Historia Historia Piątnicy sięga przynajmniej końca XlV, kiedy wybudowano tu pierwszy drewniany kościół. W 1407 roku erygowano tu parafię pw. Przemienienia Pańskiego. Znacząca część Piątnicy, aż do powstania stycznowego w 1863 roku była własnością parafii. Po powstaniu ziemie te odebrano i podzielono na działki, które rozdano byłym żołnierzom rosyjskim. Dwór od 1865 roku do I wojny światowej był w posiadaniu rosyjskiego generała Michała Stefanowicza Żukowskiego. Gmina Piątnica obejmuje swoim zasięgiem powierzchnię 218,69 km 2. Jest ona gminą wiejska o charakterze rolniczym, ale cechująca się również cechami gminy podmiejskiej, z uwagi na bezpośrednie sąsiedztwo z miastem Łomża. Jednym z największych podmiotów gospodarczych znajdujących się na terenie gminy jest Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska, która zajmuje jedno z czołowych miejsc wśród najlepszych zakładów przemysłu mleczarskiego w kraju.
Grób 33 pp piechoty z 1961r
Parafia i kościół w Piątnicy Parafia liczy sobie już 600 lat. Kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Piątnicy wybudowany jest w stylu neogotyckim
Forty w Piątnicy
Opis fortów Forty w Piątnicy – trzy potężne forty połączone systemem wałów i fos są fragmentem XIX wiecznych umocnień. To najlepiej zachowany i najbardziej rozwinięty przyczółek mostowy na Narwi, gdzie 3 forty połączone są podziemnymi korytarzami. Mówi się też o niezbadanym dotychczas tunelu biegnącym pod rzeką Narwią do klasztoru ojców Kapucynów. Mówi się też o niezbadanym dotychczas tunelu biegnącym pod rzeką Narwią do klasztoru ojców Kapucynów.
Fragment fortów
Mapa twierdzy
Historia szkoły Pierwsze wzmianki o istnieniu szkoły w Piątnicy pochodzą z 1870 roku. Był to okres istnienia Guberni Łomżyńskiej. Szkoła wiejska swoim zasięgiem obejmowała jedną lub kilka wsi. Uczył w niej jeden nauczyciel, była to szkoła “jednoklasowa”. Dzieci uczęszczały do niej przez trzy – cztery lata. Do 1910 roku mieściła się w wynajętym pomieszczeniu. Do szkoły uczęszczało około 115 dzieci z Piątnicy, Kalinowa, Czarnocina, Bud Czarnockich. Z jednego domu można było posłać tylko jedno dziecko, gdyż brakowało miejsc. W praktyce było inaczej. Zamożniejsi posyłali i po dwoje dzieci. Wielu rodziców lekceważyło naukę szkolną. Szkoła po 1910 roku mieściła się w drewnianym budynku zbudowanym kosztem 2360 rubli. Po wojnie w 1919r. nastąpiły zmiany organizacyjnie i personalne. Po odzyskaniu niepodległości w 1918r. posesja szkoły z cerkwią i budynkami mieszkalnymi przeszła na własność Ministerstwa Skarbu. Po ukonstytuowaniu się władz gminnych, Rada Gminy wysłała delegację do ministerstwa z prośbą o przydzielenie posesji Carskiej Straży Pogranicznej wraz z budynkami na cele szkolne. Ministerstwo Skarbu pozytywnie zaopiniowało prośbę i cały ogród, cerkiew i trzy budynki mieszkalne oddało całkowicie na własność szkoły. Gmina przystąpiła do przebudowy cerkwi na budynek szkolny. Wyremontowano też i budynki mieszkalne dla nauczycieli i oddano je do użytku w 1923r. W roku szkolnym nauka odbywała się w dwóch budynkach: starym drewnianym, w którym dotychczas odbywały się lekcje i nowym pocerkiewnym, murowanym na parterze, znajdującym się po drugiej stronie szosy. W roku szkolnym przybyła klasa siódma i szkoła liczyła 276 uczniów. Z każdym rokiem liczba uczniów rosła.
Źródła Wikipedia Google Gminapiątnica.pl Dziękuję za uwagę. Mateusz Jurkiewicz