Metody Numeryczne Wykład no 12
Metoda Runge - Kutty Równanie Rozwiązujemy stosując szereg Taylora ale
czyli
ale a Podstawiając do i porządkując mamy
Metoda Runge -Kutty
Sposób wyznaczania współczynników na przykładzie metody drugiego rzędu (p=2): Drugi składnik rozwijamy w szereg Taylora w otoczeniu punktu xn, tn Podstawiając i porządkując mamy:
a porównując z szeregiem Taylora przy tych samych potęgach h otrzymujemy:
lub w1=w2=w i rozwiązując otrzymujemy: Przyjmując w2=1 mamy: w1=0, b21=1/2 i stąd algorytm: lub w1=w2=w i rozwiązując otrzymujemy: w=0.5, b21=1 i stąd inny algorytm:
Przykład: Dany jest dławik o charakterystce: Rezystancja dławika wynosi 0.5. Obliczyć prąd płynący w obwodzie zasilanym sem e(t)=100sin314t. Schemat obwodu możemy przyjąć w postaci:
Suma spadków napięć pozwala zapisać równanie: Biorąc pod uwagę krzywą magnesowania: Podstawiając do równania obwodu i porządkując:
Warunek początkowy jest i0=i(t=0)=0. Wybór kroku całkowania: Stała czasowa liniowej części obwodu wynosi 0.1/0.5=0.2s. Krok czasowy można przyjąć 0.2/10=20ms. Okres wymuszenia T=20ms krok należy przyjąć rzędu T/20=1ms. Prawdopodobnie będzie trzecia harmoniczna więc przyjmujemy krok h=0.2ms.
Obliczenia metodą Runge – Kutty według schematu: x=i; Start: i(t=0)=i0=0 h=0.0002
i mamy: t=h=0.0002 Metoda Runge – Kutty pozwala zmienić krok na każdym etapie. Zwiększamy krok dwukrotnie. h=0.0004
i2=0.006279+K2 i2=0.056312
Jak ocenić czy wolno zmienić długość kroku? Czy zmniejszyć czy zwiększyć? Ocena błędu metodą Rungego: Dla metody rzędu p-go mamy:
stąd ocena błędu: Znając ocenę błędu można poprawić rozwiązanie podstawiając do
lub dokładniej z równania:
W obliczanym przypadku musimy powtórzyć obliczenia z krokiem 0.0002 i mamy dla t=0.0004: K1=0.012545 K2=0.0188 i1+1/2=0.02508 Dla t=0.0006 mamy: K1=0.025029 K2=0.031235 i1+2*1/2=0.056315
i1+2*1/2=0.056315 i2=0.056312 Obliczone z krokiem h=0.0004 było: W tym przypadku p=2 i ze wzoru: mamy oceną błędu:
Rozwiązanie poprawione ze wzoru: Na wykonanie jednego kroku należało policzyć funkcję f(in,tn) 2 – h=0.0004 1+2 – h=0.0002 razem 5 - razy
Metoda IV –go rzędu Przy ocenie dokładności obliczeń metodą Rungego wymaga 11-krotnego obliczenia f(x,t).
Metoda Mersona
tylko 5-cio krotne obliczanie f(x,t). Przykład Równanie wahadła: Niech =1s-2 Warunki początkowe: około 86°
Sprowadzamy do układu równań I-go rzędu Warunki początkowe: Obliczenia chcemy prowadzić z dokładnością 0.001 Startujemy z krokiem h=0.1. Krok wybrano jako 0.1 okresu wahadła liniowego.
Błąd:
Dokładność założona została osiągnięta. W następnym kroku można zwiększyć krok. Rozwiązanie w chwili t=0.1 i do następnego kroku możemy wystartować z nową wartością kroku h
Metody włożone lub Metody Fehelberga – Runge -Kutty Stosujemy metodę Runge – Kutty rzędu p i rzędu p+1 i aby zmniejszyć liczbę obliczanych współczynników wybieramy je tak, że w obu metodach jest pierwszych p współczynników K jednakowe, czyli i=2,3,..,p+1
i mamy dla metody rzędu p-go a dla metody rzędu (p+1)-go Ocenę błędu można zrobić stosunkowo prosto
Po odjęciu stronami otrzymujemy: gdzie
Znając błąd możemy postępować jak w metodzie Mersona i rozwiązanie przyjmować z dokładniejszej metody rzędu p+1. Najczęściej stosowana metoda RKF45 ma współczynniki
Błąd
Rozwiązanie wykorzystując metodę dokładniejszą jest Metoda gwarantuje obliczenia z błędem rzędu h4.
Metody Rungego – Kutty a równania sztywne Przykład z warunkiem początkowym: Rozwiązanie analityczne jest: i wykres jest:
dla t[0,5]
dla t[0,600]
Wyniki otrzymane z metody Rungego – Kutty IV rzędu dla t[0,10] i h=0.05 i błąd
a więc wystarczy liczyć do 1000s z krokiem równym 100/20=5s Po czasie t=10s można pominąć drugi wyraz w rozwiązaniu czyli praktycznie a więc wystarczy liczyć do 1000s z krokiem równym 100/20=5s i mamy:
czyli rozwiązanie się rozbiega. Po 10 krokach czyli dla t=10+5·10=60s wynik jest z błędem 107%
dla kroku dwa razy mniejszego czyli h=2.5s mamy: bardzo dobre rozwiązanie. Błąd jest:
Błąd procentowy jest do przyjęcia. Otrzymany wynik pokazuje, że istnieje granica stabilności absolutnej dla metod typu Rungego - Kutty
Wykazano, że warunek stabilności absolutnej dla metody IV rzędu jest: gdzie min jest najmniejszą stałą czasową w układzie równań sztywnych W analizowanym przypadku: stałe czasowe są: min=1s i max=100s, a więc dopuszczalny krok jest hdop=2.78. Dla kroku h=5>hdop mamy utratę stabilności, a dla h=2.5<hdop mamy prawidłowy przebieg obliczeń.