Juliusz Słowacki Kordian

„Kordian” został napisany jesienią 1833 w Genewie, wydany w 1834 w Paryżu Dramat powstał jako odpowiedź na „Dziadów cz. III” Adama Mickiewicza

Motto i tytuł Dokładny tytuł brzmi: „Kordian. Część pierwsza trylogii Spisek koronacyjny”. Zwraca on uwagę na fakt, że dramat, który mamy przed sobą miał być pierwszą częścią trylogii. Część druga nie powstała, a część trzecia została najprawdopodobniej zniszczona przez autora. 

Motto utworu pochodzi z Lambra, poematu autorstwa Słowackiego Związek pomiędzy mottem a całością dramatu opiera się głównie na pojawiającym się motywie serca. Istnieje zatem pośredni – poprzez odniesienie do łacińskiego wyrazu cor (serce) – związek między mottem a tytułem utworu, będącym zarazem imieniem głównego bohatera

Właściwy dramat poprzedzony jest Przygotowaniem i Prologiem Przygotowanie jest inspirowane sceną z czarownicami z „Makbeta” Szekspira Akcja dzieje się 31 grudnia 1799 r

Przygotowanie: Diabły i czarownice stwarzają przywódców powstania listopadowego, którymi są: Generałowie: Józef Chłopicki Jan Skrzynecki Jan Krukowiecki Oraz: Książę Adam Jerzy Czartoryski, Joachim Lelewel, Julian Ursyn Niemcewicz

Prolog: Prolog to spór trzech osób o rolę poezji w życiu narodu: Osoba (wzorowana na Mickiewiczu): poeta – prorok przyjmuje na siebie ciężar klęski, pociesza bierny pogrążony w letargu naród, który ze snu może wyrwać tylko Bóg

2. Osoba : krytyk poety – proroka, brak pozytywnej propozycji 3 2. Osoba : krytyk poety – proroka, brak pozytywnej propozycji 3. Osoba (wypowiada się w imieniu Słowackiego): Poeta – nauczyciel, kształtuje świadomość narodową przez ukazywanie klęski jako przestrogi, dodaje sił do walki. Uważa, że naród może podnieść się jedynie przez walkę

Dzieje Kordiana: Akt I niespokojna młodość, nieszczęśliwa miłość do Laury, próba samobójcza Kordian cierpi na „chorobę wieku”. Jej objawy to: poczucie osamotnienia, poczucie bycia niepotrzebnym, próby samobójcze

Akt II- rok 1828 podróż po Europie (Anglia, Włochy), kolejne rozczarowania – miłosne, polityczne, ideologiczne Akt kończy się monologiem na Mont Blanc (to odpowiednik Wielkiej Improwizacji) W haśle „Polska Chrystusem narodów” zastępuje Chrystusa Winkelriedem – bohaterem szwajcarskim, przyjmującym na siebie atak wroga, za cenę własnego życia, zapewniając zwycięstwo swoim rodakom. Z tym hasłem Kordian wraca do kraju, aby przygotować powstanie

Akt III – maj 1829 Warszawa, koronacja cara Mikołaja I na króla Polski Spór miedzy spiskowcami (między Prezesem a Podchorążym) o to czy można zabić monarchę Kordian zamierza zabić cara, ale przed jego komnatą upada, zemdlony Budzi się w szpitalu dla obłąkanych, gdzie toczy spór z Doktorem – Szatanem Zostaje skazany na śmierć, staje przed plutonem egzekucyjnym, przybywa rozkaz ułaskawienia, ale nie wiadomo czy dowódca zdąży go przyjąć, bo nie zauważa gońca. Zakończenie dramatu pozostaje otwarte