D ł ugo zastanawiali ś my si ę nad tematem do realizacji projektu z Astronomii, chcieli ś my ż eby by ł bliski ka ż demu z nas, aby ka ż dy zna ł i rozumia ł na czym opierali ś my swój projekt… z drugiej strony musieli ś my wzi ąć pod uwag ę fakt, ż e nie mo ż e by ć do ko ń ca jasny, bo to my mieli ś my zrobi ć wszystko ż eby jak najlepiej pozna ć i opracowa ć temat projektu. My ś l ę, ż e nasz wybór by ł trafny – niech ka ż dy z was pomy ś li czy kiedy ś zastanawia ł si ę nad czasem i miejscem zachodu s ł o ń ca w swojej miejscowo ś ci… Do rzeczy !

Czym jest zachód słońca? W astronomii przez zachód Słońca rozumie się moment, w którym górna część tarczy słonecznej przekracza horyzont. Czas przejścia, wyrażony w czasie lokalnym, zależy od pory roku i szerokości geograficznej.

Heliofizyka – dział astrofizyki, którego głównym obiektem badań jest Słońce. Zainteresowaniem heliofizyki cieszy się również wiatr słoneczny aż do granic heliopauzy, zachodzące w nim zjawiska przejściowe i jego oddziaływania z innymi obiektami Układu Słonecznego, m.in. związki pomiędzy zjawiskami zachodzącymi na Słońcu, a tymi które mają miejsce na Ziemi, jak np. stan jonosfery, burze magnetyczne, zorze polarne itp.

Początki heliofizyki wiążą się z obserwacjami zaćmień Słońca oraz sporadycznie występujących wielkich grup plam. Współczesna heliofizyka rozpoczęła się wraz z pierwszymi obserwacjami teleskopowymi Galileusza w 1610 roku, jednak istotny jej rozwój rozpoczął się dopiero w XIX wieku. Zastosowanie technik kosmicznych powoduje, że współcześnie heliofizyka jest jednym z najszybciej rozwijających się działów astronomii. W Polsce największy ośrodek heliofizyczny znajduje się we Wrocławiu i jest tworzony przez Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Zakład Fizyki Słońca Centrum Badań Kosmicznych.

Kilka najważniejszych wydarzeń z historii obserwacji słońca:  ok rok p.n.e. – Zaćmienia są obserwowane, opisywane i przepowiadane przez Chińczyków, później (około 600 roku p.n.e.) przez Greków.  140 n.e. – Ptolemeusz publikuje tabele pozycji planet oraz twierdzi, że Słońce porusza się wokół Ziemi. To twierdzenie będzie się utrzymywało przez następne 1400 lat.  1530 – Mikołaj Kopernik sugeruje, że sześć znanych planet krąży wokół Słońca po okręgach

 1609 – Johannes Kepler używa obserwacji Marsa przeprowadzonych przez Tycho Brahe do sformułowania praw opisujących ruchy planet (prawa Keplera). Oblicza odległość Słońce-Ziemia na 22,5 mln km..  1666 – Isaac Newton formułuje prawo grawitacji i za pomocą niego tłumaczy ruchy planet wokół Słońca.  1770 – Leonhard Euler oblicza poprawną odległość Słońce-Ziemia równą 149 mln km.  1868 – Podczas zaćmienia Pierre Janssen odkrywa nową linię emisyjną pochodzącą od nieznanego pierwiastka. Nazywa go helem (od greckiego boga Słońca – Heliosa).

Nasz plan:  Zdecydowaliśmy, że zdjęcia będziemy wykonywać na Białce, jeśli się uda 2 razy na miesiąc – zaplanowaliśmy, że pokażemy 1 zdjęcie z każdego miesiąca, by ukazać znaczną różnicę między punktami zachodu słońca,  Zdjęcia wykonywaliśmy od miesiąca Listopad do końca miesiąca Kwiecień,  Co dwa tygodnie wraz z zdjęciami wykonywaliśmy zapis czasu zachodu na Białce,  Zdecydowaliśmy się wykonać panoramę zawierającą część Białki oraz obszar punktów zachodu słońca, zaznaczając punkt odniesienia tj. kościół oraz miejsce z którego wykonywaliśmy zdjęcia

Problemy z którymi się spotkaliśmy:  Jak się pewnie domyślacie, naszym największym wrogiem w skutecznym i ciągłym obserwowaniu zachodu słońca były warunki atmosferyczne od których byliśmy po prostu zależni, jak wiemy nie rozpieszczały nas w tym roku,  Ciężko było wykonać 2 zdjęcia ( początek i koniec miesiąca) zachodu słońca,  Nie dysponowaliśmy najlepszym sprzętem fotograficznym,  Zdjęcia musieliśmy wykonywać z wysokości, aby dobrze było widać horyzont, wykonywaliśmy je na strychu, gdzie nie było najlepszych warunków do robienia zdjęć,  Nie przewidzieliśmy tak dużej rozciągłości punktu zachodu słońca przez te miesiące,  Nie zawsze mieliśmy możliwość przebywać w miejscu obserwacji, co jest oczywiste z przyczyn osobistych,  Nie udało się wykonać zdjęcia w Styczniu, w Marcu także trudno było wykonać zdjęcia – udało nam się jedynie pod koniec tego miesiąca Myślę, że poradziliśmy sobie z tymi problemami i uda nam się dobrze pokazać jak zmieniał się punkt zachodu słońca przez czas trwania tego projektu…

A teraz przedstawimy wam wyniki naszych obserwacji dla poszczególnych miesięcy.

LISTOPAD 1 Listopad16:02 15 Listopad15:40 30 Listopadok.15:32 Zdjęcie wykonano 18 Listopada

GRUDZIEŃ 1 Grudzień15:30 15 Grudzień15:24 31 Grudzieńok.15:32 Zdjęcie wykonano 15 Grudnia

LUTY 1 Lutyok.16:20 15 Lutyok.16:40 28 Luty16:56 Zdjęcie wykonano 25 Lutego

MARZEC 1 Marzec16:58 15 Marzec17:22 31 Marzecok.18:52 Zdjęcie wykonano 20 Marca

KWIECIEŃ 1 Kwiecieńok.18:54 15 Kwiecień19:15 30 Kwiecień19:39 Zdjęcie wykonano 21 Kwietnia

MAJ 1 Maj19:41 Zdjęcie wykonano 1 Maja

Wnioski:  Jak wcześniej wspominaliśmy, zachód słońca zależy od pory roku i szerokości geograficznej. Stwierdziliśmy to dzięki porównaniu naszych obserwacji z danymi z szerokości geograficznej Krakowa oraz Jastrzębiej Góry – Wyniki różniły się 5/6 minutami biorąc pod uwagę fakt, że u nas słońce zachodziło ok. 16 minut wcześniej, spowodowane było to wzgórzami przysłaniającymi horyzont,  Najwcześniej słońce zachodziło dnia 15 Grudnia,  Najpóźniej słońce zachodziło dnia 1 Maja  Różnica między tymi dniami wynosiła 4h 17 min.  Punkt zachodu słońca w ciągu roku zmienia się diametralnie – występuje duża rozciągłość na horyzoncie

Dziękujemy za uwagę. Popek Wojciech Marek Michał Pochopień Daniel Źródła: