AKT KOMUNIKACJI JĘZYKOWEJ FUNKCJE WYPOWIEDZI DLACZEGO NIE MOŻEMY SIĘ POROZUMIEĆ? opr.btryzna

Akt komunikacji językowej Romana Jakobsona TŁO; OKOLICZNOŚCI NIEZBĘDNE DO ZROZUMIENIA SENSU KOMUNIKATU, ZWERBALIZOWANY LUB DAJĄCY SIĘ ZWERBALIZOWAC KONTEKST NADAWCA - KOMUNIKAT - ODBIORCA FIZYCZNY KANAŁ I PSYCHICZNY ZWIĄZEK MIĘDZY NADAWCĄ I ODBIORCĄ KONTAKT WSPÓLNY NADAWCY I ODBIORCY JĘZYK LUB PODJĘZYK KOD

Akt komunikacji językowej Romana Jakobsona/FUNKCJA FATYCZNA NADAWCA - KOMUNIKAT - ODBIORCA KONTAKT ORIENTACJA NA FIZYCZNY KANAŁ I PSYCHICZNY ZWIĄZEK MIĘDZY NADAWCĄ I ODBIORCĄ SŁUZY NAWIĄZANIU I PODTRZYMANIU KONTAKTU, TWORZENIU ATMOSFERY TOWARZYSKIEJ FUNKCJA FATYCZNA

Akt komunikacji językowej Romana Jakobsona/ FUNKCJA KOMUNIKATYWNA NADAWCA - - ODBIORCA KOMUNIKAT NASTAWIENIE NA REFEROWANIE, POZNAWANIE, KOMUNIKOWANIE RZECZYWISTOŚCI FUNKCJA KOMUNIKATYWNA/ POZNAWCZA/ REFERENCYJNA

Akt komunikacji językowej Romana Jakobsona/ FUNKCJA POETYCKA NADAWCA - - ODBIORCA KOMUNIKAT NASTAWIENIE NA SAM KOMUNIKAT, JEGO KSZTAŁT SŁOWNY, ORYGINALNOŚĆ FUNKCJA POETYCKA

Akt komunikacji językowej Romana Jakobsona/FUNKCJA EKSPRESYJNA NADAWCA - KOMUNIKAT - ODBIORCA NASTAWIENIE NA WYRAŻENIE POSTAWY MÓWIĄCEGO WOBEC TEGO, CO MÓWI WYWARCIE WRAŻENIA PEWNEJ EMOCJI PRAWDZIWEJ LUB UDAWANEJ FUNKCJA EKSPRESYWNA/ EMOTYWNA

Akt komunikacji językowej Romana Jakobsona/ EMOCJE NADAWCA POKAZUJE EMOCJE: np. ZŁOŚCI : furii, wściekłości, urazy, gniewu, irytacji, oburzenia, animozji, niechęci, obraźliwości, wrogości, nienawiści, szału SMUTKU: żalu, przykrości, boleści, melancholii, zniechęcenia, przygnębienia, depresji STRACHU: niepokoju, obawy, nerwowości, zatroskania, konsternacji, zaniepokojenia, onieśmielenia, strachliwości, bojaźni, trwożliwości, popłochu, przerażenia, fobii ZADOWOLENIA: szczęścia, przyjemności, ulgi, błogości, rozkoszy, radości, uciechy, rozrywki, dumy, przyjemności zmysłowej, miłego dreszczyku, uniesienia, zaspokojenia, satysfakcji, euforii, zaspokojenia kaprysu, ekstazy, manii MIŁOŚCI: akceptacji, życzliwości, ufności, uprzejmości, poczucia bliskości, oddania, uwielbienia, zaślepienia, agape (miłości niebiańskiej) ZDZIWIENIA: wstrząsu, zaskoczenia, oszołomienia, osłupienia, zdumienia WSTRĘTU: pogardy, lekceważenia, nieprzychylności, obrzydzenia, odrazy, niesmaku, awersji WSTYDU: poczucia winy, zażenowania, zakłopotania, wyrzutów sumienia, upokorzenia, żalu z powodu tego, co się zrobiło, hańby, skruchy

Akt komunikacji językowej Romana Jakobsona/ FUNKCJA PERSWAZYJNA NADAWCA - KOMUNIKAT - ODBIORCA NASTAWIENIE NA ODBIORCĘ CHĘĆ WYWARCIA WPŁYWU NA ODBIORCĘ FUNKCJA APELATYWNA/ PERSWAZYJNA/ IMPRESYWNA

Akt komunikacji językowej Romana Jakobsona/FUNKCJE WYPOWIEDZI NADAWCA - KOMUNIKAT - ODBIORCA FUNKCJA PERSWAZYJNA/APELATYWNA/IMPRESYWNA FUNKCJA KOMUNIKATYWNA/REFERENCYJNA/POZNAWCZA KONTAKT FUNKCJA FATYCZNA FUNKCJA EMOTYWNA/EKSPRESYWNA FUNKCJA POETYCKA

CO WPŁYWA NA INTERPRETACJĘ INFORMACJI? Albert Mehrabian , 1971 7 % uczucia wyrażonego słowami 38 % uczucia wyrażonego głosem 55 % uczucia wyrażonego gestami

POZAWERBALNA STRONA WYPOWIEDZI Pozawerbalne informacje wartościujące (intonacja głosu, akcent i sposób wymowy, mimika i gestykulacja ) „akompaniują" informacjom werbalnym i mówią, czym dla nadawcy jest werbalna strona jego wypowiedzi, jak nadawca rozumie to, co mówi. Jestem smutny. Ochroń mnie, zatroszcz się o mnie! Patrz, do czego doprowadziłeś, ty łajdaku!

MODEL KOMUNIKACJI MIĘDZYOSOBOWEJ F.Schulz von Thun KOMUNIKAT NADAWCA ODBIORCA WYPOWIEDŹ NADANA WYPOWIEDŹ PRZYJĘTA opr.btryzna

Jedna z codziennych wypowiedzi:                                                    , Jedna z codziennych wypowiedzi: mąż i żona w samochodzie, żona prowadzi, towarzyszący jej mąż jest nadawcą wypowiedzi. Zawartość rzeczowa. Co chcę zakomunikować? Na zbliżającym się skrzyżowaniu jest zielone światło. Ujawnienie siebie. Co mówię o sobie? Mąż jest czujny i wrażliwy; prawdopodobnie się spieszy Relacja wzajemna. Co myślę o tobie i jaki jest nasz wzajemny stosunek? Mąż w samochodzie pokazuje, że nie do końca wierzy w umiejętności swojej żony jako kierowcy — czuje się upoważniony do udzielania jej rad. żona odpowiadając szorstko: „Prowadzę ja czy ty!" broni się przed nadmierną „troską" swojego męża. Warto dostrzec, że jej odpowiedź nie dotyczy „ładunku treściowego" (w tym punkcie się zgadzają), ale właśnie sposobu określenia wzajemnych relacji. Apel. Do czego chciałbym ciebie nakłonić? Mąż być może chciał powiedzieć: „Dodaj gazu, (może zdążymy, zanim będzie czerwone)!"

ROZKŁAD PŁASZCZYZN WYPOWIEDZI POD LUPĄ PSYCHOLOGII KOMUNIKACJI, CZYLI ILE KOMUNIKATÓW NIESIE JEDEN KOMUNIKAT.

CZWORO USZU ODBIORCY/ F.Schulz von Thun Co może słyszeć odbiorca? UCHO RZECZOWE Jesteś wesoły UCHO UJAWNIANIA SIEBIE Ma jakiś problem, bo jest rozdrażniona UCHO RELACYJNE Przeszkadza jej to, że jestem wesoły UCHO APELOWE Dobrze, przestanę się uśmiechać, żeby ci zrobić przyjemność

DLACZEGO NIE MOŻNA SIĘ POROZUMIEĆ? Nie nauczył się, więc musi ponieść konsekwencje Zobacz, jak mnie krzywdzisz Nie umiem JEDYNKA! Uwziął się na mnie Jest zły i musi komuś dopiec Tak myśli nauczyciel Tak może myśleć uczeń. Który wariant wybierze? opr.btryzna

BIBLIOGRAFIA 1.R.Jakobson, Poetyka w świetle językoznawstwa [w:] W poszukiwaniu istoty języka 2.Wybór pism, Warszawa 1989, ISBN 83-06-01545-2, s.77-86 2.D.Goleman, Inteligencja emocjonalna, Poznań 1997, ISBN 83-85594-46-9, s.442-443 3.F.Schulz von Thun, Sztuka rozmawiania. Część 1.Analiza zaburzeń, Kraków 2005,ISBN 83-7097-887-8 opr.btryzna