FUNDAMENTY PRACY W ZESPOLE Opracowanie: Agnieszka Brzostowska FUNDAMENTY PRACY W ZESPOLE O grupie mówimy wówczas, kiedy dwie lub więcej osób określa siebie jako jej członków oraz kiedy jej istnienie jest rozpoznawane przez przynajmniej jakąś jednostkę (Turner, 1982)

Każda grupa rozwija się w dwóch płaszczyznach - w zakresie pracy nad zadaniem grupowym - w zakresie struktury społecznej

Od podstaw – budowanie zespołu Aby ludzie przyszli na pierwsze spotkanie – to muszą o nim wiedzieć! - przepływ informacji Zaproszenie: - jasno określone cele - czas trwania i punktualność -sojusznicy - miejsce

Pierwsze spotkanie Przedstawienie siebie Towarzyska integracja przybyłych Przedstawienie intencji/misji/celu Dyskusja ogólna Podjęcie decyzji, co do dalszych działań Zaplanowanie następnego spotkania

Komunikacja Kontakt Akceptacja Szacunek Jasne, spójne wyrażanie się Aktywne słuchanie Konstruktywne rozwiązywanie konfliktów

Wspólna wizja „Wspólna wizja to fundament , bez którego niemożliwe jest osiąganie znaczących rezultatów” Członkowie muszą mieć wspólne wyobrażenie tego, do czego dążą. Ważne jest, aby czuli, że jest to ważne i potrzebne. Wspólna wizja musi łączyć się z celami osobistymi i potrzebami wszystkich członków.

Struktura zadania Grupą wyposażona w jasne instrukcje w drodze do osiągnięcia dobrze określonego celu łatwiej się kieruje niż grupą, której zadanie jest sformułowane mniej precyzyjnie i której działanie może prowadzić do różnych rezultatów

Motywacja i zaangażowanie Sprawny początek i uświadomienie celu Dostrzeganie wszystkich uczestników Poczucie mocy sprawczej i uczestnictwa Zadawanie pytań otwartych „wyciąganie” – pogłębianie wypowiedzi Zwracanie uwagi na każdą wypowiedź, danie możliwości wypowiedzenia się Nie oceniamy! Osiąganie sukcesów Realizacja wspólnej wizji Trzymanie się zasad Podsumowanie

Skuteczność grupy zależy od ich zdolności do działania i motywacji

Grupa potrzebuje: -dobrych relacji wzajemnych -efektywne komunikowanie się -poczucie jedności i wspólnoty - kompromisu

Role grupowe

Typy zarządzania Lippitt i White 1943 - autokratyczny – organizowali działalność grupy, mówili za każdym razem co powinno być zrobione i zachowywali dystans wobec grupy -demokratyczny- nakłaniali grupę do dyskusji nad wszystkimi decyzjami i aktywnościami, pozwalając na własne wybory -leseferyczny – mała interweniuje w grupę