Pojmowanie dzieła sztuki i piękna
Pojmowanie dzieła sztuki i piękna w wybranych epokach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok Wystąpienie Marcela Duchampa i zmiana w pojmowaniu sztuki Nowe pojmowanie sztuki Przykłady sztuk wizualnych: Magdalena Abakanowicz ”Nierozpoznani”, K. Kozyra „Piramida”, Christo i Jeanne-Claude „Opakowane drzewa”
Starożytność Według starożytnych przyczyną powstania sztuki była zdolność człowieka do naśladowania rzeczywistości. Jedną z najważniejszych zasad związanych ze sztuką jest mimesis. Sztuka obejmowała naukę i rzemiosło.
Harmonia i proporcje oparte na wyliczeniach matematycznych
Sprawnie odtworzony wzorzec zamiast oryginalności, wzbudzanie wzniosłych uczuć i pobudzanie żarliwości religijnej, stosowanie silnych środków ekspresji (żywe kolory, złocenia, dynamika)
antyczne ideały piękna związanego z dobrem harmonia i proporcje w doborze i układzie elementów dzieła
Silna ekspresja bogactwo środków asymetria i dynamika pomysłowość (zaskakujące koncepty) skomplikowanie, subiektywizm, zachwianie proporcji
O tym, co jest dziełem sztuki decyduje sam artysta. Dawne wyznaczniki (harmonia czy dobre rzemiosło) nie mają już zastosowania jako wyznaczniki sztuki. O tym, co jest dziełem sztuki decyduje sam artysta.
Dzieło sztuki / sztuki wizualne „Sztuka jest odtwarzaniem rzeczy bądź konstruowaniem form, bądź wyrażaniem przeżyć – jeśli wytwór tego odtwarzania, konstruowania, wyrażania jest zdolny zachwycać bądź wzruszać, bądź wstrząsać” Władysław Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć