYLIŚMY SIĘ TEŻ O… Przyrządach optycznych. Uczyliśmy się nazewnictwa i zastosowania oraz tego jak je rozpoznać.

ZŁUDZENIA OPTYCZNE Wszystko co widzimy, może być postrzegane w inny sposób. Dlatego pytam siebie; czy wszystko na co patrzymy nie jest iluzją?" - Sandro del Prete

Czym jest złudzenie optyczne? Złudzenie optyczne (optical illusion) - jest to błędne postrzeganie pewnych własności elementów rysunku, np. ich wielkości (irradiacja), prostoliniowości, wzajemnej równoległości itp. Zjawisko ma podłoże psychologiczne, wynika z kontekstowego rozpoznawania obrazów przez mózg.

Przykłady złudzeń

Porównywanie

Manipulacja perspektywą

Zegar Kropki na zegarze wydają się poruszać zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara.

Fala

Złudzenie Ponzo

Złudzenia optyczne w sztuce Wielu artystów korzystało z możliwości jakie dają złudzenia optyczne. Byli to np.: Andrea Pozzo – włoski malarz iluzjonista. Na sklepieniu kościoła św. Ignacego Loyoli w Rzymie stworzył kwadraturę, czyli iluzjonistyczny obraz fikcyjnej architektury. Maurits Cornelis Escher – holenderski grafik i rysownik. W swoich pracach wykorzystywał figury niemożliwe i inne złudzenia. Julian Beever – brytyjski artysta, który stworzył wiele obrazów na chodnikach europejskich i amerykańskich miast. Dzięki znakomitemu opanowaniu praw perspektywy stwarzały one iluzję trójwymiarowości.

Czy rysunki się poruszają ?

Przyrządy optyczne

Przyrząd optyczny-urządzenie służące do zmieniania drogi promieni świetlnych, a czasem także promieni niektórych innych form promieniowania elektromagnetycznego. W zależności od konstrukcji, służyć może do różnych celów, jak np. obserwacji obiektów trudno lub wręcz w ogóle nierozpoznawalnych za pomocą nieuzbrojonego ludzkiego oka (obiektów zbyt małych), obserwacji obiektów zasłoniętych dla bezpośredniej obserwacji, projekcji lub ekspozycji obrazów, nadania oświetleniu odpowiedniego kierunku i kształtu, lub też korekty wad wzroku.

Aparat fotograficzny Urządzenie służące do wykonywania zdjęć fotograficznych. Pierwowzorem aparatu fotograficznego było urządzenie nazywane camera obscura. Tradycyjny aparat fotograficzny jest urządzeniem przystosowanym do naświetlania materiału światłoczułego, umieszczanego we wnętrzu aparatu w postaci zwiniętej błony, wymiennej kasety z błonami ciętymi, lub też kliszy szklanej. Obecnie aparaty fotograficzne na błony małoobrazkowe są wypierane przez aparaty cyfrowe, gdzie elementem światłoczułym jest matryca z elementami fotoelektrycznymi.

Podstawowe części składowe tradycyjnego aparatu: - obiektyw fotograficzny - migawka ze spustem - korpus światłoszczelny - układ celowniczy - mechanizm do przesuwu i wymiany błony fotograficznej - elementy dodatkowe: gniazdo synchronizacji lampy błyskowej lampa błyskowa dalmierz światłomierz samowyzwalacz

Diaskop Rzutnik przeźroczy (diaskop lub krótko – rzutnik) – urządzenie projekcyjne służące do wyświetlania przezroczy (diapozytywów) na ścianie lub ekranie projekcyjnym. Rzutnik umożliwia prezentację w powiększeniu przezroczy oświetlonych światłem przechodzącym. Wykorzystując rzutnika tworzono całe diaporamy Ma zastosowanie jako sprzęt dydaktyczny, lecz ze względu na coraz powszechniejsze użycie aparatów cyfrowych jest coraz częściej wypierany przez projektory komputerowe, umożliwiające rzucanie na ścianę obrazów nieruchomych lub ruchomych bezpośrednio z aparatów cyfrowych, komputera, lub innych nośników danych w zastępstwie wyświetlania ich na monitorze komputerowym.

Grafoskop Grafoskop, zwany również projektoskopem lub rzutnikiem pisma – urządzenie projekcyjne służące do wyświetlania na ekranie projekcyjnym obrazów lub tekstu.

Lorneta Lorneta (lornetka) – przyrząd optyczny w postaci dwóch lunet, sprzężonych równolegle. Umożliwia obuoczną obserwację odległych obiektów. Lorneta jest tak skonstruowana, aby dawała obraz prosty, czyli nie odwrócony. Zaletą lornety w porównaniu z lunetą (przy tej samej średnicy obiektywu) jest jaśniejszy obraz o większej rozdzielczości. Rozstawienie lunet wpływa także na wrażenie plastyczności obrazu dając efekt stereoskopowy Lorneta jest nazwą przyrządu optycznego, w praktyce większość lornet jest niewielkich rozmiarów, stąd nazywane są lornetkami.

Teleskop Teleskop– przyrząd optyczny złożony z dwóch elementów optycznych: obiektywu i okularu (teleskop soczewkowy) lub z okularu i zwierciadła (teleskop zwierciadlany), połączonych tubusem. Służy do powiększania odległych obrazów. Zarówno teleskop soczewkowy, jak i teleskop zwierciadlany dają obraz rzeczywisty powiększony, odwrócony lub prosty.

Lupa Lupa – przyrząd optyczny służący do bezpośredniej obserwacji drobnych blisko położonych przedmiotów. W ścisłym znaczeniu tego słowa jest to soczewka skupiająca dająca co najmniej trzykrotne powiększenie. Soczewki dające mniejsze niż trzykrotne powiększenie nazywane są szkłami powiększającymi. Lupa zbudowana jest zazwyczaj z jednej soczewki skupiającej lub z zespołu blisko siebie położonych soczewek umieszczonych w oprawce.

Mikroskop Mikroskop-urządzenie służące do obserwacji małych obiektów, zwykle niewidocznych gołym okiem. Mikroskop pozwala spojrzeć w głąb mikroświata.

Peryskop Peryskop-przyrząd optyczny służący do obserwacji przedmiotów znajdujących się poza polem widzenia obserwatora lub zakrytych przeszkodami. Pierwotna koncepcja opierała się na systemie luster umocowanych na wysięgniku, później lustra lub pryzmaty umieszczano w obudowie. Wynalazcą peryskopu był gdański astronom Jan Heweliusz.

Schemat optyczny wojskowego peryskopu ręcznego Schemat optyczny wojskowego peryskopu ręcznego. 1 - okular 2 - pryzmat 3 - rękojeść 4 - 6 - soczewki 5 - tubus peryskopu 7 - soczewki obiektywu 8 - soczewki polowe 9 - pryzmat 10 - okienko

Monokl Monokl - przyrząd optyczny służący do korekty wad wzroku lub uzyskania określonego wyglądu, rodzaj ozdoby. Jest to rodzaj okularów na jedno oko, utrzymywanych na miejscu i we właściwej pozycji dzięki ciasnemu osadzeniu w okolicy oczodołów, tak, że górna krawędź monokla oparta jest o łuk brwiowy od jego wewnętrznej strony, zaś dolna podtrzymywana jest przez fałdek skóry oczodołu. Monokl często bywał przymocowany na łańcuszku do kieszeni kamizelki fraka, tzw. wizytki.

Reflektor Reflektor - zwierciadło optyczne wklęsłe, służące do ograniczenia padającej na nie wiązki energii o charakterze falowym (np. promieniowanie elektromagnetyczne, fala akustyczna) do wiązki równoległej lub wąskiego kąta bryłowego. Służy do zwiększenia gęstości energii danej fali. Lustro to działa jak soczewka skupiająca. Reflektor służy do ułatwienia obserwacji danego zjawiska falowego, lub wysłania fal w określonym kierunku.

Zwierciadło optyczne Zwierciadło optyczne, lustro – gładka powierzchnia o nierównościach mniejszych niż długość fali świetlnej. Z tego względu zwierciadło w minimalnym stopniu rozprasza światło, odbijając większą jego część. Dawniej zwierciadła wykonywano poprzez polerowanie metalu, później została opanowana technologia nakładania na taflę szklaną cienkiej warstwy metalicznej (zwykle srebra) metodami chemicznymi. Obecnie lustra produkuje się poprzez próżniowe naparowanie na szkło cienkiej warstwy metalu (najczęściej glinu).

Okulary Okulary korekcyjne - przyrząd optyczny znoszący lub zmniejszający skutki wrodzonej lub nabytej wady wzroku, takiej jak nadwzroczność, krótkowzroczność, astygmatyzm (niezborność), czy starczowzroczność.

SOCZEWKI

Soczewka Proste urządzenie optyczne składające się z jednego lub kilku sklejonych razem bloków przezroczystego materiału.

Symbole soczewek Skupiająca Rozpraszająca

Ognisko i ogniskowa Najczęściej spotykany typ soczewki to soczewka sferyczna, której przynajmniej jedna powierzchnia jest wycinkiem sfery. Każda z powierzchni takiej soczewki może być wypukła, wklęsła lub płaska i stąd mówi się o soczewkach dwuwypukłych, płasko-wklęsłych

Wady soczewek Idealna soczewka skupia równoległą wiązkę światła w jednym punkcie i wytwarza ostry obraz przedmiotu, różniący się od niego jedynie powiększeniem. Rzeczywiste soczewki charakteryzują się aberracjami, przez co wytworzony przez nie obraz jest zniekształcony. Wady te wynikają zarówno z niedokładności wykonania, jak i z fizycznych właściwości soczewek, przede wszystkim ich grubości (szczególnie różnic grubości pomiędzy środkiem a brzegami soczewki) oraz zależności współczynnika załamania materiału, z którego są wykonane, od długości fali. Ten drugi rodzaj aberracji usuwa się, zastępując pojedynczą soczewkę układem soczewek.

Zastosowanie Soczewki są stosowane w wielu przyrządach optycznych do tworzenia obrazu lub kształtowania wiązki światła w : - mikroskopach - lunetach - lornetkach - lupach - okularach leczniczych

Budowa soczewek Zwykle są one wykonane ze szakla, ale zdarzają się też soczewki z tworzyw sztucznych. Mamy soczewki płaskie, wklęsłe i wypukłe.

Rodzaje soczewek - soczewki dwustronnie wypukłe; - soczewki dwustronnie wklęsłe; - soczewki wklęsło - płaskie; - soczewki wklęsło - wypukłe; - soczewki płasko - wypukłe; - soczewki wypukło - wklęsłe.

Równania soczewek Ze wzoru łatwo można odczytać, że gdy , czyli padające promienie stają się równoległe do osi optycznej, wówczas . Oznacza to, że promienie po przejściu przez soczewkę skupiają się w odległości f od soczewki, czyli w ognisku. Równanie jest symetryczne ze względu na zamianę x z y. Oznacza to, że można odwrócić bieg promieni i będą poruszały się one po tej tym samym torze. Jeżeli zatem źródło światła umieszczone zostanie w ognisku, po przejściu przez soczewkę promienie będą równoległe do osi optycznej.

Soczewka korekcyjne Soczewki korekcyjne służą do wyrównywania wad wzroku: wrodzonych lub nabytych. Mogą to być soczewki jednodniowe, tygodniowe, dwutygodniowe, miesięczne,

Soczewka kontaktowa Soczewka kontaktowa (niewłaściwie nazywana też szkłem kontaktowym) – soczewka umieszczana bezpośrednio na rogówce oka. Służy do korygowania wad wzroku, pełni funkcje opatrunkowe lub kosmetyczne (np. zmiana koloru oczu).

Światło i barwy światła

Barwa światła Barwa światła – w technice świetlnej często używa się pojęcia światło białe chłodne, białe ciepłe, światło dzienne. O tym jaka jest barwa światła mówi pojęcie którego znaczenia trzeba szukać w technice barw. Światło słoneczne w ciągu dnia zmienia się w następujący sposób: rano w letni dzień około 3000 K w południe w letni dzień 4000 – 5000 K w zimowy pochmurny dzień w południe około 6500 K. Temperatury barwowe źródeł swiatła: zwykła żarówka 2700 K – barwa ciepła żarówki halogenowe 3100 K – bielsze światło niż żarówki zwykłe świetlówki w zależności od rodzaju mogą oferować barwy od 2700 do 8000 K.

Spektrum Elektromagnetyczne Oddzielnie pokazany jest zakres promieniowania widzialnego Światło widzialne – ta część promieniowania elektromagnetycznego, na którą reaguje siatkówka oka człowieka w procesie widzenia. Dla promieniowanie to zawiera się w przybliżeniu w zakresie długości fal 380-780 nm (co najmniej).

Energia promieniowania słonecznego Energia promieniowania słonecznego (irradiancja) zawiera się w większości pomiędzy falami o długości 280-4000 nm W tabeli podany jest podział promieniowania słonecznego w różnych pasmach. Bliska

Rozproszenie światła na kroplach deszczu, czyli jak powstaje tęcza Zjawisko tęczy powstaje przez rozszczepienie światła białego i odbicie go wewnątrz kropel deszczu. Światło słoneczne wpada do kropli deszczu, tam właśnie się załamuje , a równocześnie zawraca. Pierwszym człowiekiem, który zadowalająco wyjaśnił zjawisko tęczy był Rene Descartes (Kartezjusz).

Zjawiska Przyrodnicze

Tęcza zjawisko optyczne i meteorologiczne występujące w postaci charakterystycznego wielobarwnego łuku, widocznego gdy Słońce oświetla krople wody w ziemskiej atmosferze. Tęcza powstaje w wyniku rozszczepienia światła załamującego się i odbijającego się wewnątrz kropli wody (np. deszczu) o kształcie zbliżonym do kulistego.

Zorza polarna zjawisko świetlne obserwowane na wysokich szerokościach geograficznych, występuje głównie za kołem podbiegunowym, chociaż w sprzyjających warunkach bywa widoczna nawet w okolicach 50. równoleżnika. Zdarza się, że zorze polarne obserwowane są nawet w krajach śródziemnomorskich.

Zjawisko Brockenu. Zjawisko Brockenu jest zjawiskiem świetlnym rzadko występującym w atmosferze ziemskiej. Powstaje w górach, przy niskim położeniu Słońca nad horyzontem, gdy powiększony do nadnaturalnej wielkości cień obserwatora pojawia się na rozpostartych wprost przed nim, albo niżej od niego chmurach warstwowych, zalegających w dolinach (tzw. morze chmur, morze mgieł).

Halo Halo jest jednym z ciekawszych zjawisk świetlnych (optycznych) na niebie i powstaje na skutek załamania światła w chmurze zawierającej kryształki lodu. Występuje, jako barwny, biały lub w przeważającej części biały, świetlisty pierścień, w którego środku znajduje się tarcza Słońca lub Księżyca. Krąg ten ma zwykle słabo widoczne zabarwienie czerwone od wewnątrz i w rzadkich przypadkach fioletowe na zewnątrz.

Miraż zjawisko powstania pozornego obrazu odległego przedmiotu w wyniku różnych współczynników załamania światła w warstwach powietrza o różnej temperaturze, a co za tym idzie, gęstości. Początkowo fatamorganą nazywano miraże pojawiające się w Cieśninie Mesyńskiej, gdzie są one najefektowniejsze. W Polsce pojawiają się na Pustyni Błędowskiej oraz na Wyżynie Śląskiej. Miraże dzielą się na 2 rodzaje – miraż dolny i górny.

Zaćmienie słońca i księżyca powstaje, gdy Księżyc znajdzie się pomiędzy Słońcem a Ziemią i tym samym przesłoni światło słoneczne.

Cień obszar, do którego nie dociera światło bezpośrednio ze źródła światła na skutek obecności przeszkody ustawionej na drodze promieni świetlnych, nieprzepuszczającej światła. W zależności od źródła światła mówi się o cieniu słonecznym, księżycowym i in. W zależności od obiektu przesłaniającego światło mówi się o cieniu np. Księżyca (podczas zaćmienia Słońca cień ten pada na Ziemię), cieniu budynku, człowieka.

Półcień jeśli mamy do czynienia z przeszkodą usytuowaną na drodze promieni świetlnych biegnących od kilku punktowych źródeł światła lub od jednego źródła rozciągłego, to obok obszaru cienia całkowitego powstają także półcienie, tzn. obszary, do których dociera światło od niektórych tylko źródeł punktowych lub od części źródła rozciągłego

ZWIERCIADŁA OPTYCZNE

Zwierciadło optyczne, lustro – gładka powierzchnia o nierównościach mniejszych niż długość fali świetlnej. Z tego względu zwierciadło w minimalnym stopniu rozprasza światło, odbijając większą jego część. Dawniej zwierciadła wykonywano poprzez polerowanie metalu, później została opanowana technologia nakładania na taflę szklaną cienkiej warstwy metalicznej (zwykle srebra) metodami chemicznymi. Obecnie lustra produkuje się poprzez próżniowe naparowanie na szkło cienkiej warstwy metalu (najczęściej glinu).

Rodzaje zwierciadeł Ze względu na kształt powierzchni, zwierciadła dzieli się na: płaskie wklęsłe (skupiające) wypukłe (rozpraszające)

Zwierciadło płaskie W zwierciadle płaskim obraz obiektu konstruuje się poprzez wykonanie odbicia symetrycznego względem płaszczyzny zwierciadła. Jest to obraz pozorny, nieodwrócony i tej samej wielkości.

ZWIERCIADŁO PŁASKIE

OBRAZ POZORNY

ZWIERCIADŁO WKLĘSŁE

ZWIERCIADŁO WYPUKŁE

Wady zwierciadeł Ze względu na fakt, iż zwierciadło zmienia bieg promieni tak samo, niezależnie od długości fali światła, zwierciadła pozbawione są aberracji chromatycznych. Bieg odbitych promieni podlega jednak aberracjom optycznym: - zwierciadła sferyczne ze względu na swój kształt posiadają aberrację sferyczną - zwierciadła paraboliczne nie posiadają aberracji sferycznej, występuje w nich natomiast zniekształcenie o nazwie koma.

ABBERACJA CHROMATYCZNA- ZWIĄZANA Z DYSPERSJĄ

ABBERACJA OPTYCZNA

ABBERACJA SFERYCZNA ZWIĄZANA Z GRUBOŚCIĄ SOCZEWKI

Zastosowanie Zwierciadła płaskie są typem najczęściej spotykanym w życiu codziennym: lustra i lusterka powszechnego użytku (ścienne, łazienkowe, kieszonkowe, dekoracyjne itp.), lustra fenickie, w lustrzankach jako element kierujący światło do wizjera, podnoszony na czas robienia zdjęcia, w laserach jako elementy ograniczające wnękę rezonansową, jako elementy zmieniające bieg światła w urządzeniach optycznych, Niekiedy w miejsce zwierciadeł stosuje się pryzmaty dobrane tak, by wewnątrz nich zachodziło całkowite wewnętrzne odbicie – np. w lornetkach.

Zastosowanie Lustro wypukłe. Zwierciadła wypukłe oraz wklęsłe stosowane są między innymi w: teleskopach, obiektywach lustrzanych, "powiększających" lusterkach kosmetycznych, samochodowych lusterkach wstecznych, lustrach ustawianych przy drogach w miejscach szczególnie niebezpiecznych, o ograniczonej widoczności, lampach i reflektorach lupach mikroskopach aparatach fotograficznych projektoskopach. Zwierciadła mogą służyć także do odbijania promieniowania elektromagnetycznego spoza zakresu fal światła widzialnego, tak jak ma to miejsce w przypadku anteny satelitarnej, czy teleskopu rentgenowskiego.

„OKO I WADY WZROKU”

OKO Oko   narząd receptorowy  umożliwiający widzenie. W najprostszym przypadku chodzi o zdolność wykrywania pewnego zakresu  promieniowania elektromagnetycznego. Bardziej skomplikowane oczy są w stanie dostarczyć informacje o kierunku padania światła, jego intensywności oraz kształtach obiektów.

BUDOWA OCZU

WADY WZROKU Wada wzroku- niezdolność oka do tworzenia prawidłowo zogniskowanego obrazu na plamce żółtej lub centralnej części siatkówki.

JAGLICA Osobom starszym, a także tym, które przebywały w Afryce i Azji, znana jest choroba zakaźna oczu zwana jaglicą. Obecnie w Polsce występuje bardzo rzadko. Wywołana jest przez zarazek zaliczany do wirusów, przenosi się za pośrednictwem owadów i przedmiotów wspólnego użytku. Charakteryzuje się rozwojem w spojówce żółtawych grudek, przypominających jagły, które stopniowo wzrastają, potem pękają, wydzielając substancję silnie zakaźną. Choroba obejmuje powieki i rogówkę, doprowadzając stopniowo do upośledzenia wzroku. Leczenie musi być prowadzone w szpitalach i przychodnich okulistycznych.

Zaćma Zapalenia twardówki Zaćmą, czyli kataraktą, nazywamy zmętnienie soczewki oka. Powstaje ono z wielu przyczyn, niezupełnie poznanych, a powodujących zaburzenia przemiany materii soczewki i utratę jej przejrzystości. Zapalenia twardówki Przyczyną choroby są zakażenia bakteryjne, grzybicze lub odczyny alergiczne. Najczęściej występuje ona u osób z chorobami reumatycznymi. Objawem zakażenia jest ograniczone, silne przekrwienie twardówki, przeświecające fioletowo przez spojówkę. Czasem tworzą się guzkowate nacieki, bardzo bolesne przy ucisku. Zapaleniu towarzyszą zwykłe bóle oka. Leczenie polega na podawaniu antybiotyków, zgodnie z zaleceniami okulisty.

JASKRA W prawidłowym oku odbywa się stale krążenie płynu śródocznego, który odżywia przejrzyste tkanki oka i utrzymuje prawidłowe ciśnienie śródoczne. Jaskra polega na podwyższeniu tego ciśnienia i może powstawać z różnych przyczyn.

ZAPALENIE BRZEGÓW POWIEK Najczęstszą chorobą powiek jest zapalenie ich brzegów łączące się często z zapaleniem spojówek. Objawy są bardzo charakterystyczne: brzeg powieki jest zaczerwieniony tworzą się łuski i owrzodzenia u nasady rzęs. rzęsy wypadają , a u brzegu powieki powstają blizenki. przyczyną choro-by może być: zakażenie bakteryjne, schorzenia ogólne, nie wyrównane wady refrakcji.

WYTRZESZCZ OKA Jednym z głównych objawów zmian chorobowych w oczodole jest wytrzeszcz gałki ocznej. Wysuwa się ona wtedy ku przodowi, czasem przemieszcza się w kierunku poziomym lub pionowym. Wytrzeszczowi towarzyszą często: ograniczenie ruchomości oka, obrzęk i przekrwienie powiek oraz spojówek, niekiedy bolesność samoistna lub w czasie poruszania okiem. Częstą przyczyną obustronnego wytrzeszczu są choroby gruczołu tarczowego .Może on występować w postaci złośliwej, z dużym obrzękiem spojówki i utrudnieniem zamykania powiek. Stan ten wymaga szybkiego leczenia przez internistę i okulistę, gdyż nawet krótkotrwała niedomykalność powiek może doprowadzić do ciężkiego uszkodzenia rogówki. Wytrzeszcz jednostronny może być spowodowany stanem zapalnym tkanek oczodołu. Miejscem wyjścia zakażenia jest najczęściej gałka oczna, zatoki przynosowe, jama czaszki. Poza wytrzeszczem występują obrzęk, zaczerwienie oraz bolesność powiek i spojówek, podwyższenie temperatury ciała. Objawów tych nie należy lekceważyć, gdyż zakażenia oczodołowe mogą szybko rozprzestrzenić się, dając groźne dla życia powikłania ogólne. Konieczna jest więc możliwie szybka pomoc lekarza.

CHOROBA ZEZOWA NIEDOWIDZENIE OKA Niedowidzenie oka jest następstwem nie leczonego zeza. Jeśli oko odchyla się od położenia prawidłowego, wtedy obraz świata zewnętrznego pada na inną część siatkówki niż w oku zdrowym patrzącym na wprost. Powoduje to duże zaburzenia widzenia i wyłącznie oka zezującego z obuocznego widzenia. Po pewnym czasie niedowidzenie utrwala się i leczenie staje się mało skuteczne.

OCZOPLĄS Oczopląs jest to zjawisko polegające na mimowolnych, rytmicznych drganiach gałek ocznych, najczę-ściej w płaszczyźnie poziomej. Występuje on w różnych chorobach ośrodkowego układu nerwowego oraz w wadach rozwojowych oka połączonych z dużym osłabieniem wzroku. Leczenie oczopląsu jest bardzo trudne, a jego skuteczność ograniczona. W każdym przypadku zeza lub oczopląsu u małego dziecka konieczne jest dokładne badanie oka, gdyż zarówno zez, jak i oczopląs mogą być objawami towarzyszącymi innym poważnym chorobom narządu wzroku.

B i b l i o g r a f i a http://www.sciaga.pl http://www.bryk.pl http://pl.wikipedia.org http://www.fizycznyswiat.pl http://www.matematyka.pl http://www.bionovo.pl Podręcznik do fizyki w gimnazjum Nowa Era, GWO Zeszyt ćwiczeń do fizyki w gimnazjum Nowa Era, GWO

Dziękujemy i pozdrawiamy

109