Torf Węgiel brunatny Węgiel kamienny Antracyt Szungit Grafit Diament RODZAJE WĘGLA Torf Węgiel brunatny Węgiel kamienny Antracyt Szungit Grafit Diament

TORF Pierwsze stadium uwęglania szczątków roślin. Skała osadowa o niewielkiej zawartości węgla pierwiastkowego, i co za tym idzie, niewielkiej wartości opałowej. Zawartość pierwiastka C wynosi 55-65%. Torf powstaje w wyniku torfienia polegającego na gromadzeniu i humifikacji szczątków roślinnych w warunkach nadmiernego uwilgotnienia. W zależności od długotrwałości warunków beztlenowych mogą powstać utwory całkowicie zhumifikowane – muły, lub częściowo zhumifikowane – torfy. Właściwości torfu uzależnione są od składu florystycznego zbiorowisk torfotwórczych (zobacz torfowisko) oraz stosunków wodnych i temperaturowych (klimatycznych). Obecność cząstek mineralnych (np. piasek, wytrącone związki żelaza) wynika z osadzania się zawiesiny zawartej w przepływającej wodzie (sedymentacja), przemieszczania przez wiatr cząstek gleby lub jest efektem prac agrotechnicznych i melioracyjnych.

TORF

WĘGIEL BRUNATNY Młodsza odmiana węgla brunatnego. Matowa lub błyszcząca, twarda lub miękka. Ma niską wartość opałową. Zawartość pierwiastka C wynosi 65-78%. Często stosowany jako paliwo. Jego wartość opałowa waha się od 7,5 do 21 MJ/kg. Węgiel brunatny jest nieodnawialnym źródłem energii. Węgiel brunatny używany jest na rynkach lokalnych, ponieważ podczas transportu kolejowego mokry i zapopielony węgiel pod wpływem wilgoci "zbija" się w masę trudną do rozładowania, a w porze zimowej masa ta zamarza. Skutkiem tego elektrownie opalane węglem brunatnym najczęściej stawia się w pobliżu złóż, a surowiec z kopalni węgla brunatnego (KWB) dostarczany jest do nich przenośnikami taśmowymi. Wyjątkami są KWB Konin i KWB Adamów, gdzie węgiel do sąsiadujących z kopalniami elektrowni - Konin i Adamów - dostarczany jest osobną koleją przemysłową. Skład pociągu na estakadzie rozładunkowej w Elektrowni "Adamów"

WĘGIEL BRUNATNY

WĘGIEL KAMIENNY Służy jako opał, ale ze względu na wielkie bogactwo występujących w nim związków chemicznych stanowi cenny surowiec przemysłu chemicznego. Zawartość pierwiastka C wynosi 72-78%. Węgiel kamienny stosowany jest powszechnie jako paliwo. Jego wartość opałowa waha się od 16,7 do 29,3 MJ/kg i silnie zależy od jego składu (zawartości popiołu, siarki, wilgotności). Wartość opałowa czystego pierwiastka węgla wynosi ok. 33,2 MJ/kg. Węgiel kamienny jest nieodnawialnym źródłem eWęgiel kamiennych ma szereg zastosowań. Używa się go jako źródło energii, w medycynie oraz w przemyśle chemicznym, gdzie w wyniku przeróbki z węgla kamiennego powstaje wiele związków o różnych funkcjach.

WĘGIEL KAMIENNY

ANTRACYT Najstarsza odmiana węgla kopalnego. twarda odmiana węgla kamiennego, o bardzo małej zawartości części lotnych i dużym cieple spalania. Antracyt zawiera ponad 92% pierwiastka węgla. Jest czarny, często z szarawym odcieniem, ma silny połysk, prawie metaliczny. Dobry przewodnik elektryczności. Nie ulega spiekaniu, nie wykazuje własności koksujących. Stosowany jako wysokogatunkowe paliwo specjalne oraz do wyrobu elektrod. Złoża antracytu znajdują się głównie na Ukrainie, w Federacji Rosyjskiej, USA, w Chinach, Wielkiej Brytanii, w Czechach. W Polsce w niewielkich ilościach występuje w Dolnośląskim Zagłębiu Węglowym.

ANTRACYT

SZUNGIT Rodzaj bezpostaciowego węgla kopalnego o najwyższej zawartości pierwiastka węgla (do 98% masy). Pośredni między antracytem a grafitem. Zabarwienie czarne. Intensywnie błyszczący. Występuje w proterozoicznych osadach w okolicy miejscowości Szunga w północno-zachodniej Rosji (stąd nazwa), znany jest także z obszarów: Szwecji, Kanady i Indii. Stosowany w przemyśle chemicznym.

GRAFIT pospolity i szeroko rozpowszechniony minerał z gromady pierwiastków rodzimych. Stosowany jako naturalny suchy smar. Jest – obok diamentu i fulerytu – odmianą alotropową węgla. Nazwa pochodzi od gr.graphein = pisać, nawiązuje do tradycyjnego zastosowania tego minerału. W przyrodzie bardzo rzadko spotyka się dobrze wykształcone kryształy grafitu. Najczęściej występuje w postaci agregatów łuseczkowych, blaszkowych lub w formie zbitej masy o szaroczarnej barwie. Jest minerałem giętkim, ale nie jest sprężysty. Jest krajalny i nieprzezroczysty, w dotyku jest tłusty i brudzący.

GRAFIT

DIAMENT  Minerał z gromady pierwiastków rodzimych. Nazwa pochodzi od stgr. ἀδάμας adamas (dopełniacz ἀδάμαντος adamantos, łac. diamentum) = "niepokonany, niezniszczalny" i nawiązuje do wyjątkowej twardości tego minerału. Jest najtwardszą znaną substancją z występujących w przyrodzie. Po raz pierwszy diament spalił pod szklanym kloszem używając promieni słonecznych skupionych soczewką Antoine Lavoisier. Udowodnił w ten sposób, że diament to czysty węgiel. Tworzy zazwyczaj niewielkie kryształy przyjmujące postać ośmiościanu, rzadziej sześcianu. Duża część kryształów ma zaokrąglone kształty oraz wykazuje zbliźniaczenia. W przyrodzie stanowi jedną z pięciu, obok  grafitu, fulerenów, nanopianki i nanorurek, odmian alotropowych węgla.

DIAMENT

KONIEC BIBLIOGRAFIA: Maria Litwin, Szarota Styka-Wlazło, Joanna Szymońska, Chemia organiczna, wydawnictwo Nowa Era.