„Sukcesy i niepowodzenia w transformacji ekonomii” Richard Lipsey przygotował: Radosław Polkowski

Wstęp Wielkie wnikliwości ekonomii mają charakter jakościowy. Anomalie są tolerowane w skali niedopuszczalnej dla innych nauk. Słowa kluczowe: metodologia, abstrakcja, formalizm, empiryczny związek, jakościowe oceny.

Początki rozważań Metodologia Robbinsa: teorie są budowane na subiektywnych założeniach. Przeciwko metodologii Robbinsa: seminarium LSE Książka „Introduction to Positive Economics” – bestsellerem. Dwa główne przesłania: modele są tylko modelami, potrzeba matematyki i ekonometrii.

Matematyzacja Wprowadzenie analiz matematycznych do teorii ekonomicznych – „Wprowadzenie do Matematycznego leczenia Ekonomii”. Kolejne pokolenie ekonomistów dostaje solidny trening w matematyce i ekonometrii. „Dobre” i „złe” w ekonomicznych rozprawach – 11 obserwacji.

Obserwacja I: Wszystkie znaczące wyniki ekonomii mają charakter jakościowy. Rola systemu cen w skoordynowanym działaniu agentów. Ważne wyniki odnośnie funkcjonowania mechanizmu rynkowego są zupełnie jakościowe. Porównanie ekonomii do fizyki. Różne poziomy teoretycznej abstrakcji i empirycznej analizy = anomalie.

Anomalie Pojawiają się kiedy konflikty powstają w obrębie jednego tematu. Są tolerowane w skali niewyobrażalnej w innych naukach. Wniosek Friedman’a: „Doświadczalnie spójne teorie mogły zostać zbudowane na doświadczalnie fałszywych założeniach”.

Obserwacja II: Dobra praca w ekonomii pojawia się tam, gdzie teoria i obserwacje łatwo idą w parze” Obserwowane w 2 dziedzinach: historii ekonomii i ekonomii pracy. Historia ekonomii: większość pytań jest związana z faktycznymi obserwacjami. Zniesienie dowodów – przykład średniowiecznych chłopów i chrześcijańskiego kościoła.

Obserwacja II Ekonomia pracy – dlaczego rynki pracy nie są rynkami aukcyjnymi? Sukcesy ekonomii pracy: duże zbiory danych i empiryzm. Przypuszczenie o istnieniu optimum.

Obserwacja III: „ Bez bliskiej relacji między rozwijającą się teorią i empiryczną obserwacją, nowa teoria bywa rozwijana w nieograniczone empirycznie sposoby, które tylko przez przypadek mogą być empirycznie adekwatne.”

Wybuch teoretyzowania Modele Harrod’a i Domar’a Program badawczy analizujący w.w. modele – wybuch teoretyzowania. Powstanie Wewnętrznie Prowadzonego Programu Badawczego (IDRP). Konfrontacja IDRP z EDRP (Pozornie Prowadzonym Programem Badawczym).

Wybuch teoretyzowania cd. Neoklasyczny model wzrostu Solowa – zanegowanie rezultatu Harrod’a-Domar’a. Dwa kierunki pracy Solow’a: technologiczna zmiana i śledzenie modeli wzrostu. 15-letni trend badania zrównoważonego wzrostu. Nowe wnioski Swan’a i Uzaw’a – inne niż w modelu Solow’a.

4 pytania Sen’a: Czy istnieje chwilowa równowaga? Czy jest ona wyjątkowa? Czy istnieje unikalna ścieżka zrównoważonego wzrostu? Czy system jest stabilny? IDRP bardziej wiarygodny od EDRP

Główne cele IDRP Istnienie maksymalnej ścieżki wzrostu. Jak wejść na taką ścieżkę? Zmierzch działalności wokół neoklasycznej teorii wzrostu do 1970 r. Sen: „Fenomen wzrostu pozostaje zagadką”.

Podsumowanie Pierwszy etap neoklasycznego wzrostu toretyzującego ubogi w fakty. Po 20 latach intensywnej działalności w tym temacie – brak nowych wniosków. Kolejny wybuch teoretyzowania na temat wzrostu bardziej bazował na faktach. Konkluzja.

Dziękuję za uwagę cdn...