Przywództwo – szkoły, atrybuty, umiejętności, techniki. Przygotowali:

Plan prezentacji Przywódca, a menager Edukacja menagera 3. Cechy przywódcy 4. Charyzma 5. Umiejętności 6. Style kierowania 7. Bibliografia

‘Przywództwo nie oznacza zarządzania. Przywódca, a menager Postindustrialna szkoła przywództwa: P. Selznick (1957r.) T.O. Jacobs (1970r.) R. C. Tucker (1981r.) J. Graham (1988r.) Warren Bennis i Burt Nanus (1997r.) Joseph Rost (1998r.) ‘Przywództwo nie oznacza zarządzania. Zarządzać znaczy zorganizować, wykonać, mieć za coś odpowiedzialność. Przewodzić znaczy wpływać, wytyczać kierunek, działanie, opinię’ Warren Bennis i Burt Nanus

Przywódca, a menager cd. Przywództwo Zarządzanie Relacja wpływu Przywódcy i zwolennicy Zamierzone prawdziwe zmiany Relacja władzy Menedżerowie i podwładni Produkcja i sprzedaż dóbr i (lub) usług

Edukacja W Polsce Szkola Liderów w Warszawie Szkola Biznesu Politechniki Warszawskiej Szkoła Liderów we Wrocławiu

Edukacja cd. MBA CFA ACCA CIM CIMA

Przywódca - cechy Pewność siebie Rzetelność Inteligencja i wiedza Stanowczość Myślenie systemowe Uczciwość „Patrzenie w lustro i w okno”

Przywódca – cechy cd. Potrzeba sprawowania władzy Potrzeba osiągnięć, Pewność siebie Inicjatywa Łatwość wzbudzania zaufania Świadomość celów Plastyczność Racjonalność Przewidywalność

Charyzma? Czy da się jej nauczyć? „Związek cech o charakterze interakcyjnym pomiędzy cechami osobowości a intelektem, moralnością i emocjonalnymi predyspozycjami.” Corsino,1982

Umiejętności przywódcy Inteligencja emocjonalna. umiejętności psychologiczne znajomość psychiki odpowiedni profil kompetencyjny wiedza zawodowa instrumenty socjologiczne i psychologiczne odporność psychofizyczna umiejętność pracy w stresie zdolność zachowania proporcji emocji do stresu

Style kierowania: Definicja Styl kierowania można zdefiniować jako względnie trwały i powtarzalny sposób, w jaki przełożony oddziałuje na podwładnych w celu pobudzenia i koordynacji ich działania w zespole, a przez to - osiągania celów stojących przed organizacją.

Teoria X i Y Teoria X i Y to teoria motywacji stworzona przez Douglasa McGregora na MIT Sloan School of Management w latach 60. stosowana w zarządzaniu zasobami ludzkimi, teorii zachowania organizacji i wzrostu organizacji. Opisuje ona dwa zupełnie odmienne podejścia w stosunku do motywacji pracowników.

Style kierowania wg Lippita i White'a W podstawowej typologii wyróżnia się dwa style kierowania: autokratyczny (dyrektywny) demokratyczny (integratywny).

Style kierowania wg Blake'a i Mouton Pole (1,1) - styl bierny Pole (1,9) - styl demokratyczny Pole (9,1) - styl autokratyczny Pole (5,5) - styl kompromisowy Pole (9,9) - styl przywódczy

Skrzynka Reddina Styl bierny Styl biurokratyczny Styl altruistyczny Styl promocyjny Styl autokratyczny Styl autokratyczno - życzliwy Styl kompromisowy Styl realizacyjny

Bibliografia Magazyn „Forbes” Wrzesień 2010r. Raport „Edukacja menadżera”. „Zachowania człowieka w Organizacji”, autor: Barbara Kożusznik. „Podstawy zarządzania organizacjami” autor: Ricky W. Griffin. Encyklopedia Zarządzania http://mfiles.pl/pl/index.php/Styl_kierowania