Natura wokół nas W dzisiejszym numerze: Sekretna koniczyna Wieloryby olbrzymy Dlaczego liście zmieniają swą barwę na jesień ? Ozdobne kaktusy na parapety

Koniczyna łąkowa (Trifolium pratense L. ), nazywana także k Koniczyna łąkowa (Trifolium pratense L.), nazywana także k. czerwoną lub koniczem jest to gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w całej Europie, w środkowej Azji oraz północnej Afryce. Została naturalizowana i jest uprawiana także w Australii i obydwu Amerykach. W Polsce jest rośliną pospolitą. Koniczyna łąkowa osiąga wysokość od 15 do 40 cm.    Łodyga jest podnosząca się, przylegająco owłosiona    Liście trzylistkowe, szeroko odwrotniejajowate. lub eliptyczne, całobrzegie. Przylistki trójkątnie jajowate, sciągnięte w szydłowaty koniec.    Kwiatostan stanowi kulistawa lub jajowata główka, 2-3 cm długa. Zwykle zebrane po dwie, otulone u podstawy liśćmi wspierającymi. Korona w kolorze purpurowo czerwonym. Kielich od zewnątrz przylegająco owłosiony, w gardzieli z pierścieniem włosków. Wewnątrz kielicha znajduje się, jednonasienny, jajowaty strąk. Występowanie:    Koniczyna łąkowa jest pospolita na obszarze całego kraju.  Rośnie na łąkach, przydrożach, w zaroślach. Występuje na glebach żyznych. Okres kwitnienia:    od maja do września Właściwości:    Ziele koniczyny łąkowej zawiera glikozyd, flawonoidy, kwas u,arowy i salicylowy. Jest używana jako lek ludowy.

Wieloryby są największymi zwierzętami zamieszkującymi Ziemię Wieloryby są największymi zwierzętami zamieszkującymi Ziemię. Od wieków poławiane dla mięsa, a przede wszystkim dla tłuszczu i spermacetu. Wieloryby, w odróżnieniu od ryb, mają płetwy poziome, a nie pionowe, dzięki czemu szybciej pływają. Nazwa „wieloryb” jest pozostałością z czasów, gdy walenie uważano za gigantyczne ryby. Pomimo zewnętrznego podobieństwa do olbrzymich ryb, są ssakami i posiadają wszystkie najważniejsze ich cechy. Wieloryby od dawna pobudzały wyobraźnię ludzi. Ich olbrzymie rozmiary budziły lęk i prowokowały do snucia niesamowitych opowieści, a wymierne korzyści, jakie czerpano polując na nie, pchały ludzi na morze, często w zupełnie nieznane rejony, w poszukiwaniu pożądanych dóbr: ambry, oleju, spermacetu oraz tranu.

Jesień.. Dlaczego liście zmieniają kolory? Nastała „polska złota jesień”. Piękna, słoneczna pogoda nastraja do spacerów po miejskich parkach, które mienią się jesiennymi kolorami: różnymi odcieniami żółci, czerwieni i brązu. Mało kto zadaje sobie pytanie, dlaczego liście na drzewach zmieniają barwę i opadają. Odpowiedź na to – z pozoru dziecinne i proste pytanie – jest bardzo ciekawa i mówi dużo o cyklu biologicznym drzewa. Zmiana barwy liścia to obrona drzewa przed jesiennymi chłodami. Zanim całkowicie opadną, ogałacając koronę drzewa, przybierają jedną z trzech barw: żółć, brąz lub ognistą, jaskrawą czerwień. Wraz z nastaniem chłodnych wieczorów pod koniec września pomiędzy łodyżką liścia a gałęzią tworzy się warstwa komórek odcinających dopływ składników odżywczych do liścia. Pozbawiony minerałów liść nie jest w stanie odbudowywać chlorofilu, który rozkłada się pod wpływem światła słonecznego. Chlorofil, woda oraz składniki mineralne pochłania całkowicie pień. W liściach ujawniają się wtedy inne barwniki, wiosną i latem „tłumione” przez zieleń chlorofilu – żółte, czerwone i pomarańczowe. Różne gatunki drzew przybierają różne barwy: lipy, brzozy żółkną, dęby brązowieją, klony stają się żółte lub czerwone, czerwienieją także liście osiki. Jesienne listowie jest słabe i opada na ziemię przy najlżejszym nawet podmuchu powietrza.

Często podróżując lub przebywając poza domem nie masz czasu na podlewanie kwiatów. Jednak nadal masz ochotę na coś zielonego we własnym domu. I po to właśnie masz kaktusy. Nie wymagają tyle wody, ile inne kwiaty, a są bardzo dekoracyjne, szczególnie jeśli ustawisz je blisko siebie. Specjalne doniczki wykonane z porcelany swobodnie wiszą na wykonanej z dębu konstrukcji. Elegancko i nieco rustykalnie jednocześnie.

red.: Justyna Król