Urodzona 7 listopada 1867 roku w Warszawie, zmar ł a 4 lipca 1934 w Passy. Fizyk i chemik polskiego pochodzenia. Wi ę kszo ść ż ycia sp ę dzi ł a we Francji, tam te ż rozwin ęł a swoj ą karier ę naukow ą. Prekursorka nowej ga łę zi chemii – radiochemii. Do jej dokona ń nale żą : opracowanie teorii promieniotwórczo ś ci, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz odkrycie dwóch nowych pierwiastków – radu i polonu. Pod jej osobistym kierunkiem prowadzono te ż pierwsze badania nad leczeniem raka za pomoc ą promieniotwórczo ś ci. Dwukrotnie wyró ż niona Nagrod ą Nobla.

Maria Skłodowska urodziła się jako piąte dziecko w znanej rodzinie nauczycielskiej, wywodzącej się z drobnej szlachty. Ojciec Władysław Skłodowski był nauczycielem matematyki i fizyki oraz dyrektorem kolejno dwóch warszawskich gimnazjów męskich, prowadził również w domu stancję dla chłopców. Matka zaś, Bronisława Boguska, była dyrektorką prestiżowej warszawskiej pensji dla dziewcząt z dobrych domów. Chorowała na gruźlicę i zmarła, gdy Maria miała 11 lat.

Gdy miała 10 lat, Maria Skłodowska rozpoczęła naukę na pensji dla dziewcząt, którą wcześniej prowadziła jej matka, gdy była jeszcze zdrowa; następnie kształciła się w gimnazjum dla dziewcząt, które ukończyła 12 czerwca 1882 otrzymując złoty medal. Kolejny rok spędziła dość beztrosko na wsi u ziemiańskiej rodziny jej ojca, a następnie w Warszawie, gdzie trudniła się okazjonalnym udzielaniem korepetycji. Maria pracowała również jako guwernantka m.in. u ziemiańskiej rodziny Żórawskich, krewnych jej ojca. W trakcie pracy zakochała się z wzajemnością w Kazimierzu Żórawskim, przyszłym wybitnym matematyku, jednak jego rodzice stanowczo odrzucili pomysł ślubu ich syna z ubogą krewną, co skończyło się dla Marii Skłodowskiej utratą pracy.

Maria jako młoda nauczycielka

Po roku spędzonym u rodziny Fuschów w Sopocie, Maria powróciła do Warszawy. Ostatecznie w 1891 roku wyprowadziła się do Francji, gdzie zamieszkała u siostry Bronisławy. Tego samego roku Maria Skłodowska zdała jako pierwsza kobieta w historii egzaminy wstępne na wydział fizyki i chemii Sorbony. W 1893 r. uzyskała licencjat z fizyki i zaczęła pracować jako laborantka w przemysłowym laboratorium zakładów Lippmana. W 1895 roku Maria poślubiła Francuza Pierrea (Piotra) Curie

Maria podjęła się również żmudnej pracy rozdzielania rudy uranowej na pojedyncze związki chemiczne i poszukiwania związku powodującego jej wysoką radioaktywność. Badania te po 4 latach doprowadziły do odkrycia najpierw polonu, następnie dużo bardziej radioaktywnego radu. W 1903 r. Maria Skłodowska- Curie jako pierwsza kobieta w historii otrzymała stopień doktora fizyki i w tym samym roku przyznano jej też Nagrodę Nobla.

. Pierre'owi Curie władze Sorbony przyznały stanowisko profesora i zezwoliły na założenie własnego laboratorium, w którym Maria Skłodowska-Curie została kierownikiem badań. W tym też czasie urodziła dwie córki Eve i Irène. 19 kwietnia 1906 r. Pierre Curie zginął, przejechany przez konny wóz ciężarowy. Pod koniec 1911 r. Maria otrzymała drugą Nagrodę Nobla, dzięki której przekonała rząd Francji do przeznaczenia środków na budowę prywatnego Instytutu Radowego, który został zbudowany w 1914 r. i w którym prowadzono badania z zakresu chemii, fizyki i medycyny

Maria i Irena w Szpitalu

W czasie I wojny światowej Maria Skłodowska- Curie została szefem wojskowej komórki medycznej zajmującej się organizowaniem polowych stacji rentgenograficznych, które w sumie obsłużyły ponad trzy miliony przypadków urazów wśród francuskich żołnierzy.

Po wojnie uczona nadal szefowała Instytutowi Radowemu w Paryżu i jednocześnie jeździła po świecie, gdzie pomagała poprzez swoją fundację zakładać medyczne instytuty leczenia chorób nowotworowych. W 1932 r. z pomocą Prezydenta RP Ignacego Mościckiego jeden z pierwszych takich instytutów został założony w Warszawie. Maria Skłodowska Curie zmarła na białaczkę 4 lipca Jako pierwsza kobieta została pochowana pod kopułą paryskiego Panteonu w uznaniu jej zasług.