Projekt ROZWÓJ PRZEZ KOMPETENCJE jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego Program Operacyjny Kapitał Ludzki CZŁOWIEK – NAJLEPSZA INWESTYCJA Publikacja jest współfinansowana przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego Prezentacja jest dystrybuowana bezpłatnie

DANE INFORMACYJNE ID grupy: 96/g2_mp Lokalizacja: Gdynia Kompetencja: matematyczno-przyrodnicza (specjalność: chemia) Temat projektowy: Czas wyboru nadszedł: zostań chemikiem Semestr/rok szkolny: semestr I, 2011/2012

Spis treści Doświadczenie 1: Przeżywalność larw w zależności od zasolenia wody. Doświadczenie 2: Krojenie rdzeni osadów i uzyskiwanie wód porowych. Doświadczenie 3: Oznaczanie ortofosforanów w wodach porowych. Doświadczenie 4: Oznaczanie chlorków w wodzie morskiej. Chemia w przemyśle kosmetycznym Chemia w medycynie / medycynie sądowej Chemia w fotografii Chemia w rolnictwie

Doświadczenie 1 - Przeżywalność larw 17. września przeprowadzono doświadczenie, mające wykazać zależność między zasoleniem środowiska życia larw (ochotki i wodzienie) a ich śmiertelnością. Doświadczenie było przeprowadzane w dwóch grupach (ochotki, wodzienie). W każdej grupie przygotowano roztwory soli o stężeniu 0, 10, 25, 40, 60 PSU.

Doświadczenie 1 – c.d. Roztwory przelano na szalki Petriego, na każdej szalce umieszczono po 10 larw. Po upływie określonego czasu sprawdzono ile larw przeżyło w wodzie o określonym zasoleniu. Doświadczenie 1 – przeżywalność larw z zależności od zasolenie wody

(zdjęcie) Liczba żywych okazów Czas (w minutach) Roztwór 1. 0 Roztwór Roztwór Roztwór Roztwór Tabela wyników (ochotki)

Liczba żywych okazów Czas (w minutach) Roztwór 1. 0 Roztwór Roztwór Roztwór Roztwór Tabela wyników (wodzienie)

W Wyniki Wysokość zasolenia środowiska wpływa na śmiertelność larw wprost proporcjonalnie. Wodzienie najlepiej czują się w czystej wodzie. W zasolonej i mocno zasolonej ich żywotność jest bardzo niska. Ochotki zrobiły nam psikusa, gdyż przeżywały w mocno zasolonej wodzie, a umierały w czystej.

Doświadczenie 2 Krojenie rdzeni osadów Na zajęciach dnia 15 października kroiliśmy rdzeń pobrany we wrześniu z centralnej części Zatoki Gdańskiej z głębokości 80 m.

Do krojenia używaliśmy wyciskacza do rdzeni, nożyka, którym kroiliśmy rdzeń, plastikowej łyżeczki, którą umieszczaliśmy pokrojony rdzeń w plastikowych torebeczkach (musieliśmy pamiętać o tym, żeby nie zanieczyścić próbki). Wody porowe z rdzeni uzyskaliśmy przy pomocy Rhizonów lub odwirowując próbkę osadu z określonej warstwy. Krojenie rdzeni osadów – c.d.

Wnioski Im głębiej tym gęstszy osad. Podczas krojenia niektórych warstw wydzielał się gaz o nieprzyjemnym zapachu – siarkowodór. W warstwach osadu zawierających dużo gazu widoczne były pory podobne do dziur w serze. Osad w niższych warstwach miał konsystencję galarety.

Doświadczenie 3. – oznaczanie ortofosforanów w wodach porowych Badanie przeprowadziliśmy w następujących etapach: przygotowanie pięciu roztworów do krzywej wzorcowej o stężeniach: [µmol/dm3] 1,053; 2,160; 3,159; 5,265. dodanie odczynników do roztworów wzorcowych i próbek zmierzenie absorbancji roztworów wzorcowych oraz próbek na spektrofotometrze przy długości fali 880 nm

Krzywa wzorcowa

Na zajęciach pobraliśmy wodę morską, a następnie oznaczaliśmy w niej metodą miareczkowania zawartość anionów chlorkowych Cl¯. W tym celu do próbki dodaliśmy 0,5 ml chromianu potasu (wskaźnik), a następnie dodawaliśmy titrant. Wytrącał się biały, serowaty osad AgCl. Po strąceniu wszystkich jonów chlorkowych, zaczął się strącać osad chromianu srebra Ag 2 CrO 4, a roztwór zmienił barwę na pomarańczową. Na koniec obliczyliśmy stężenie anionów chlorkowych w badanej próbce. Doświadczenie 4. – Oznaczanie chlorków w wodzie morskiej

Obliczenia

Wyniki Stężenie anionów chlorkowych w wodzie morskiej wynosiło 3,795 mg/dm 3. Z naszych wyliczeń wynika, że zasolenie wody morskiej przy bulwarze w Gdyni dnia roku było równe 6,87 PSU. Podobny wynik otrzymaliśmy podczas bezpośredniego pomiaru salinometrem.

Pierwiastki i związki chemiczne w przemyśle kosmetycznym Agar - właściwości żelujące, poprawia rozsmarowywalność i zapobiega wysychaniu kosmetyków emulsyjnych. Karagen - emulgator, środek osłaniający. Dzięki właściwościom hydrofilowym utrzymuje wilgotność. Fukoidyna i laminaryna – działanie antykoagulacyjne.

Kwas alginowy – mydła. Jest dobrym stabilizatorem i zagęstnikiem. Jego sole alginiany, stymulują przemianę materii i wiążą substancje szkodliwe. Mannitol - alkohol działający bakteriostatycznie i nawilżająco. Fikoerytryna - naturalny barwnik, chroniący przed promieniami UV. Polifenole - mają właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Kwas foliowy - uczestniczy w procesach krwiotwórczych.

Działanie cynku w kosmetyce: o przeciwtrądzikowe o ułatwia gojenie się ran o zwalcza wolne rodniki o cynk mikroporowaty absorbuje nadmiar serum zalegającego pory o działa złuszczając o wspomaga proces leczenia łojotoku Działanie siarki w kosmetyce: o antybakteryjne o przeciwzapalne o oczyszczające pory o przeciwłupieżowe

Działanie srebra w kosmetyce: o bakteriobójcze o bakteriostatyczne o antyseptyczne o konserwujące o Sterylizujące Srebro wykazuje większą aktywność przeciwbakteryjną niż większość stosowanych w kosmetyce konserwantów. Działanie złota w kosmetyce: o ma zdolność nawilżania i regenerowania komórek o zapobiega starzeniu się skóry

· Tusze do rzęs - polietylen, bizmut, chrom, tytan, mangan, azotan srebra - powodują wypadanie rzęs i problemy ze wzrokiem. · Antyperspiranty - aluminium - zatruwają gruczoły limfatyczne i podejrzane są o powodowanie nowotworu piersi, np.: talk - składnik pudru - może powodować rozedmę płuc oraz podejrzany jest o indukowanie raka. · Filtry ochronne powodują alergie, gdyż zawierają formaldehyd, środki konserwujące takie, jak brom, chlor lub jod. Przykładowe szkodliwe substancje w kosmetykach

Chemia w medycynie Wszyscy wiemy, jakie znaczenie ma chemia w projektowaniu i produkcji leków. Jednakże czasem nie zdajemy sobie sprawy z tego, że chemia w medycynie to nie tylko farmacja. Chemia medyczna to również diagnostyka laboratoryjna, badanie struktury DNA i mechanizmów syntezy białek jak i mechanizmów przekazywania informacji w naszych komórkach.

Studia i praca Chemia medyczna jest to kierunek studiów trwający 3 bądź 4 lata. Absolwent może pracować w przemyśle farmaceutycznym, chemicznym a także w ośrodku badawczym/naukowym. Obecnie na polskim rynku pracy nie ma ofert dla absolwentów chemii medycznej; pozostaje im praca w szkole.

Ciekawostki Gdy chemia istniała jedynie pod postacią alchemii, leki produkowano z ziół. Obecnie również niektóre leki produkowane są z ziół. Przełomem w produkcji leków było odkrycie A. Fleminga. W dzisiejszych czasach wysoko rozwinięta chemia sprawiła, że choroby niegdyś nieuleczalne teraz dają wspaniałe efekty leczenia.

Medycyna sądowa Medycyna sądowa jest specjalnością medyczną zajmującą się zagadnieniami dotyczącymi życia i śmierci w świetle prawa. Specjaliści tej dziedziny medycyny zajmują się sekcjami zwłok, oględzinami żywych – poszkodowanych itp. Niestety w obliczu postępujacego rozwoju nauki lekarz zajmujący się ogółem zwłok nie jest w stanie bardziej zagłębić się w każdy aspekt ludzkiego ciała. Z tego powodu medycyna sądowa podzieliła się na kilka dziedzin, m.in. antropologię, toksykologię, hemogenetykę czy serohematologię.

Czym zajmuje się toksykologia? Toksykologia - nauka interdyscyplinarna wyodrębniona z biologii, chemii, medycyny, medycyny weterynaryjnej, farmakologii i innych dziedzin. Dzieli się ją umownie na toksykologię teoretyczną i toksykologię stosowaną. Nazwa "toksykologia" wywodzi się od greckiego słowa τόξον (toxon) - "łuk" oraz toxicos - substancja, którą zatruwano strzały. Toksykologia zajmuje się badaniem własności czynników toksycznych i negatywnymi skutkami ich oddziaływania na organizm.

Alkohol etylowy – wybrane aspekty toksykologiczne i analityczne Środki odurzające i substancje psychotropowe w analizie toksykologicznej Zastosowanie metody GC/MS do analizy leków w materiale biologicznym Oznaczanie trucizn nieorganicznych w materiale biologicznym Badanie materiałów kryjących Badania włókien Badania mikrookruchów szklanych Badania śladów powystrzałowych Zastosowanie elektroforezy kapilarnej do analizy leków w materiale biologicznym Analiza materiału biologicznego - jednoczesne oznaczanie selenu i arsenu metodą atomowej spektrometrii fluorescencyjnej Profilowanie narkotyków techniką chromatografii cienkowarstwowej Co można wykryć w medycynie sądowej dzięki chemii?

Perspektywa zatrudnienia By móc pracować jako lekarz sądowy trzeba najpierw ukończyć studia medyczne a następnie rozpoczną specjalizację z medycyny sądowej. Dla wielu osób nie jest to praca przyjemna a wręcz wielu przyprawia o mdłości, jest jednakże wielu chętnych do zajmowania się dziedziną medycyny.

Chemia w fotografii Fotografia jest oparta na chemii. Błona fotograficzna pokryta jest cienką warstwą światłoczułą będącą zawiesiną bardzo drobno ziarnistego bromku srebra w żelatynie. Jeśli emulsja fotograficzna zostanie nałożona na specjalnego gatunku papier otrzymujemy papier fotograficzny. Po odpowiednim naświetleniu mamy zdjęcie.

Dziedziny fotografii fotografia analogowa od swego powstania oparta jest na chemii światłoczułych związków srebra. Dzieli się na fotografię monochromatyczną i fotografię barwną.. Obraz zapisany na kliszach przenoszony był na papiery o różnych formatach. fotografia cyfrowa – tutaj rejestracja obrazu odbywa się nie na materiale światłoczułym, ale na urządzeniu optoelektronicznym zwanym matrycą (np. w układzie CCD, CMOS) zamontowaną w aparacie cyfrowym.

Podstawowe substancje stosowane w fotografii Amidol Azotan uranylu Bromek potasu Bromek srebra Emulsja Lippmanna Fotonal Hydrofen Kolodium Materiał panchromatyczny Materiał światłoczuły Odbielacz fotograficzny Proszek błyskowy Wzmacniacz fotograficzny

Chemia w rolnictwie Nawozy – produkty przeznaczone do dostarczania roślinom składników pokarmowych lub zwiększania żyzności gleb lub żyzności stawów rybnych, którymi są nawozy mineralne, nawozy naturalne, nawozy organiczne oraz nawozy organiczno-mineralne.

Środki poprawiające właściwości gleby – substancje dodawane do gleby w celu poprawy jej właściwości lub jej parametrów chemicznych, fizycznych, fizyko-chemicznych lub biologicznych.

Pestycydy (łac. pestis – zaraza, pomór, caedo – zabijam) – substancje syntetyczne lub naturalne, stosowane do zwalczania organizmów szkodliwych lub niepożądanych, używane głównie do ochrony roślin uprawnych, lasów, zbiorników wodnych, ale również zwierząt, ludzi, produktów żywnościowych, a także do niszczenia żywych organizmów, uznanych za szkodliwe, w budynkach inwentarskich, mieszkalnych, szpitalnych i magazynach.