Janusz Korczak

Spis treści Historia Kim był ? Działalność literacka i radiowa. Działalność społeczna. Dom Sierot i Nasz Dom. Zdjęcia Cytaty cichy

Historia Janusz Korczak urodził się 22 lipca 1878 lub 1879 roku w Warszawie. Właściwie nazywał się Henryk Goldszmit. Zmarł 6 lub 5 sierpnia 1943 roku w Treblince. Powrót do spisu treści

Kim był ? Janusz Korczak był lekarzem, pedagogiem, pisarzem, publicystą, działaczem społecznym pochodzenia żydowskiego. Był prekursorem działań na rzecz praw dziecka i całkowitego równouprawnienia dziecka. Powrót o spisu treści

Działalność literacka i radiowa Korczak w 1898 wziął udział w konkursie na sztukę teatralną, ogłoszonym przez Kurier Warszawski i Paderewskiego. W marcu 1899 roku konkurs rozstrzygnięto. Na konkurs wysłał czteroaktowy dramat Którędy? i podpisał się: Janasz Korczak. Cichy pepe do domu wróć!!!! Powrót do spisu treści

Działaloność społeczna W grudniu 1899 został aresztowany za działalność w czytelniach Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności. Był w szesnastoosobowej grupie założycielskiej Ha-Szomer Ha-Cair, powstałej w 1916 w Wiedniu żydowskiej organizacji skautowej. Powrót do spisu treści

Dom Sierot i Nasz Dom Razem ze Stefanią Wilczyńską założył i prowadził Dom Sierot – dla dzieci żydowskich w Warszawie (pomiędzy 7 października 1912 i 1942). Dom znajdował się przy ulicy Krochmalnej 92, został wybudowany przez Towarzystwo Pomocy dla sierot Powrót do spisu treści

Zdjęcia Powrót do spisu treści Dom Sierot – sierociniec dla dzieci, zdjęcie z około 1935 roku. Korczak mieszkał na poddaszu Powrót do spisu treści

Rok 2012, został oficjalnie ogłoszony rokiem korczakowskim. Powrót do spisu treści

Pomnik Janusza Korczaka

Cytaty "Dzieci - to przyszli ludzie. Więc dopiero będą, więc jakby ich jeszcze nie było. A przecież jesteśmy: żyjemy, czujemy, cierpimy." "Umysł dziecka - las, którego wierzchołki lekko się poruszają, gałęzie splatają, liście drżąc dotykają." Następny cytat

Cytaty „(...) na szkołę skarżą się ci, którym w domu jest dobrze, którym dom dużo daje różnych rozrywek; albo tacy, od których rodzice żądają, żeby się dobrze uczyli, chociaż nie są zdolni i nauka im z trudem przychodzi.„ "Do zabawy potrzebny miły towarzysz i natchnienie, więc swoboda." Powrót do spisu treści

Dziękujemy za uwagę Autorzy: Filip Wysocki Krystian Poniewierski