Tyczenie punktów pośrednich łuku kołowego metodą wcięć kątowych
Zastosowanie metody wcięć kątowych do realizacji elementu osi trasy w kształcie łuku kołowego wymaga jednoczesnego użycia: Dwóch teodolitów ustawionych na tworzących bazę wcięcia skrajnych punktów głównych P, K danego łuku
Przygotowanie do tyczenia obejmuje obliczenie kąta środkowego 2Φ, odpowiadającego założonemu w projekcie odcinkowym łuku ΔL pomiędzy sąsiednimi punktami pośrednimi.
Tyczenie polega na: odkładaniu kątów: Φ, 2Φ, 3Φ, …, przy czym na stanowisku P kąty te odkładane są od stycznej głównej, na stanowisku K od cięciwy KP łączącej punkty główne, przecięcie obu celowych wyznacza położenie punktów pośrednich: 1, 2, 3, …
P- początek łuku S – środek łuku K – koniec łuku O – środek okręgu wyznaczającego R – promień łuku α – kąt zwrotu stycznych Najczęściej na stanowisku P zamiast odmierzania od stycznej PW kątów Φ, 2Φ, 3Φ, …, stosuje się odkładanie kątów: α/2- Φ, α/2-2Φ, α/2-3Φ, … itd. od cięciwy PK.
Prezentacje wykonały : Klaudia Brzuszek Magdalena Leń W prezentacji zostały wykorzystane treści zawarte w książce A.Jagielski „ Podstawy geodezji inżynieryjnej ”Kraków 2012 wydanie I wydawnictwo GEODPIS.