Prezentacja wszystkich ćwiczeń Słowik Agata 1015b

Tekst niesformatowany Urodziłam sie w 11 lipca 1992 w Mielcu, gdzie mieszkam. Mam straszą siostrę i starszego brata oraz niezliczona liczbe kuzynów i kuzynek. Obecnie studiuje w Krakowie. Moj ulubiony kolor to zielony. Jestem na pierwszym roku towaroznawstwa na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie. Mieszkam z trzema kolezankami z liceum, uczeszczałam do drugiego liceum ogólnokształcącego imienia Mikołaja Kopernika w Mielcu, byłam w klasie o profilu z rozszerzona matematyka geografia i angielskim, ogólnie moje życie nie jest interesujące więc wklejam zywot swietego Mikolaja Dawno, dawno temu, daleko stad zył duchowny, który pragnał nade wszystko, by ludzie byli szczesliwi. Przez cale zycie pomagał biednym, a czynił to w sposób tak dyskretny, ze nikt z obdarowanych nie domyślał sie nawet, skad pochodza rzeczy znajdowane pod drzwiami lub wpadajace przez okno. I choć w zamian dobroczyńca nie oczekiwał nawet dobrego słowa, wieść o jego szlachetnych uczynkach rozeszła się po świecie lotem błyskawicy. Wkrótce duchowny został biskupem, a gdy dopełniły się jego dni na ziemskim padole - świętym. Wiadomo, że podarki najbardziej kochają dzieci, dlatego Święty Mikołaj jest przede wszystkim ich patronem i świętym najbardziej przez nie ukochanym. Źródła mówią, że urodził się w mieście Patara, ale nie wiadomo kiedy. Na początku IV wieku został biskupem Miry, miasta, które dziś leży w Turcji, w prowincji Antalaya. Już w połowie IV stulecia cesarz Justynian zbudował w Konstantynopolu świątynię ku jego czci. Kościół w Mirze, w którym go pochowano, szybko stał się celem pielgrzymek. W 1087 roku włoscy kupcy i piraci, chroniąc relikwie swego patrona przed muzułmanami, wykradli je i wywieźli do Bari w Apulii, gdzie Mikołaj stał się patronem miasta. Do dzisiaj co drugie dziecko w tej okolicy Włoch dostaje imię Nicola lub Nicoletta. Nie wiadomo, jak wyglądał ten prawdziwy święty. Był biskupem, przedstawiany jest zatem w długiej, purpurowej szacie, z laską-pastorałem i w wysokiej czapie, zwanej mitrą. Zwykle dźwigał wypchany worek, a kto się do Mikołaja szczerze pomodlił, otrzymywał to, czego pragnął... Od czasu, gdy święty stąpał po ziemi, minęło szesnaście stuleci. Miasto, gdzie żył, nie nazywa się już Mira, lecz Demre (lub Kale). Jest tam co prawda świątynia rzymskokatolicka, stojąca w tym samym miejscu, co pierwszy kościół zbudowany ku czci Mikołaja, ale dla miejscowych nie ma już znaczenia, bo tereny dawnego cesarstwa rzymskiego należą dziś do Turcji, w której dominującą religią jest islam. Mikołaj, biskup i wyznawca. Był biskupem miasta Miry, stolicy Licji w południowo - zachodniej Azji Mniejszej. Żył prawdopodobnie w pierwszej połowie IV stulecia. Niestety, nie ostały się żadne bliższe wiadomości o jego życiu i działalności. To, co później na ten temat napisano, zaczerpnięto z pięknych legend lub z biografii innych postaci, zwłaszcza z życiorysu opata Mikołaja z pobliskiego klasztoru Syjon, późniejszego biskupa w Pinarze ( 564). Mimo to bardzo wcześnie otoczono naszego świętego żywym kultem. Są ślady tej czci w Mirze i Konstantynopolu już w VI stuleciu. Stamtąd rozeszła się ona po całym chrześcijańskim świecie. Rozgłos i powodzenie zapewniły jej takie legendarne wątki, jak historia trzech niesprawiedliwie uwięzionych oficerów uwolnionych za wstawiennictwem Mikołaja; opowieść o trzech ubogich pannach wydanych za mąż dzięki posagom, których święty dyskretnie dostarczył; opowieść o trzech młodzieńcach uratowanych przez niego od wyroku śmierci; o żeglarzach wybawionych z katastrofy morskiej.

Tekst sformatowany

Hipertekst

Życiorys

Kolokwium

Wyszukiwanie informacji 1. 2. 3.

Arkusz kalkulacyjny